اول اجرا که آقای مولانیا اومدن و گفتن هر جا دوست داشتین بلند بخندید هرجا دوست داشتین بلند گریه کنید من تو دلم گفتم هه بلند گریم کنم؟! تو جمع؟
همین بنده ، حدودا ده دقیقه اخر اجرا با شنیدن مونولوگ آقای کیایی جوری هق هق می کردم که دیگه صداشونو نمی شنیدم. کاش برای تماشاچی ها هم دستمال کاغذی میذاشتین:)
عالی بودید دم همه تون گرم مخصوصا آقای خواننده