در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | میترا رضائی
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 19:46:37
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
میترا رضائی (mitrarezaei)
درباره نمایش تاکاتسوبو i
فرهاد مهندس‌پور مطرح کرد:
نمایش «تاکاتسوبو» اجرایی نو و جسورانه

فرهاد مهندس پور پس از تماشای نمایش «تاکاتسوبو» به کارگردانی پوریا قلی‌پور، این نمایش را ترکیبی از هنرهای تصویری و حرکات فرم و تئاتر مستند دانست که جسورانه با فرم اجرایی که در کشور ما کمی تازه است روی صحنه می‌رود.

به گزارش ایران تئاتر، نمایش «تاکاتسوبو» به کارگردانی پوریا قلی‌پور، از 23 شهریور تا 11 مهر در مجموعه ‌تئاتر شهر ‌کرمان ‌- ‌سالن ‌اصلی روی صحنه می‌رود.

فرهاد مهندس‌پور که به دعوت گروه نمایش «تاکاتسوبو» به کرمان سفر کرده بود پس از تماشای این اثر نمایشی در جلسه‌ای پیرامون این اثر گفت: «ما ... دیدن ادامه ›› در این مجال امکان نقد نداریم چون نقد باید به صورت مکتوب نوشته شود و نیازمند فرصت بیشتری است اما باید بگویم این نمایش ترکیبی از هنرهای تصویری و حرکات فرم و تئاتر مستند است.»

او ادامه داد: «بعضی از آثار جهان بینی و شکل ارائه شان متفاوت تر است و برای جامعه ماتازه است به همین دلیل ما تجربه گرایی خود را بالا ببریم و در ابتدا برای این شکل تئاتر تحلیل داشته باشیم و پس از آن به مرحله نقد برسیم.»

این کارگردان افزود: «در نمایش «تاکاتسوبو»، یک گروه جوان است که جسورانه با فرمی اجرایی که در جهان شناخته شده ولی در کشور ما کمی تازه و نا رایج است روی صحنه آمدند و بسیار با احساس درست اجرا کردند، اجرا در آب کار آسانی نیست و بدن‌هایی که به عنوان عناصر روی صحنه بودند با علاقه‌مندی و انرژی کار می کردند و این انرژی خوب به تماشاگران منتقل می‌شد و ما با نشاط به خانه می‌رویم»

او با اشاره به این‌که ایماژ بسیار در تئاتر لازم و موثر است توضیح داد: «بازیگران این نمایش با هدایت و کارگردانی درست، ایماژهای بسیار زیبایی می‌سازند که جای تقدیر دارد، به عنوان مثال ایماژ شکار و نجات و پاشیدن آب موجب شد من خود را جرئی از اثر بدانم و تئاتر یعنی همین.»

مهندس‌پور گفت: «هیچ فرد یا اثری بی‌نقص نیست، نمی‌شود تماشاگر همه لحظه‌ها اثر را دوست داشته باشد و این آزمون و خطا است که کمک می‌کند هنرمند بیاموزد.»

این مدرس تئاتر مهم‌ترین مشکل این روزهای تئاتر ما را انقطاع دانست و افزود: «هنرمندان نسل نو نباید از هنرمندان پیشکسوت فاصله بگیرند تا بتوانند از تجربیات آن ها استفاده کنند و پیش بروند.»

او ادامه داد: «سینما انسان را بزرگ تر از آنچه هست و تلویزیون کوچک‌تر نشان می‌دهد و فقط تئاتر است که انسان را در اندازه واقعی خود نشان می‌دهد، بنابر این هیچ راهی جز تئاتر نیست.»

فرهاد مهندس‌پور گفت: «با توجه با آثاری که پیش از این دیدم و تماشای این نمایش به کارگردانی پوریا قلیپور باید بگویم به نظرم تئاتر کرمان، تئاتر قابل توجهی است و فعالیت انجمن هنرهای نمایشی این استان در کنار ورود حمایت‌های مالی غیر دولتی برای ارتقا تئاتر این استان بسیار موثر هستند و من متوجه شدم که آقای ایرانمنش تهیه‌کننده این نمایش در گذشته هم از آثار بسیاری را در قالب گروه اورس به همراهی آقای سیستانی حمایت مالی کرده‌اند تا به اجرا برسند و من فکر می‌کنم برای هنرمندان تئاتر کرمان، این فرصت مغتنمی است.»

