نوشتن درباره‌ی شکوفه‌های گیلاس کمی سخته.
به نظرم هدف از این نمایش این بود که مخاطب کمی در خودش و دنیای درونش کاوش کنه. که نهایتا برای من به یک‌جور زورآزمایی با نفس تبدیل شده بود؛ در طول اجرا مجبور می‌شدم همگام با شخصیت داستان به چیزهایی درباره‌ی خودم فکر کنم که شاید در حالت عادی از پرداختن بهشون فرار می‌کنم. همین باعث شد که این نمایش رو خیلی دوست داشته باشم :)
کار بازیگرها واقعا سخت بود و خیلی خوب انجامش دادن. علی‌الخصوص آقای رسولی. در طول اجرا مدام به این فکر می‌کردم که چقدر تمرین لازمه تا به این درجه از تسلط روی حرکت رسید.
ترکیب کلی کار دوست داشتنی بود؛ از نور و دکور گرفته تا نوشته‌ها و موسیقی و غیره.
در مجموع دیشب برای من یک تجربه‌ی زیبا و به یادماندنی بود. خسته نباشید می‌گم به همه‌ی عوامل🌱