پیش تر تشکر از شما که با وجودی که هملت جزو نمایشهای شما نیست اما صفحه ای براش دیده شده.
اقبال همراه شد و اجرای نخست نمایش رو دیدم. اتفاقی که سه سال پیش باید می افتاد و افسوسش تا دیشب مجاورم بود.

سخن درازی نمیکنم که هملت را باید دید و وصف نتوان کرد!
تلاش آرش دادگر ختم به ماحصل چشمگیری شده بود.. خیال انگیز و فکر پَروَر.
این جان هملت بود که از نهفت بیرون آورده شده بود، البته با لحاظ ذائقه ی بشر امروز به طرز دلنشینی مهندسی و حتی ایرانیزه شده بود.
"پانته آ پناهی ها" در کالبد "پولونیوس"؟! امان از انتخاب و اجرای شگفت انگیز، هر دو.
گویی که دادگر، کاراکترهای نمایشنامه ی شکسپیر رو به خدمت در آورده بود و با گوشمالی آنها رو محکوم به صداقتی بیرحمانه با کردارشون کرده بود!
در یک کلام؛ "هملت صادقانه" بهترین عنوان برای این نمایشه.