در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال پوپک ره | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 23:18:09
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
من بیشتر کارهای آقای رحمانیان رو دیدم ولی ... ولی
این کار اصلا در حد و اندازه ی کارهای قبل نبود... ظاهرا مونولوگ گویی بدون میزانسن داره رواج پیدا می کنه
البته مونولوگ جایگاه خودشو داره ولی در کنار یه سری موسیقی کم ربط ارزشش از دست می ره... متاسفانه در این شرایط بد اجتماعی هنرمندان به بدتر شدن نباید دامن بزنن و حال همه رو بدتر کنن ...
این نمایش اصلا جذابیت کارهای آقای رحمانیان رو نداشت شاید در اولین کارهای اینچنین خلاقیتی مشاهده می شد و تازه گی داشت ولی الان رو به تکرار رفته و حیف از ایشون...
تا به حال ندیده بودم تماشاگران وسط نمایشی از سالن برن که دیشب دیدم... و این یعنی ضعف یک نمایش و خسته کننده بودنش... ضمنا تم نمایش رو بنویسید جوانمرادنه ... تا تماشاگر حق انتخاب داشته باشه نه این که سورپرایز بشه با یه تم وحشتناک جنگی و بعدشم مذهبی...
به هرحال من دیگه به دیدن کارهای شبیه به این از آقای رحمانیان نخواهم رفت تا مزه ی آثار زیبای قبلی ایشون برای همیشه زیر دندونم باشه و فراموش نشه
به نام خدا
متاسفانه شما و سایر دوستانی که انتقاد کردند. اتفاقا کارهای استاد رحمانیان را ندیده اند. یعنی قطعا پیگیر نمایشهای استاد نبوده اند و الا ابدا این اظهار نظر را نمی کردند.
این کار استاد کار جدیدی نبود.
این اثر قبلا دوبار اجرا شده بود . به نام " هفت مجلس در عزا و معجزه ... دیدن ادامه ›› "
موسیقی نمایش «هفت مجلس در عزا و معجزه» شامل قسمت‌هایی از نمایش «مسافران» و «مرکب‌خوانی» بود که هر دو در سال ۸۵ در تالار وحدت ، و در سال ۹۵ در تئاتر شهر روی صحنه رفتند.
«نمایش «مسافران» در سال ۸۵ برای ده شب و در سال ۹۵ برای پنج شب اجرا شد؛ در این نمایش چهار زائر به همراه یک راننده از جاده هراز به سمت مشهد می‌روند و هر کدام مونولوگی در مورد این سفر دارند که در واقع پاسخی به این سوال است که این میزان اقبال زوار نسبت به ایرانی‌خواه‌ترین امام شیعیان در چیست؟
به جز پنج قطعه‌‌ نمایش «مسافران» در «هفت مجلس در عزا و معجزه» ، دو قطعه از نمایش «مرکب‌خوانی» در آن مقاطع اجرا شد، که قطعات مدرن‌تری در باب عزا و سوگواری بودند که در این نمایش (نمایش امسال) جای خود را به نمایش «لیلا» داده بودند.
البته تغییراتی در ترکیب بازیگران به وجود آمده است در سال ۸۵ تنظیم و ساخت موسیقی بر عهده سعید ذهنی بود، در سال ۹۵ و این بار کار به سردار سرمست به عنوان پیانیست و تنظیم‌کننده سپرده شده بود . این موسیقی-نمایش در اصل یک نمایشنامه خوانی تلقی میشود که بیش از آن که به نمایشنامه‌خوانی شبیه باشد به اجرا نزدیک است و علاوه بر استفاده از دکور، تا حدودی طراحی لباس هم دارد.
لذا در کل من حضور همه عزیزان منتقد عارضم که شما بایستی حداقل ۲۰ سال کارهای استاد را تعقیب کرده باشید. شخص اول تئاتر ایران را با یک شب و یک اجرا نمیتوان شناخت. به جرات میتوان گفت رحمانیان از تمام قدما و کارگردانان و نمایشنامه نویسان امروز چند پله بالاتر قراردارد. بدون تردید.
