اولش که نشستم هی گفتم اِ! این چرا انقدر شبیه مانستره. یادم نبود کارگردان یکیه. یه کم انتظار خلاقیت داریم. حالا شاید دوستان علاقمند باشن ولی برای بنده دیگه تولیدات دهشتناک با شرکت یک معلول بسه. بقول فرنگیا Im done :)
به شخصه اصلا نمایش رو دوست نداشتم و واقعا کاری کرد که تا مدتها دلم اصلا تئاتر نخواد.
متن هیچ حرفی نداشت. یا حداقل چیزی که من بفهمم نداشت. تو ذهنتون اگر موسیقی رو از اجرا حذف کنید کاملا بیمایه بودن متن مشخص میشه.
و وای از موسیقی، فغان از موسیقی، داد و بیداد از این هیاهوی کر کننده ... با یک سر درد غریب و مغزی به شدت له و لورده و داغون از سالن خارج شدم.