خیلی حیف .....

هدی جان می دونی برگرفته از کدوم فیلم بوده؟

+اقای حسینیان کار بسیار خوبی انجام میدید.بی شک من هم دیگه نمی بینم...
+موافقم خانم ثانی...واقعا حیف....
+الهه جان فکر نکنم برگرفته از فیلمی بود.برگرفته از یک نمایشنامه بود به نظرم..درست تو ذهنم نیست !ممکنه اشتباه بگم...در خود فیلم...اولش ذکر شده

از کتاب کارنامه چهل سالۀ مهرجویی:
دلم می خواهد انرژی ام را روی بازیگر و داستان صرف کنم، نه روی ساخت و پرداخت دقیق نماها. حالا می فهمم که چرا جکسون پولاک یک روز بلند شد و گفت دیگر نمی خواهم آن کارهای قبلی ام را بکنم و بعد بوم نقاشی اش را گذاشت کف اتاق و رفت از آن بالا و شتلق شتلق قطره های رنگ را ریخت روی بوم و بعد اووه! چیزهای عجیب و خارق العاده ای از کار در آمد که خیلی هم معنی داشت و هم خیلی درست بود. سینما، "متاسفانه" نمی تواند به این مرحله از رهایی برسد ( معمولا برعکسشو میگن همه )
فکر کنم کاری که مهرجویی کرد همون شتلق شتلق بود بدون صفت خارق العاده ولی قطعا عجیب! (واسه من که اینطور بود)

+ خانم فرشچیان امیدوارم جناب مهرجویی آگاهانه به این مسیر پا گذاشته باشن...وگرنه این اثر ناامید کننده بود...من اکثر کارهای ایشون رو دوست داشتم و این تحول در اثرشون برام جای فکر داره...

دوست عزیز شما شاکر باش که مستند همدانا روندیدی بخدا ...شاکر باش