اتفاقا «هفت مجلس در عزا و معجزه» از بهترین آثار استاد رحمانیان تلقی میشود. اما این اجرا نسبت به اجراهای قبل ، سال ۸۵ و سال ۹۵ ، ضعیف تر بود . به این دلایل
۱- جایگزینی نمایش لیلا بجای مرکب خوانی . در واقع هفت مجلس در عزا و معجزه شامل دو مجلس در عزا که مرکب خوانی بود میشد بعلاوه پنج مجلس در معجزه ، که همان مسافران بود. مرکب خوانی عمق نمایش استاد بود ، که متاسفانه حذف شده بود.
۲- اپیزود دوم مسافران (در نقش خانم دکتر ) را در اجرای سال ۸۵ و ۹۵ بانو سینما تیرانداز ، از اساتید عرضه بازیگری ، ایفای نقش کرده بودند . و به نوعی زیباترین اپیزود کل نمایش را رقم میزدند.در اجرای سال ۹۵ ، اجرای بسیار قوی ایشان ، بحدی مخاطبان را تحت تاثیر قرار داده بود، که پس از پایان نمایش ، تقریبا کل جمعیت ، در محوطه بیرون تئاتر شهر ، منتظر دوباره دیدن ایشان بودند. اما در اجرای کنونی ، متاسفانه خانم سانیا سالاری ، این اپیزود را به ضعیف ترین بخش از مجموعه نمایش تبدیل کردند. که واقعا علت این جایگزینی و گرفتن این نتیجه خراب مشخص نیست.
۳- انتخاب نیما مسیحا ظاهرا بدلیل سلیقه شخصی استاد بوده در حالیکه در سال ۹۵ ، رضا یزدانی، هاله سیفی‌زاده و بهرخ شورورزی نیز در مقام خواننده اجرا را همراهی می‌کردند. که اولا جنس صدا و سبک کارهای یزدانی تطابق بیشتری با این نمایش دارد. و از این مهمتر در اجرای سال ۸۵ و ۹۵ تمام قطعات انتخاب شده ، همان قطعاتی بودند که در هر اپیزود به نوعی به آنها اشاره میشد. ولایت عشق ، یا مولا دلم تنگ اومده (محلی خراسانی) و ...و اجرای خانمها سیفی زاده و شورورزی هم جذابیت و تنوع مطلوب تری به اجرا داده بود. تا اجرای قطعات شخصی مسیحا .
۴- در اجرای سال ۸۵ نوازندگی و تنظیم قطعات بوسیله مدرس تئاتر و موسیقی جناب سعید ذهنی انجام شده بود . که از خلاقیت به مراتب بیشتری در تنظیم قطعات بهره مند بود تا اجراهای سال ۹۵ و ۹۷ (اجرای کنونی).
۵- اپیزود آقای احسان کرمی ، در اجرای سال ۸۵ و ۹۵ توسط آقای حبیب رضایی، با متنی جذاب تر اجرا شده بود. هرچند این اپیزود در اجرای کنونی ماهیتا مشابه اجراهای سال ۸۵ و ۹۵ میباشد.
۶- مقطع زمانی اجرای «هفت مجلس در عزا و معجزه» در سال ۸۵ و ۹۵ در ایام سوگواری حضرت ثامن الائمه (ع) بود ، و مخاطب کاملا با نام اثر و مقطع زمانی اجرا ، و موضوع نمایش ارتباط منطقی برقرار میکرد. در واقع این اثر جزئی از مجموعه آثار دارای تم و فحوای مذهبی از استاد رحمانیان تلقی میگردد، آثاری مانند مجلسِ ضربت زدن حضرت امیر و نمایشنامه‌خوانی روز واقعه هر دو نوشته بهرام بیضائی.

و در نهایت حتما باید به این نکته توجه داشت. رفتن چند نفر از تماشاگران در حین اجرا ، گویای هیچ نکته بخصوصی نیست.
از یک نمایش دارای مضامین اجتماعی ، هرکسی به اندازه بضاعت خودش استفاده میکند و بهره میبرد، ممکن است چند نفری که وسط نمایش سالن را ترک کردند ، استفاده نمی کردند. این به بضاعت دانش آنها بستگی دارد ، نه به نمایش.
