در شب آخرِ کار آقای افشین زمانی، نمایش «هاری» به کارگردانی ایشان را به تماشا نشستم. افشین زمانی را با کارگردانی نمایش «خاطرات هنر‌یشه نقش دوم» اثر استاد بهرام بیضایی در چند سال قبل، می شناختم. اگر اشتباه نکنم در آن کار، کارگردانی ایشان بیشتر دیده شد تا آنجا که برنده جایزه شد.
اما در این کار (هاری)، به نظرم هنر بازیگری ایشان به مراتب بیشتر به چشم می آید.
هاری، نمایشی چند پرده ای با قصه ای درام و روایتی نسبتاً قابل پیشبینی است که شاید با یک طراحی دکور مناسب و ‌استفاده از بازیگرانی با کمی دقت بیشتر در اجرا و بیان، می توانست از منظر اجرای صحنه ای نیز موفقتر باشد.
بدون تردید، نقطه قوت این نمایش، بازی بی نظیر آقای افشین زمانی در دو نقش پادشاه و صفی (فرزند پادشاه) و بازی خانم شادی ضیایی است. برای کارگردان و بازیگران و عوامل این نمایش، در کارهای آتی آرزوی موفقیت میکنم.
دکتر مسیح بهنیا- حقوقدان