امشب اجرا رو دیدم. همه چیز بینظیر بود. اجرای خانم کردا کاملا مشخص بود که چقدر از نظر فیزیکی نیازمند توانمندی بالایی هست.
علی سرابی رو برای اولین بار روی صحنه می‌دیدم و واقعا کاراکتر رو به بهترین شکل به تصویر کشیده بودن.
صابر ابر برخلاف نظرات منفی و شکایت‌های زیادی که در این مدت دیده بودم، با ظرافت تمام، دو کاراکتر مشابه هم رو به مخاطب ارائه دادن. فرانک تماشاچی رو یاد مرد نمایشنامه نازنین می‌انداخت اما اگر کمی دقت می‌کردید متوجه تفاوت های فاحشی که بین این دو بود می‌شدید. همونطور که در دنیای واقعیت هم ممکنه رفتار یکنفر شما رو یاد شخصی که در گذشته می‌شناختید بندازه!!
کامنت های منفی بر طراحی صحنه که بیداد میکرد درصورتی که شخصا اگر چنین ذکاوتی در طراحی صورت نگرفته بود انقدر به لذت تمام طی اجرا نمی‌رسیدم! که پیشنهاد میکنم اگر دنبال یک طراحی صحنه و اکسسوار خیلی چشمگیر هستید به تئاترهای نمایشی مثل سی‌صد و امثالهم یک شانس بدید.
این برای من تبدیل به یک واقعیت شده که حجم زیادی از دوستان بی‌منطق‌ترین و بی‌دلیل‌ترین ایراد ها رو به تعداد بسیاری از اجراها می‌گیرند و تبدیل به fun spoiler های تیوال شدند.
بطور کلی یکی از به یاد ماندنی‌ترین اجراهایی بود که به پاش نشستم و ارزش هزینه بالای بلیط رو کاملا داشت.
اگر ایرادگیر الکی نیستید و فقط به دنبال حس کردن حسی در طی یک اجرا هستید حتما ببینیدش.
دستخوش به تمامی عوامل مالی سویینی. عالی بودید همگی.