طرفدار پراگ راک و آلترنیتیو راک که باشید و یک عمر از camel اسطوره ای گرفته تا pink floyd و anathema و Eloy توی گوشتون زمزمه کرده باشن امکان نداره اسم nils frahm, و olafur arnalds سلاطین سبک نئوکلاسیک و امبیانت رو نشنیده باشید و باهاشون فراتر از زندگی نرفته باشید!
یک ماهی بود که منتظر شروع فروش بلیتش بودم و بطور معجزه آسایی برای اولین فروش مطلع شدم و تونستم سانس جمعه ساعت 10 رو رزرو کنم!
از لحظه ی خرید بلیت نکند های زیادی بم هجوم آوردن...
نکنه تصادف کنم و نتونم برم...نکنه کنسل بشه اجرا...نکنه توی سانس 7 کلا با ما ایرانیا حال نکنه...
ولی خوب خدا رو شکر موفق شدیم روی اون صندلی مبارک بشینیم و شروع به اجرا کرد
به جرئت میتونم بگم بهترین تجربه ی کنسرتی من بود و برای من فقط یک اجرا ممکنه روی دستش بزنه اون هم دیوید گیلمور اه!
دلش نمیومد کنسرتو تموم کنه از بس که این بشر از کار خودش و حضور ما لذت میبرد...یک اجرای اکسکلوسیو هم برای سانس ما داشت که گفت اولین شنوندکان اون آهنگیم...
خلاصه اینکه جای همه ی دوستداراش که نتونستن بلیت بخرن خالی بود!
بوس بر دیوار عمارت روبرو