سلام و عرض ادب
بسیار بسیار ممنونم که محبت کردین و این نمایش رو ریز بینانه دیدین و نقد ها و نکاتتون رو اینجا برامون به اشتراک گذاشتید. فارغ از تعارف های مرسوم باید بگم برام بسیار ارزشمنده که در این فضا نگاه های متفاوت و حتی مخالف هم به این اثر وجود داره و باز هم ممنونم از اظهار نظرتون. همین برقراری دیالوگ به نظرم حلقه مفقوده تئاتر ماست.
فقط یک نکته رو میخواستم عرض کنم در خصوص اشاره ایی که به موضوع عکس برداری از نمایش داشتید و اشاره به کامنت متاسفانه توهین آمیزی که به گروه ما و سالن شده بود از طرف یکی از مخاطبان (و بهتر از من تفاوت توهین و نقد رو می دونید) ببینید سالهاست مسله ایی در تئاتر ایران در حوزه تبلیغ اثر نمایشی وجود داره که شاید واکاوی اون در این مجال نگنجه اما ایده عکس برداری از این اجرا توسط مخاطب - البته با رعایت حرمت و حریم مخاطبان ... دیدن ادامه ›› دیگر و عدم بهم ریختن تمرکز دیگران که در تمام شب های این اجرا رعایت شده بود- در راستای انعکاس هرچه بیشتر بخش هایی از یک کالای فرهنگی در فضاهای مختلف برای آشتی بیشتر و بیشتر و بیشتر مخاطبان بالقوه تئاتر هست. فرایندی که با در نظر گرفتن مسائل مختلف میتونه کمک شایانی به جذب بخش مهمی از جامعه که هرگز تئاتر ندیدند بکنه. شاید معترض به حرف من باشید با این استدلال که این ایده تمرکز بازیگر و تماشاگر را بهم می‌ریزد اما باید بگم بر خلاف رفتار ناشایست مخاطب گرامی که به این موضوع معترض بودند و حتی بدیهی ترین مسله ممکن در رفتار یک تماشاگر فهمیم که نشستن برروی صندلی با شماره مشخص شده برروی بلیت رو با بهانه ایی عجیب رعایت نمی کردند در تمام چند شب گذشته کوچکترین اعتراضی به این ایده شکل نگرفت بلکه استقبال تماشاگر با این ایده جدید حتی من رو به فکر فرو برده که اجرایی طراحی کنم که تماشاگران بتونند در اون به راحتی حلقه ارتباطی باشند برای شبکه سازی پخش و انعکاس یک محتوا و کالای فرهنگی در جامعه.
امیدوارم زیاده نویسی من رو ببخشید و باز هم ممنونم که نظرات و نقدهاتون رو برامون نوشتید.