و اما عبور… با علم بر صامت بودن کار به دیدنش رفتم با وجود اینکه با سلیقه من هم راستا نیست این نوع نمایش اما کار رو نسبتا دوست داشتم و تا آخرین لحظه نشستم تا شاید موفقیت آخرین عضو عبور کننده رو ببینم که به بیرون هدایت شدیم و پایانش باز ماند و چه بهتر که اینگونه تمام شد …
در مواجهه با این اثر اولین چیزی که ذهن من رو درگیر کرد مقوله ی احتیاط بود ، احتیاط ذاتی و غریزی انسان که اصلا خوب است یا بد ؟ ریسک خوب است یا بد؟ فاتحان معمولا انسان هایی ریسک پذیر هستن با درصد کمتری از محتاط بودن نسبت به دیگران و در مقابل بسیاری از بازندگان هم ریسک پذیری های بالایی داشتند و دل به دریا زده اند و جلو رفته اند اما پذیرای شکست بوده اند . پس فرق میان این دو گروه چیست ؟ شاید تمرکز،شاید مطالعه ،شاید هم تلاش ، که در این نمایش بیشتر بُعد تمرکز و تلاش بعد از کنارگذاشتن احتیاط به چشم میامد ،در مجموع فکر پشت کار بود اما کاش به تکرر نمی افتاد و در ۲۰دقیقه پایانی شاهد هیجان بیشتری می بودیم.
خسته نباشید میگم به این تیم جوان و عوامل این اثر

( ۲نکته برای خانه نمایش دا ؛ یک اینکه لوکیشن مجموعه رو در گوگل مپ درست بفرمایید تا مخاطبی که با هزاران مشکل و ترافیک خودش رو به سالن میرسونه به آدرس قبلی شما نره و از اونجا مجدد نیم ساعت در ترافیک باشه تا آدرس جدید ، بنده اگر نیم ساعت زودتر راه نیوفتاده بودم مطمئنا جا میموندم از نمایش و ... دیدن ادامه ›› نکته دوم دمای هوای سالن هست ، حقیقتا بعد از ۲ اجرایی که در سالن شماره یکتون دیدم ۲ کیلو کم کردم ، یعنی خوده سونا، تمام لباس هام خیس بود ! برادر عزیز مسئول ،دمای هوای ۲۶ که شما روی کولر گازیتون تنظیم کردید برای مناطق اسکاندیناوی هست نه تیرماه تهران)