۲۲ تیر ۱۳۹۷
حق با شماست خانم مقدم، چشم
دیگه در این باره هیچ پاسخی نمیدم
۲۳ تیر ۱۳۹۷
دوست عزیز جناب بهاور مقدسی
من از جانب خودم می تونم بگم که 90 درصد کارهای آقای رحمانیان رو دیدم... سن شما رو نمی دونم راستش ولی من از سال 68 نمایشهای بسیاری رو دیدم و همیشه هم یکی از طرفداران ایشون بودم ...
تمجید کورکورانه ی یک اثر صرفا بخاطر یک نام درست نیست... این کار بسیار ضعیف بود صرفتظر از بازیگرلنش که با صداهاشون خوب بازی می کردند... ولی آیا ما قراره نمایش ببینیم یا اومدیم رادیو گوش بدیم؟
شاهکار یعنی مجلس ضربت زدن که کار آقای رحمانیان بود اگرچه متن اثر استاد بیضایی ... ولی اجرا به دست کارگردانه که می تونه متن رو در ... دیدن ادامه ›› نظر تماشاگر عالی تر جلوه بده یا کلا گتد بزنه در یه متن عالی... پس لطفا قبل از اینکه بدونید کی چه کارهایی رو دیده اظهار نظر قاطع نکنید...
من نظرم رو بعنوان یه مخاطب دائمی تئاتر گفتم... شما هم می تونید نظر خودتون رو داشته باشید
۲۳ تیر ۱۳۹۷
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمایشی بسیار خوب با بازیهای عالی... متن روان... میزانسهای خوب
و البته کارگردانی عالی
لذت بردم
سلام
اگه کسی از دوستان 1 بلیط برای دوشنبه 4 دی اضافه داره احیانا ... لطفا به من پیام بده
ممنونم
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سلام
من فکر می کنم تماشاگران این نمایش غیرحرفه ای بودند که راجع بهش خوب نوشتند... چون متاسفانه این نمایش علی رغم بازی بسیار خوب فرهاد آئیش،بسیاربسیار بسیار بد بود... خسته کننده با میزانسن های بد و بی تحرک ... یک عده آدم بیخود در مکانهای ثابت یکسری دیالوگ را با صدای بلند و اطوارهای نابجا می گفتند... بدون اینکه یک قدم جم بخورند... بعد هم تفاوت لباس... لباسهای قدیم و لباس و لوازم جدید و سیگار کشیدن که تازگی ها در تئاتر مد شده بدون اینکه فکری پشتش باشه... رقصهای بیمورد و بی ربط به موضوع اصلی... کارگردان اصلا نفهمیده سقراط یعنی چی؟ فقط شنیده که تکیه کلام سقراط چی بوده... شاید هم از عوام شنیده فقط...
در یک کلام نمایش چرندی بود، حیف از چندتن از بازیگران... حیف...
درود بر شما خانم پوپک. به جمع تماشاگران غیر حرفه ای تئاتر خوش اومدید. از نقد حرفه ای تون بر این نمایش سپاسگزارم.
۱۴ دی ۱۳۹۲
فاطمه خانوم غزیز.کاملا موافقم
۱۷ دی ۱۳۹۲
خانم نجاتی عزیز، من فکر می کنم که مردم نمایش می بینند تا دیدی تازه به جهان در آن بیابند. دیدی که عقیده ای، نظری، فکری نو در آن باشد و برای بیرون کشیدن این ایده از اثر درباره آن فکر می کنند. مده‌آ اثری بسیار عمیق است و تکان دهنده ارکان ضد زن یونان، دقیقا همانگونه که حاکمان فکر می کنند. و دلیل وجودی اثر را در واقع در نمایش از زبان تئودوته شنیدیم. مردان که سلطه خود بر زنان را در خطر می بینند، بر آن می‌آشوبند و حرف سقراط و همراهان که این فقط یک نمایش بود از آن رو گفته شد تا عصبانیت حاکمان را فرونشاند و خطری را متوجه دست‌اندرکاران نمایش نکند.

اگر اینطور نبود، برشت، ایبسن، چخوف و وایلد چرا باید می نوشتند؟ خانه عروسک، اهمیت ارنست بودن، دوشیزه جولی و زندگی گالیله چرا نوشته شده اند؟

و بارز تر از همه سقراط چرا باید رسالتی احساس می کرد؟
۱۷ دی ۱۳۹۲
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید