تراس؛ نمایشی که باید دید!
مفاهیمی که در نمایش تراس مطرح می شود به زندگی روزمره ی ما بسیار نزدیک است. همه ما در یک سرگردانی به سر می بریم که عشق ( نه تنها در یک رابطه) تنها راه نجاتمان خواهد بود، همانطور که شخصیت موریس در نمایش به آن اشاره می کند.
جناب کرامتی در کمال ساده گی و دقیق و حساب شده بدون شعار زده گی اجرایی درست و محکم از تراس ژان کلود کری یر ارائه می دهد. بعضی از نمایش های روی صحنه دچار یک روشنفکر نمایی تو خالی هستند که جز ادا و اصول چیزی عاید مخاطب نمی شود، تراس نمایشی است که بعد از دقایقی از کار خودتان را در آن احساس می کنید و به نظرم نمایش درست یعنی همین.
تراس بازیهای یکدست و درخشانی دارد، به شخصه از ارتباط احمد ساعتچیان و مونا فرجاد در ایفای نقششان بسیار لذت بردم، هر دو درک صحیحی از نقششان داشتند. ساعتچیان اجرای متفاوتی دارد، وقتی با سایر کارهای اخیرشان مقایسه میکنم( به ویژه نقش کاردینال در نمایش فوق العاده ی بر اساس دوشس ملفی محمد رضایی راد) بسیار حضور چشمگیری در نمایش دارند، در مجموع تیم بازیگران بسیار درخشان حاضر شده اند.
طراحی کار؛ لباس و صحنه، از دیگر نقاط قوت اجرا می باشد.
برای ادامه اجراهای این نمایش آرزوی موفقیت دارم و ممنون از اجرای تاثیر گذارتان.