این هنرمند در پایان بر حمایت از حضور هنرمندان جوان برای حضور در عرصه تئاتر تأکید کرد.
نگاهی به نمایش «قضیه‌ تفنگ چخوف»
یک تلقین تئاتری
ارمغان بهداروند: تئاتر با رجوع به گذشته و بازخوانی مستندات تاریخی، به تولید پیش‌آگاهی نقب می‌زند و می‌کوشد انسان عصر خویش را در موقعیتی مُشرف‌تر و مسلّط‌تر به روزگار ماضی قرار دهد و کارکردی کارا از گذشته‌ که در ترسیم آینده و تربیت آیندگان نقش داشته باشد، بیافریند.

مرور آثار مکتوب ادبی هنری و پیمایش وضعیت زیستی و فکری نخبگان فرهنگی، ازجمله‌ کنش‌گری خلاقانه‌ نویسندگان و نمایشنامه‌نویسان روزگار ماست که در این اقتباس، آن پیش‌اگاهی پیش‌برنده متبلور می‌گردد که به غنی‌تر شدن زیست اجتماعی و تولید نسل کنش‌گر می‌انجامد. در این تفکر، اصالت با تعریف کارآیی فردی و جمعی است و هر پدیده باید به‌قدر بضاعت، در تکمیل معنای هستی و موجّه‌سازی اثر وضعی خویش ... دیدن ادامه ›› قدم بردارد.

نورتابی به گذشته و آینده‌اندیشی، هنر خلاقه‌ی کنش‌گرانی‌ست که ارزش‌افزوده‌ای مطلوب از مستندات مستدل تاریخی استخراج می‌کنند و این فهم ثانویه را در اصلاح و اعتلای معاصرت خویش خرج می‌کنند.

نمایش «قضیه تفنگ چخوف» به قلم احسان بدخشان و کارگردانی اشکان پیر زنده‌دل با احضار شخصیت‌هایی از دل تاریخ و تزریق تشکیک در باورها و ذهنیت‌های غالب، مخاطب را به هم‌جهانی با مردگان دعوت می‌کند و در طرح خرده‌روایت‌هایی از هر شخصیت، جهانی نو خلق می‌کند. حضور قاطع طنز در این سازه‌ نمایشی، مخاطب را از وضعیت مرعوب‌کننده‌ مواجهه با شخصیت‌های منتخب خارج می‌سازد و شکلی تجربه نشده و مبتکرانه و درعین‌حال منعطف و باقابلیت نقد‌شوندگی از آن‌ها را ارائه می‌دهد. این نمایش، آگاهانه و به زیرکی، ضرورت شناخت و لزوم مراجعه‌ به آثار ادبی در هر دوره‌ای را تأکید می‌کند.

نویسنده‌ «قضیه‌ تفنگ چخوف» در گفت‌وشنودهای شخصیت‌ها که هرکدام لحن و لهجه‌ای متمایز از دیگری دارند، موقعیت‌های دراماتیکی خلق می‌کند که مخاطب برای درک بیشتر آن باید یک پیش‌آشنایی مطالعاتی از آدم‌ها و آثارشان داشته باشد که در برخی روایت‌ها به جبران ناآشنایی‌های محتمل مخاطب، اشاراتی به آثار، مقبولیت‌ و محبوبیت شخصیت‌ها و نیز نحو زیستی آن‌ها و مصائب شهرت می‌کند و لایه‌های مدفونی از ناکامی‌ها و نامرادی‌های مشاهیر احضار شده را آشکار می‌سازد.

