تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
بلک باکس ایران مال
مجموعه تئاتر لبخندSB > com/org | (HTTPS) localhost : 13:07:07
مامان نمایشی زیبا لطیف، روانشناختی،عمیق، قابل تامل و بسیار جذاب!
نمایش مامان یک پک کامل تراپی بود، از پوستر معنی دار نمایش گرفته تا تک تک المانهای ... دیدن ادامه ›› استفاده شده در صحنه، دیالوگها، موسیقی و نورپردازی همه در نهایت هماهنگی و با پرداختی روانشناختی به زیبایی در کنار هم چیده شده بودن.
در شروع نمایش پسر داره با تراپیستش صحبت می کنه، رو به تماشاگر، اینجا ما تراپیست هستیم و باید سعی کنیم علت حال بد پسر رو پیدا کنیم و در مسیر درمان و عبور از لابیرنت ترس ها، تله ها، وابستگی ها، عذاب وجدان ها و احساس گناه ها همراهش باشیم تا خودم هم به درمان و حال بهتر برسیم و افکار منفی رو مثل همون بادکنک که داره هی که تو سرمون بزرگتر می شه این دفعه خودمون رهاش کنیم!
پسری که به دلیل وابستگی زیادی که مادرش ایجاد کرده نمی تونه از زندگی اش لذت ببره و این وابستگی انقدر شدید که حتی بعد از مرگ مادر هم نخ وابستگی رهاش نمی کنه ( شال گردنی که مادر بافته همچنان بعد از مرگ بر گردنش ) .
تلاش خودش برای تغییر در زندگی اش قبلاً نتیجه مثبتی نداشته و حالا سعی می کنه این بار کمک بگیره و با سخترین تندبادها برای تغییر مواجه می شه، چقدر مسیر رشد دردناک!
همه مون تجربیاتی از این دست رو داشتیم در بهترین لحظات حس بدی بهمون دست می ده یه حس غم و اندوه که منشاش نامشخص، مثل یه عذاب وجدان بی دلیل. تله های که نمی دونم کی و کجا توش افتادیم.
خود واقعی و نقشی که اطرافیان از فرد می خوان بازی کنه برای فرد تعارض ایجاد می کنه:
"جایی خونده بودم تا وقتی خاطره هست، خلأ معنایی نداره؛ من اما هنوز تو خلأ هستم! نمی‌دونم کدوم من واقعیه...؟!"
منی که دوست داره کار کنه، بره مسافرت، ساز بزنه یا تحت هیج شرایطی مادرش تنها نزاره……؟
در مسیر درمان پسر عنوان می کنه:
گاهی آدم‌هایی رو می‌بینم که به خط پایان رسیدن اما مطمئنم دلیل رسیدنشون این هست که موقع رفتن هیچ رنگی رو نمی‌بینن! هیچ بویی رو حس نمی‌کنن! هیچ صدایی رو هم نمی‌شنون! من اما نمی‌تونم...
من صداش رو می شنوم!
نمی تونم یا شاید نمی خوام تغییر کنم…..
و چقدر به زیبایی صحنه پایانی غلبه خود" اید " بر فراخود" سوپرایگو" به نمایش دراومد و با طی کردن مسیر سخت درمان به شکوفایی رسید.
طراحی عروسکها، عروسک گردانی عالی و بی نظیر بود.
سپاس از تک تک عوامل این اثر زیبا، همیشه بدرخشید♥️💫
پ ن: اینکه نمایش پدر و مامان دارن تو تیاتر شهر اجرا می رن یعنی تیاتر شهر خونه مون!
یادم نمی یاد نمایشی رو در تیوال پیشنهاد داده باشم اما نمایش مامان واقعاً پیشنهاد ویژه می شه، از دستش ندید!
نمایش مامان یک پک کامل تراپی بود، از پوستر معنی دار نمایش گرفته تا تک تک المانهای ... دیدن ادامه ›› استفاده شده در صحنه، دیالوگها، موسیقی و نورپردازی همه در نهایت هماهنگی و با پرداختی روانشناختی به زیبایی در کنار هم چیده شده بودن.
در شروع نمایش پسر داره با تراپیستش صحبت می کنه، رو به تماشاگر، اینجا ما تراپیست هستیم و باید سعی کنیم علت حال بد پسر رو پیدا کنیم و در مسیر درمان و عبور از لابیرنت ترس ها، تله ها، وابستگی ها، عذاب وجدان ها و احساس گناه ها همراهش باشیم تا خودم هم به درمان و حال بهتر برسیم و افکار منفی رو مثل همون بادکنک که داره هی که تو سرمون بزرگتر می شه این دفعه خودمون رهاش کنیم!
