خب خداروشکر هر دو بازیگر مورد علاقه ام هم گند زدند به اعتبارشون و باعث شدند کور سوی امیدم به سینما و تلوزیون و سریال ایرانی که سالهاست نمیبینم هم نابود بشه و باخیال راحت از زیر پوسترها و بیلبوردهای رنگارنگ شهر عبور کنم به سریال و فیلم خارجی که قراره ببینم فکر کنم و از این همه ابتذال و کثافت و شوخی جنسی حقیر و تبلیغ شوگرددی و پیرمرد/پیرزن هول و دختر و پسرهای بی مغز پول پرست بی نمک لوده دور و دورتر بشم.

پ ن : همه چیزمان دیگر به همه چیزمان میآید استثنا هم نداریم واقعا شاید سانسور دهه هفتاد بهتر از آزادی اینگونه حقیر فیلمسازانمان باشد
پ ن2 : بر حسب اتفاق در سفر بخاطر دوستم دو قسمت دیدم و نابود شدم