کارگردان این نمایش با درک درست متن، مخاطب را در پرده‌های کوتاه نمایشی، رفت‌وآمدهای نور صحنه، طراحی لباس، حرکت و تغییر دکور، در چندجهانی بودن متن شریک می‌دارد. ناترازی زمانی شخصیت‌های این نمایش که در صحنه‌های نخست، وضعیتی مغشوش در ذهن مخاطب ایجاد می‌کند، به‌مرور و در اثر رابطه آفرینی‌های مبتکرانه، باورپذیرتر می‌شود و به تکمیل مفهوم غایی متن کمک می‌کند. تئاتر روزگار ما به خلق توام با جسارت و مصادره‌ مطلوب تئوری‌های تئاتری به نفع اثر و رضایت مخاطب نیاز دارد و «قضیه‌ تفنگ چخوف» می‌تواند نشانه‌های پیدا و پنهانی از این منظر داشته باشد.
نمایش آیینی متخصص می‌خواهد

کارگردان و بازیگر نمایش «مبارک و خاتون پرده نشین» درباره ویژگی‌های این نمایش آیینی و سنتی و چالش‌های تولید تئاتر در ایران توضیحاتی ارائه داد.

علی طربی کارگردان نمایش «مبارک و خاتون پرده نشین»، با ابراز خرسندی از این که متنی از داود فتحعلی بیگی را روی صحنه آورده است درباره قصه نمایش به خبرنگار مهر گفت: استاد فتحعلی بیگی این نمایشنامه را با نگاهی به حکایت زن پارسای عطار نیشابوری نوشته است و اجرای آن برای من و گروهم تجربه ارزشمندی است.

این کارگردان درباره علاقه‌مندی‌اش به نمایش‌های سیاه بازی و آئینی سنتی توضیح داد: من بیشتر در این گونه نمایشی فعالیت می‌کنم و بسیار دوستش دارم چون شادی و طراوت خاص خودش را دارد. از ابتدای آشنایی‌ام با تئاتر به تماشای آثار استادم حسین ربیعی که بازیگر شناخته شده‌ای در ایران است، می‌نشستم ... دیدن ادامه ›› و زمانی که دیدم مردم با این گونه نمایشی ارتباط خیلی خوبی برقرار می‌کنند و برایشان جذاب است، آرام آرام گرایشم بیشتر شد و از طرفی چون به آثار طنز هم علاقه دارم، توانستم در این مسیر گام بردارم و خلاقیت بیشتری داشته باشم.

این کارگردان جوان با اشاره به این که در کارگردانی نمایش «مبارک و خاتون پرده نشین» سعی کرده است به اصول دیرینه اجراهای آئینی و سنتی وفادار بماند، تصریح کرد: تلاش من بر این بود که هم وقتی تماشاگران قدیمی نمایش‌های سیاه بازی و تخت حوضی این نمایش را می‌بینند لذت ببرند و هم تماشاگران نسل امروز بتوانند با آن به عنوان یک نمایش ایرانی ارتباط برقرار کنند، در واقع تلاش کردم کمدی‌های سنتی قدیمی را به روز کنم و روی صحنه بیاورم.

ماجرای «مبارک و خاتون پرده نشین» چیست؟/نمایش آیینی متخصص می‌خواهد

طربی با بیان اینکه نمایش‌های آئینی سنتی بازیگران حرفه‌ای و خاص خودش را دارد، افزود: هر بازیگری نمی‌تواند به راحتی در نمایش‌های ایرانی و تخت حوضی بازی و با مخاطب ارتباط برقرار کند چون بازی در این آثار بسیار دشوار است. به همین دلیل انتخاب بازیگر برای نمایش «مبارک و خاتون پرده نشین» هم واقعاً سخت بود و خدا را شکر می‌کنم بازیگران توانمند جوان و پیشکسوتی گرد هم آمدند که در اجرای این نمایش‌ها سابقه و یدطولایی دارند. بازیگران به خوبی از پس نقش‌ها برآمدند و آنچه در ذهن من بود به بهترین شکل روی صحنه آمد.

طربی که اولین جایزه بازیگری‌اش را برای بازی در نقش سیاه از مرحوم عزت الله انتظامی دریافت کرده است و در نمایش «مبارک و خاتون پرده نشین» علاوه بر کارگردانی، نقش سیاه را هم بازی می‌کند، درباره همزمانی بازی و کارگردانی گفت: بازیگری و کارگردانی همزمان کار بسیار دشواری است و مزایا و چالش‌های خودش را دارد و تنها علاقه‌مندی و عشق می‌تواند این دشواری را آسان کند.

