تا قبل از دیشب دوبار به دیدن این نمایش رفته بودم و وسوسه دیدن چند باره آن تقریبا منو به این نتیجه رسونده بود که دارم به دیدنش اعتیاد پیدا میکنم اما تصمیم گرفتم یک بار دیگه هم برم و این نمایشو ببینم و این بار پدر را هم با خود ببرم. آنقدر از نمایش برای ایشون تعریف کرده بودم که بالاخره راضی شد که بیاد و نمایشو ببینه. در مورد پدر باید عرض کنم که به اکثر کارای نمایشی میگن ضعیف. البته معمولا دلایل قانع کننده و صحیحی دارن و نظرشون درسته و در آخر همه ما قانع میشیم که حق با ایشونه و اثر ضعیفه. به خاطر همین خیلی استرس داشتم و در طول اجرای نمایش مدام به پدر نگاه میکردم که از صورتش چیزی بفهمم و همش به این فکر میکردم که آخر نمایش بهم بگه پسر تو هیچی نمیشی آخه این کجاش خوب بود؟ ولی وقتی نمایش تموم شد برگشت و بهم گفت عالی بود چرا انقدر دیر منو اوردی؟ این کارو باید حداقل چهارده پونزده بار دید تا به همه لایه و زوایاش پی برد.
این ماجرا برای من خاطره جالبی شد و منو به این واداشت که حتما اکانت بسازم و اینجا ثبتش کنم تا به یادگار بمونه .

متشکرم از عوامل نمایش شترمرغ.