با سلام و خسته نباشید به تیم نمایش مانستر.
تئاتر زیبایی بود .خیلی از بازى خانم رضى خوشم اومد .امیدوارم سلامتیشونو به زودى زود به دست بیارن.
در رابطه با طراحى صحنه هم خوب بود. در کنار تِم کمدى که داشت، به نکته ظریفى اشاره کرده بود که ما رو بفکر فرو میبرد که هیولاى درونمونو بشناسیم و مواظبش باشیم و ….خیلى نکات روانشناسى و فلسفى دیگه.
از لحاظ رعایت پروتکل هاى بهداشتى که واقعا جاى تعجب داره مخصوصا توو این دوران کذایی کرونا باید رعایت میشد که نشد(خانم رضى عزیز با اینکه بیمارى زمینه اى داشتند سرفه هاى مکرر میکردند،بابااااااا هم به خودتون رحم کنید هم به ما!! بنى آدم اعضاى یکدیگرند…..!!!) .زمانیکه ما بلیطو خریدارى کردیم زده بود از دوطرف صندلى ها بسته میشن اما وقتى وارد شدیم گرخیدیم!فکر میکردم مث تئاتر آسانسور نداره که واقعا از لحاظ نظم شروع تئاتر و از لحاظ رعایت پروتکل هاى بهداشتى و تهویه و از لحاظ نشستن در جایگاه خودمون مثل اون باشه (که با جمله یکى برید اونورتر مواجه شدیم)که نبود .
امیدوارم تئاترهاى بعدى این مشکلات رو نداشته باشه.

سلام و خسته نباشید به تیم باحال و پرانرژى تئاتر آسانسور نداره
من این تئاترو ١٦آذرماه دیدم که بعد از دوسال دورى از تماشاى صحنه ى تئاتر به علت کروناخیلى دلچسب بود و حسابى دلتنگ شده بودم و دوباره همون حس و حال قدیم قبل کرونا بهم دست داد.
از لحاظ رعایت پروتکل هاى بهداشتى عالى بود به طوریکه یکى در میون نشسته بودیم.ممنون ازتون که برام ما (تئاتر بازا ?)این احترام رو قائل شدین.خیلى دلم میخواست دوباره فرصت کنم و بیام و مجدد تئاترو ببینم اما فرصت نشد.
از لحاظ مفهوم تئاتر هم که نیاز به گفتن نداره.در کنار تِم کمدى که داشت به نکات ریز فلسفى و روانشناسى اشاره کرده بود که من لذت بردم. با سپاس از آقاى خوش رزم و عامل هاشمى که با بازى بسیار زیباشون لحظات خوبى رو براى ما رقم زدند.
و فکر میکنم اونروز خانم بدیعى جلوى ما نشسته بودند که داشتند نکات مثبت ومنفى کار خودشونو بررسى میکردند و ابراز خرسندى میکنم که هم به عنوان کارگردان و طراح صحنه به جزئیات بسیار دقت میکنند.