ماجرای «مبارک و خاتون پرده نشین» چیست؟/نمایش آیینی متخصص می‌خواهد

این هنرمند ادامه داد: ورود به حوزه نمایش ایرانی به طور کلی دید آدم را نسبت به زندگی عادی عوض می‌کند. واقعاً فردی که وارد می‌شود باید علاقه خیلی خاصی به این رشته داشته باشد تا بتواند پیشرفت کند، چه در زمینه بازیگری و چه در زمینه کارگردانی. مشکل بزرگ دیگری که وجود دارد این است که هنرمند نمی‌تواند تئاتر را به عنوان یک شغل ببیند و به صورت مستمر از آن امرار معاش کند. حمایت خاصی از هنرمندان تئاتر نمی‌شود اما وقتی به این وادی ورود می‌کنید دیگر رها کردن و بیرون رفتن از آن بسیار دشوار است.

طربی در پایان درباره موسیقی، نمایش «مبارک و خاتون پرده نشین» هم توضیح داد: سازهایی که در گروه موسیقی استفاده کرده ایم ضرب و کمانچه و دف است که همیشه در نمایش‌های آئینی سنتی مرسوم هستند و به ویژه در شیوه سیاه بازی بیشتر از این موسیقی استفاده می‌شود اما به فراخور اجرا، در بخش‌هایی از نمایش هم از موسیقی‌های به‌روزتری استفاده کرده‌ایم که مربوط به شهرهای مختلف ایران است.

نمایش «مبارک و خاتون پرده نشین» نوشته داود فتحعلی بیگی، کارگردانی علی طربی و تهیه کنندگی امیرحسین شفیعی از ۲۱ خرداد ۱۴۰۳ ساعت ۱۹:۳۰ در تماشاخانه سنگلج روی صحنه رفته است.
صبا

لطفا یک کمدی محترمانه ببینید!


محمدرضا صفری بازیگر نمایش «مبارک و خاتون پرد‌ه‌نشین» گفت: متأسفانه نمایش‌های آیینی سنتی که ریشه در آیین و ادبیات ما دارد، در دانشگاه‌ها تدریس نمی‌شود و حتی نام یک خیابان هم به نام بزرگان تئاتر سنتی ما نیست!

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نمایش «مبارک و خاتون پرده‌نشین» نوشته داود فتحعلی بیگی، به کارگردانی علی طربی و تهیه‌کنندگی امیرحسین شفیعی از ۲۱ خرداد، اجرای خود را در تماشاخانه سنگلج آغاز کرده و تا ۱۵ تیرماه روی صحنه است.

محمدرضا صفری که در نمایش «مبارک و ... دیدن ادامه ›› خاتون پرده‌نشین» با ایفای دو نقش حضور دارد، بازیگری در نمایش‌های ایرانی به‌خصوص تخته حوضی را دارای چالش‌های مهمی ارزیابی کرد و به آنا گفت: در این‌گونه نمایش‌ها بازیگر برای این‌که در نظر تماشاگر مطلوب به نظر بیاید، باید تلاش بیش‌تری انجام دهد و فقط وقتی بازیگر نقش و عوامل تأثیرگذار بر نقش را درک کند، می‌تواند باورپذیرتر باشد. در این نمایش دو نقش دارم که از نظر خودم نقش قاضی مهم تر و تأثیرگذارتر است و۵۰ درصد به آنچه می‌خواستم رسیدم.

این بازیگر ریشه نمایش‌های تخت حوضی را آداب‌ و رسوم ایرانی‌ها دانست و افزود: فکر می‌کنم تماشای این نمایش‌ها هم برای تماشاگران عام و هم تماشاگران خاص و به‌ ویژه نسل جوان امروزی ضروری است و در نگهداری و بقای نمایش‌های آیینی سنتی تأثیرگذار است که برای نسل‌های بعد هم بمانند و تماشایی باشند.

