تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنرSB > com/org | (HTTPS) localhost : 16:41:07
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
با گفتن اینکه من کاملا موافق غیرقانونی شدن حکم قصاص برای افراد زیر ۱۸ سال هستم، می خوام ادعا کنم که این نمایش رو برخلاف نمایش ها و فیلم های با موضوع تقریبا مشابه مانند هیس و دهلیز، اصلا خوب نمی دونم به چند دلیل:
اول اینکه از استدلالی که سرتاسر نمایش گفته می شه در مورد اتفاقی بودن قتل ها، حتی در مورد افراد نرسیده به سن قانونی باید بگم که دیدگاه اشتباهه و استدلال خریداری نداره. اینطوری می شه گفت کسی هم که گواهینامه نداره و پشت ماشین نشسته و کسی رو کشته، اتفاقی کشته و کار خاصی نکرده. به نظر من که هم اون نوجوان و هم اون بزرگسال از قتل یک نفر به یک اندازه نیت و عمد دارند. درسته که قدرت تعقل یک فرد نوجوان هنوز کامل نشده ولی این در مورد نیت اون فرد چیزی به ما نمی گه.
دوم اینکه درسته که رویکرد در مورد قصاص برای افراد بزرگسال گرفتن رضایت ولی دم هست و تکیه روی بخشش هست ولی این اون رویکردی نیست که ما در این موضوع باید ببینیم، چون تکیه دیگه روی رضایت گرفتن نیست. باید قانون اینجا وارد بشه یا تغییر کنه و تعیین کنه که حکم قصاص نباید اجرا بشه برای افراد زیر ۱۸ سال. پس رویکرد درست باید با فیلم دهلیز فرق کنه و بیشتر تکیه روی تربیت بچه ها و فقر و عوامل بوجود آورنده ی این شرایط باشه.
نکته ی سوم اینکه این نمایش ... دیدن ادامه ›› خیلی کم از استدلال های قانع کننده مانند تربیت بچه ها و فقر و نداشتن قدرت تصمیم گیری مستقل و خیلی چیزای دیگه که مخصوص اعدام در سنین پایین هست استفاده می کنه.
نکته ی آخر هم اینه که تعداد داستان هایی که روایت می شه خیلی زیاده و هیچ کدوم خیلی داستان تک و خوبی نیستن. به نظرم بهتر بود داستان ها کمتر حداکثر ۴ تا (مانند نمایش قاتلانه، عامدانه و عاشقانه) باشه. که ارتباط بیشتری با بازیگر ها و داستان هاشون برقرار بشه و تاثیر گذار تر بشه.
مسلما ارزش دیدن داره این تئاتر ولی هنوز خیلی خیلی خیلی جای کار داره.
اول اینکه از استدلالی که سرتاسر نمایش گفته می شه در مورد اتفاقی بودن قتل ها، حتی در مورد افراد نرسیده به سن قانونی باید بگم که دیدگاه اشتباهه و استدلال خریداری نداره. اینطوری می شه گفت کسی هم که گواهینامه نداره و پشت ماشین نشسته و کسی رو کشته، اتفاقی کشته و کار خاصی نکرده. به نظر من که هم اون نوجوان و هم اون بزرگسال از قتل یک نفر به یک اندازه نیت و عمد دارند. درسته که قدرت تعقل یک فرد نوجوان هنوز کامل نشده ولی این در مورد نیت اون فرد چیزی به ما نمی گه.
دوم اینکه درسته که رویکرد در مورد قصاص برای افراد بزرگسال گرفتن رضایت ولی دم هست و تکیه روی بخشش هست ولی این اون رویکردی نیست که ما در این موضوع باید ببینیم، چون تکیه دیگه روی رضایت گرفتن نیست. باید قانون اینجا وارد بشه یا تغییر کنه و تعیین کنه که حکم قصاص نباید اجرا بشه برای افراد زیر ۱۸ سال. پس رویکرد درست باید با فیلم دهلیز فرق کنه و بیشتر تکیه روی تربیت بچه ها و فقر و عوامل بوجود آورنده ی این شرایط باشه.
نکته ی سوم اینکه این نمایش ... دیدن ادامه ›› خیلی کم از استدلال های قانع کننده مانند تربیت بچه ها و فقر و نداشتن قدرت تصمیم گیری مستقل و خیلی چیزای دیگه که مخصوص اعدام در سنین پایین هست استفاده می کنه.
نکته ی آخر هم اینه که تعداد داستان هایی که روایت می شه خیلی زیاده و هیچ کدوم خیلی داستان تک و خوبی نیستن. به نظرم بهتر بود داستان ها کمتر حداکثر ۴ تا (مانند نمایش قاتلانه، عامدانه و عاشقانه) باشه. که ارتباط بیشتری با بازیگر ها و داستان هاشون برقرار بشه و تاثیر گذار تر بشه.
