اولین کاری که از شهرام مکری دیدم ماهی و گربه بود.یادمه مامان سبکش رو انقدر دوست داشت که چهار بار رفت سینما دید.دقت زیادی که به جزییات داره و چرخش دوربین از قصه ای به قصه ای دیگه همیشه به دل میشینه.جنایت بی دقت هم کار خاص و قشنگی بود.ترکیب دو زمان خیلی خوب در اومده بود و روایت غمگین اون اتفاق.قصه ی علاقه ی سینما به تماشاگرش لیلا خیلی لطیف بود شبیه قصه ی مریم که تو گربه و ماهی به سمت نور حرکت کرد.مثل همیشه با یه بار دیدن کارهای مکری نمیتونم راضی باشم و دوباری دیدم تا دقتم کافی باشه.خوبه که هنوز با حوصله فیلمسازی میکنه و سبک خاص خودش رو حفظ کرده.ببینید اگر حوصله ی فیلم غیر خطی و کمی پیچیده دارید.