من این نمایش رو به پیشنهاد یکی از دوستان عزیز تئاتری ، شنبه هفته جاری تماشا کردم .
بلیط رو هم از طریق عوامل اجرا تهیه کردم و چون شماره بنده ثبت نشده تگ خریدار رو ندارم و نمیتونم امتیاز بدم!
اول از همه سالن تئاتر در محیط باغ کتاب ، خیلی برام جذاب و فضا بسیار دوست داشتنی بود ولی به نظرم میتونست کمی بزرگتر باشه.
قبل از شروع اجرا حضور خانوم شقایق فراهانی و آقای فرزین محدث برام جالب توجه بود و با خودم گفتم مطمئناً انتخابم برای دیدن این نمایش درست بود.
طراحی صحنه رو هم دوست داشتم ، در مورد اجرا بخوام بگم شروع خوبی داشت و واقعا اینطور به نظر می آمد که اومدیم مهمونی ولی شاید طولانی بودن نمایش برای برخی دوستان کسالت بار باشد ولی برای مه هرگز اینطور نبود .
نکته قابل توجه این نمایش برای من فراز و فرود های داستان بود ، دقیقا مثل زندگی خودمون یک لحظه لبخند و در یک لحظه اشک ، در زندگی عادی ما آدم ها خیلی اتفاق ها برامون میوفته ، در هر اتفاقی چه خوب و چه بد یک سری نقاط روشن و تاریک وجود داره که ازش به سادگی عبور می کنیم و نادیده میگیریم اش اما ما این رو فراموش کردیم آدم های دیگه ای که اطرافمون هستند خانواده ، دوست ، همکار و . . . تاثیرپذیر از رفتار و گفتار ... دیدن ادامه ›› ما هستند .
چه خوبه که بی تفاوت از حال هم نباشیم و کمی مهربون تر دوست بداریم و کمی مهربون تر متنفر باشیم . این چه توجیه مسخره ایه که میگن ما تنها آمده ایم و تنها میرویم؟بله تنهاییم ولی تا هستیم چرا باید فقط نوک بینی خودمون رو ببینیم؟زندگی رو باید زندگی کرد ، همین قدر شیرین و همین قدر تلخ اما تنها تنها نه . . .چون در کنار هم حالمون خوب خواهد شد . . . این بود چکیده ای از حال من بعد اجرا ، پرحرفی منو ببخشید . . .
مرسی از مهمونی قشنگتون ، مرسی از وحید آقاپور که پر از نمکه ، مرسی از صدای خوبه آریا قاسمی عزیز ، مرسی از مریم داننده فرد عزیز ، هومن ‌کیایی عزیز ،گیلدا ‌ویشکی عزیز و جواد مولانیا عزیز که شنبه شب مارو خوشگل اش کردید . . .