پسری که به دلیل وابستگی زیادی که مادرش ایجاد کرده نمی تونه از زندگی اش لذت ببره و این وابستگی انقدر شدید که حتی بعد از مرگ مادر هم نخ وابستگی رهاش نمی کنه ( شال گردنی که مادر بافته همچنان بعد از مرگ بر گردنش ) .
تلاش خودش برای تغییر در زندگی اش قبلاً نتیجه مثبتی نداشته و حالا سعی می کنه این بار کمک بگیره و با سخترین تندبادها برای تغییر مواجه می شه، چقدر مسیر رشد دردناک!
همه مون تجربیاتی از این دست رو داشتیم در بهترین لحظات حس بدی بهمون دست می ده یه حس غم و اندوه که منشاش نامشخص، مثل یه عذاب وجدان بی دلیل. تله های که نمی دونم کی و کجا توش افتادیم.
خود واقعی و نقشی که اطرافیان از فرد می خوان بازی کنه برای فرد تعارض ایجاد می کنه:
"جایی خونده بودم تا وقتی خاطره هست، خلأ معنایی نداره؛ من اما هنوز تو خلأ هستم! نمی‌دونم کدوم من واقعیه...؟!"
منی که دوست داره کار کنه، بره مسافرت، ساز بزنه یا تحت هیج شرایطی مادرش تنها نزاره……؟
در مسیر درمان پسر عنوان می کنه:
گاهی آدم‌هایی رو می‌بینم که به خط پایان رسیدن اما مطمئنم دلیل رسیدنشون این هست که موقع رفتن هیچ رنگی رو نمی‌بینن! هیچ بویی رو حس نمی‌کنن! هیچ صدایی رو هم نمی‌شنون! من اما نمی‌تونم...
من صداش رو می شنوم!
نمی تونم یا شاید نمی خوام تغییر کنم…..
و چقدر به زیبایی صحنه پایانی غلبه خود" اید " بر فراخود" سوپرایگو" به نمایش دراومد و با طی کردن مسیر سخت درمان به شکوفایی رسید.
طراحی عروسکها، عروسک گردانی عالی و بی نظیر بود.
سپاس از تک تک عوامل این اثر زیبا، همیشه بدرخشید♥️💫
پ ن: اینکه نمایش پدر و مامان دارن تو تیاتر شهر اجرا می رن یعنی تیاتر شهر خونه مون!
یادم نمی یاد نمایشی رو در تیوال پیشنهاد داده باشم اما نمایش مامان واقعاً پیشنهاد ویژه می شه، از دستش ندید!
۱۵ نفر
این را
خواندند
مهدی حسین مردی، الهام محمودی، Zahra Abdorahim، پویا فلاح، بهار مومنی، Captain، زهره سپهریان و Reza1991s این را دوست دارند
مهدی حسین مردی، الهام محمودی، Zahra Abdorahim، پویا فلاح، بهار مومنی، Captain، زهره سپهریان و Reza1991s این را دوست دارند
خریدار مائده قنبریان (maee_gh)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۰۲ بهمن ۱۳۹۶
دلم میخواست ببینم حتما این اجرا رو و با خوندن نقد شما مطمئن تر شدم که باید ببینمش🥰
۱۷ آبان ۱۴۰۲
دوست‌دارم
( ۱ )
پاسخ
ممنونم از لطفتون امیدوارم بعد از این نمایش شاهد اجراهای بعدی تون هم باشیم🤍💫
سلام دوست عزیز
روایتی تازه‌تر از نمایش عروسکی «مامان» (ویژه بزرگسال)
از ۱۲ بهمن ۱۴۰۲ ساعت ۲۰:۳۰ به روی صحنه‌ی تئاتر هامون می‌رود
مفتخریم که در دور جدید اجراها باز هم همراه ما باشید
لینک خرید بلیت: tiwall.com/p/maman4
روایتی تازه‌تر از نمایش عروسکی «مامان» (ویژه بزرگسال)
از ۱۲ بهمن ۱۴۰۲ ساعت ۲۰:۳۰ به روی صحنه‌ی تئاتر هامون می‌رود
مفتخریم که در دور جدید اجراها باز هم همراه ما باشید
لینک خرید بلیت: tiwall.com/p/maman4
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۵۵۲,۰۰۰ نفر
+۲۸,۵۳۰ برنامه
+۸,۹۶۱,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۷,۵۲۲ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