مسلما ارزش دیدن داره این تئاتر ولی هنوز خیلی خیلی خیلی جای کار داره.
manimoon، سمانه کهربائیان و مصطفی بیگ محمدی این را
خواندند
سجاد افشاریان، حمید خورشیدی، امید رستگار، بهرنگ، shalan، ابراهیم عزیزی، Amin Miri و علی عبدالرحیم این را دوست دارند
سجاد افشاریان، حمید خورشیدی، امید رستگار، بهرنگ، shalan، ابراهیم عزیزی، Amin Miri و علی عبدالرحیم این را دوست دارند
حمید خورشیدی (hkhole)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۳۰ اردیبهشت ۱۳۸۹
مسیح خان شرافتیان عزیز خیلی با حرفاتون موافقم و واقعاً خوب گفتین.
منم انقدر اتفاقی دیدن قتلا آزارم می داد و میشد که خیلی بهتر پرداخته بشه به موضوع.
من خودم 3 تا نمایش که سجاد خان افشاریان عزیز نوشته رو دیدم و قلمش رو مثل این نمایش دوست کافکا که تازگی دیدم دوست دارم و به نظرم (به عنوان یه مخاطب علاقه مند به تئاتر و پیگیر) خلاقانه و خوب می نویسه که واقعاً دوست کافکا و خلاقیتای به کار گرفته تو متن و بازی خوب و جذاب بود، ولی به نظرم تو این نمایش خیلی به احساسات پرادختن و به قول شما استدلال ها قانع کننده نیستن و سطحی به موضوع بخشش نگاه شده ولی به هر حال از اینکه ایشون به این موضوع پرداختن و دغدغه مند اجرای تابستون و ماجرای بخشش رو پیگیری کردن خیلی خوشحالم و از ایشون ممنونم.
منم انقدر اتفاقی دیدن قتلا آزارم می داد و میشد که خیلی بهتر پرداخته بشه به موضوع.
من خودم 3 تا نمایش که سجاد خان افشاریان عزیز نوشته رو دیدم و قلمش رو مثل این نمایش دوست کافکا که تازگی دیدم دوست دارم و به نظرم (به عنوان یه مخاطب علاقه مند به تئاتر و پیگیر) خلاقانه و خوب می نویسه که واقعاً دوست کافکا و خلاقیتای به کار گرفته تو متن و بازی خوب و جذاب بود، ولی به نظرم تو این نمایش خیلی به احساسات پرادختن و به قول شما استدلال ها قانع کننده نیستن و سطحی به موضوع بخشش نگاه شده ولی به هر حال از اینکه ایشون به این موضوع پرداختن و دغدغه مند اجرای تابستون و ماجرای بخشش رو پیگیری کردن خیلی خوشحالم و از ایشون ممنونم.
۱۳ دی ۱۳۹۲
دوست‌دارم
پاسخ
سلام.اقای شرافتیان من یکی از شاگرداتون بودم یه بار اسم چندتا کتب جالب رو برامون گفتین میشه بازم اسم چند تا کتاب دیگه هم بدین
مثل اینکه جای بهتری برای اینکه پیام بذاری پیدا نکردی پونیکا جان.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
امروز نمایش رو که دیدم خیلی تو ذوقم خورد. شاید به خاطر اینکه انتظارم زیاد بود. به نظر من که بازی علی سرابی اصلا خوب نبود. متن هم که چیز خاصی برای گفتن نداشت. تا نزدیک های آخر نمایش هم که من عملا داشت خوابم می برد. به هر حال متشکرم از اینکه عصرمون رو پر کردید (در همین حد واقعا) ...
امین میرزاباقری، sanaz m.barin، manimoon، شادی بهرامی و تایماز موسی زاده این را
خواندند
علی سیمایی این را دوست دارد
علی سیمایی این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
فک کنم یکی از تاثیرگذارترین نمایش های زندگیم رو دیدم. دومین بازیگر که از صحنه خارج شد، کاملا احساس کردم که دیگه توانایی دیدن بقیشو ندارم. البته بازی نسیم ادبی رو از همه بیشتر دوست داشتم. انتقاد اولم به خنده ی تماشاگرها هنگام گفتن بخشی از دیالوگ های خنده دار سخیفی بود که بهاره رهنما داشت. به نظر من که هیچ کدوم از تیکه های خنده دار ارزش خندیدن نداشت و حتی اگر می داشت جاش نبود. انتقاد دومم هم دوباره بر می گرده به دیالوگ خانم رهنما که من نفهمیدم که زن جنوبی چرا اینقدر سنگ تهرانی بودن رو به سینه می زد و تهران تهران می کرد. به نظر می رسید که تفکر بازیگر در دیالوگ این نقش ممکنه نفوذ کرده باشه. امیدوارم که اینطور نباشه. در کل که واقعا ممنون به خاطر نمایش. در کل عالی بود.
بهاره رهنما نقش یه زن سادع و عامی ذو داره و چون فاجعه براش تو قشم اتفاق می افته اینقد از تهرانی بودنش میگه .کاملا قابل درکه .
سودابه زنی جنوبی نبود،در نمایش تاکید شد که او زنی تهرانی است..پس کاملا واضح است چرا آنقدر به تهرانی بودنشان تاکید می کردند...
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۳۶۷,۰۰۰ نفر
+۲۶,۷۴۰ برنامه
+۷,۷۷۱,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۵,۰۶۱ برگه
۹,۷۵۱ آلبوم
۵,۶۱۴ پادکست