صفری که از ابتدا بازیگری را با نمایش کمدی آغاز کرده است، افزود: متأسفانه نمایش‌های آیینی سنتی که ریشه در آیین و ادبیات ما دارد در دانشگاه‌ها تدریس نمی‌شود، به‌طورکلی به این‌گونه نمایشی توجهی نمی‌شود به‌عنوان‌مثال چرا نباید در ایران خیابان یا میدانی به اسم سعدی افشار باشد، درحالی‌که بزرگانی، چون پیتر بروک عاشق و شیفته او بودند و الان اگر از دانشجویان بپرسیم سعدی افشار کیست افراد کمی او را می‌شناسند که این تعداد هم رفته‌رفته کم‌تر می‌شوند، اما اگر بپرسیم پیتر بروک کیست؟ همه او را می‌شناسند درحالی‌که خودش عاشق سعدی بود.

وی با اشاره به اینکه نمایش «مبارک و خاتون پرده‌نشین» یک کمدی خیلی محترمانه است، ادامه داد: این اثر به دلیل قصه دل‌نشین و درامی که دارد، برای تماشاگران جذاب است ولی مهم‌ترین ویژگی این نمایش که می‌توان به آن اشاره کرد فراگیری است، چون نمایشی برای تمام اعضا خانواده است و همه اقشار را در برمی‌گیرد.

این هنرمند گفت: تئاتر نیاز به کمک دارد تا جای خودش را در سبد خانوار پیدا کند و سالن‌های دولتی هم نیازمند توجه بیش‌تر هستند، به ویژه تماشاخانه سنگلج که بخشی از تاریخ تئاتر است. دو سال قبل در این سالن اجرا داشتم و حالا هم که با «مبارک و خاتون پرده‌نشین» به اینجا بازگشتم، متأسفانه هیچ تغییری و پیشرفتی ندیدم.
https://ana.ir/fa/news/914921/%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D8%A6%DB%8C%D9%86%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B2%DB%8C%D8%A8%D8%A7%DB%8C-%D8%AC%D8%B2%DB%8C%D8%B1%D9%87-%D9%87%D8%B1%D9%85%D8%B2-%D8%AF%D8%B1-%DB%8C%DA%A9-%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4

روایتی از آئین‌های زیبای جزیره هرمز در یک نمایش
زهرا سلامتی هرمزی بازیگر تئاتر گفت: جزیره هرمز یک جزیزه گردشگری است که بیشتر اوقات سال مردم آن میهماندار هستند. خیلی از آئین‌ها و مراسم‌های این جزیره نیازمند شناسانده شدن است و چه چیز بهتر از تئاتر که آنها را به مردم بشناساند.
کد خبر : ۹۱۴۹۲۱
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، زهرا سلامتی هرمزی هنرمند جوان اهل جزیره هرمز است. از کودکی به واسطه پدرش که کارگران تئاتر است، وارد حوزه تئاتر شده و از همان کودکی جوایز بسیاری را در جشنواره‌های متعدد تئاتر استانی و ملی دریافت کرده است. او که سال ۹۶ با نمایش «اعداد در بیابان» تجربه اجرا در تهران را داشته ، این روز‌ها در نمایش «غرمپشا و کشتن چراغ» به کارگردانی محمد سلامتی و نویسندگی ابراهیم پشتکوهی، تا ۱۸ خرداد ... دیدن ادامه ›› در تماشاخانه سنگلج روی صحنه است و نقش خاله را بازی می‌کند.

سلامتی درباره چالش‌های نقشی که بازی می‌کند، در گفت‌وگو با آنا گفت: نقش من زوایای متفاوتی دارد، از طرفی یک زن پُر شور بندری که تا حدودی شبیه خودم است و از طرف دیگر گاهی یک زن نا‌آگاه است. برای درک بهتر این شخصیت من ساعت‌ها کنار ساحل می‌نشستم و بانوان بندری که شغلشان ایجاب می‌کند ارتباط خوبی با همه داشته باشند و نترس و جسور باشند را نگاه می‌کردم، این تیپ‌های شخصیتی را با دقت دنبال می‌کردم. رفتار‌هایشان را زیر نظر می‌گرفتم و سعی می‌کردم که ببینم اگر زهرا همچین زنی بود چگونه برخورد می‌کرد. تلاش کردم با نقشم دست و پنجه نرم کنم، هرچند همیشه جا برای بهتر بودن هست ولی تا حد زیادی از اجرای خودم راضی هستم.

وقتی آیین‌های جنوب به پایتخت می‌آیند/روایتی از مراسم‌های زیبای جزیره هرمز در یک نمایش

وی هدف از اجرای نمایش «غرمپشا و کشتن چراغ» را نشان دهنده آئین‌های جنوبی معرفی کرد و توضیح داد: جزیره هرمز یک جزیره گردشگری است و ما بیشتر اوقات سال مهماندار هستیم و میهمانان خیلی از ما در مورد مراسم و آیین‌ها می‌پرسند و دوست دارند تماشا کنند. ما در این اثر همه آیین‌ها را در قالب یک نمایش درآوردیم تا جزیره‌مان را به همه معرفی کنیم؛ و این روز‌ها آیین‌های پر زرق و برق جزیره را به همراه موسیقی دلنشین جنوبی و صدای دریا و موج؛ به پایتخت آورده‌ایم. این آئین‌ها در داستان نمایش گنجانده شده و همه این اتفاق‌ها در شبی دلهره‌آور توی جزیره اتفاق می‌افتد. نمایش «غرمپشا و کشتن چراغ» پر از داستان‌های عجیب و غریب و کلید‌ها و نکته‌هایی است که اگر تماشاگران به آنها توجه و کشف کنند با داستان شیرینی مواجه می‌شوند که در مبارزه با خرافه و رو به روشنایی و‌امید است.

این بازیگر ، تئاتر را حلقه اتصال بین همه هنرمندان کشور ارزیابی کرد و گفت: چندین استان کنار همدیگر یک کشور را تشکیل داده‌اند. آئین و رسومی که در استان‌های مختلف وجود دارد بسیار زیبا هستند و همه اینها کنار یکدیگر فرهنگ غنی ایرانی را شکل می‌دهند و تئاتر‌هایی که از استان‌های دیگر برای اجرا به پایتخت می‌آیند، بخشی از آئین خود را نشان می‌دهند و این خیلی جذاب است، شاید برای بسیاری افراد این امکان ایجاد نشود که به استان‌های مختلف سفر کنند؛ ولی وقتی هنرمندان استان‌های دیگر می‌آیند، می‌توانند با دیدن یک تئاتر بخشی از کشور را بشناسند و یکی از مزایایی دیگر اجرا در تهران هم این است که از تمام اقوام تمام اقشار در پایتخت زندگی می‌کنند و انگار داریم برای چند استان اجرا می‌کنیم.

وقتی آیین‌های جنوب به پایتخت می‌آیند/روایتی از مراسم‌های زیبای جزیره هرمز در یک نمایش

سلامتی هرمزی بازیگران نمایش «غرمپشا و کشتن چراغ» را با استعداد و توانمند دانست و تصریح کرد: بازیگر‌های این اثر بدون اینکه هیچ کلاس آموزشی رفته باشند، تنها با پتانسیل و تلاش خودشان و تمرین و ممارست، بازیگر شده‌اند و در بسیاری از جشنواره‌ها جایزه گرفته‌اند، به عنوان مثال علی ملاحی که سال ۹۶ برای نمایش «اعداد در بیابان» برگزیده بازیگری مرد در جشنواره تئاتر فجر شد. ریتم و حرکت معروف جنوب هم در خون همه ما هست؛ به همراه موسیقی و آوایی که هیچ جای دنیا پیدا نمی‌شود و ما رسالت داریم که این همه زیبایی را همه جا جار بزنیم و به همه نشان بدهیم.
محمد فروزنده، امیر مسعود، مریم علیپور و hosseinsanj این را خواندند
راحله توکلی این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
 

زمینه‌های فعالیت

تئاتر

تماس‌ها

09121385317