نقطه قوت تولد بازی علیرغم آن که یک زندگی را صحنه صحنه خلق کرده است، در یکپارچگی همه اجزای آن است. از فاصله برداری تعمدی بین پشت صحنه و اجرا تا ایجاد فضای شخصی برای بازیگران در فواصل اجرایی که به شکل آواز خواندن نمود یافته است. در حالی که هنجارهای جامعه، نیمه تراژیک‌ زندگی را شخصی تر و پنهان در لایه ظاهرسازی شده تعریف میکنند، این اجرا در جهت عکس حرکت میکند. مثل جابجایی جنسیتی نقش ها و دغدغه ها و ... خلاقیت چشمگیر در همه صحنه ها موجب زیبایی و روانی اثر شده است و بازی ها در اکثر صحنه ها باورپذیر هستند. با احترام