نگاهی به نمایش «جنون محض»
« پشت صحنه با کمدی »
نیلوفر ثانی/ چاپ شده در روزنامه سازندگی مورخ ۱۴ تیر ۱۴۰۱


« پشت صحنه با کمدی »
مایکل فرین از نمایشنامه‌نویسان بریتانیایی است که به طنزنویسی شهرت دارد و در آثار او می‌توان تعداد قابل توجهی نمایشنامه و رمان را یافت که اعتبار جهانی دارند. به‌ویژه نمایشنامه «کپنهاگ» که رویارویی دو دانشمند فیزیک است و یا رمان «جاسوس‌ها» که در رشته ادبیات برخی مدارس و دانشگاه‌های انگلیسی تدریس می‌شود.
«سرو صدا خاموش» عنوان نمایشنامه‌ای از فرین در 1982 است که علیرضا کوشک جلالی در ترجمه و چاپ اثر عنوان " جنون محض " را برای ... دیدن ادامه ›› آن برگزیده که نمونه‌ی معروفی از سبک «نمایش در نمایش» و طنز کمدی فارس، با همان ویژگی‌ موقعیت‌های اغراق‌شده، مضحک و شوخی‌های مبتذل و سطحی‌ست که در صدد است فقط مخاطب را بخنداند و از کمدی که ممکن است در آن رگه‌هایی از وضعیت اجتماعی و یا نقد هم وجود داشته باشد، متفاوت است. در اجرای جنون محض، تا جای ممکن سعی شده این نوع کمدی بیشتر مفرح و سرگرم‌کننده باشد و به عشق کسانی بپردازد که عاشقانه به حرفه‌ی تئاتر و نمایش مشغولند هر چند به ماهیت متن اصلی وفادار است.
نمایشنامه در سه پرده و با 9 کاراکتر، درباره یک گروه تئاتری‌ست که در پرده اول در حال تمرین نمایش پیش از اجرا هستند. تمرکز فرین بر روابط بین افرد با ذکر خصوصیت کامل هر کاراکتر و نقش هر کدام در جریان نمایش و پشت صحنه و مسائل موجود در روابط کاری و عاطفی آنان است. کوشک جلالی هر کاراکتر را، به خوبی با ویژگی مشخص‌شده در متن اصلی انتخاب و منطبق با آن پیش‌برده است. بخصوص که در پرده دوم و زمانی که اجرا در پشت صحنه اتفاق می‌افتد، با وجود رفت‌و آمدهای متعدد و دیالوگ‌های زیاد و تراکم موقعیت متنوع از مشاجره و نزاع بین کاراکترها و حفظ میزانسن‌ها، توانایی و مهارت زیادی برای هر بازیگر نیاز است تا بتواند به خوبی از عهده این صحنه شلوغ و درهم با وجود اسباب خطرناکی چون تبر و یا ارتفاع بلند دکور، برآمده و اشتباهی پیش نیاید.
پرده سوم که کوتاه و نمایشی از وضعیت فروپاشیده‌ی گروه و عوامل است، به این سمت می‌رود که برای اجرا و ادامه کار تئاتر، تنها به جنونی محض نیاز است.
«جنون محض»، سالن اهورا را در مجتمع تیتان، برای اجرای خود در نظرگرفته که ظرفیتی بیش از 300 نفر و سنی مناسب دارد. دکور حجیم، با مشخصه‌های مورد نظر در متن اصلی است که کاربردی و چشم‌نواز است.
تمام بازیگران بخوبی و مهارت، ایفاگر نقش‌های خود هستند که بدون اغراق تجربه‌ای سخت با تمرکز بالا است..
برای ارزیابی «جنون محض» می‌بایست آن را در کانسپت کمدی با تاکید بر "سرگرمی و خنداندن"، برای تماشاگران عامی که می‌خواهند ساعتی را با هنر نمایش بطور زنده، وقت بگذرانند، در نظر گرفت که از این بابت به نظر می‌رسد، قابل قبول است.