«جادوی صحنه» یا «این سه مرد درخشان»
یک یادداشت درباره نمایش توافق نامه به کارگردانی کورش سلیمانی در تماشاخانه ملک
علی جعفری فوتمی - عضو کانون ملی منتقدان تئاتر ایران
وقتی قرار باشد درباره نمایشی بنویسم، قبل از همه به تیتر مطلبم فکر می کنم ، تیتر برایم آنقدر مهم است که مطمئنم اگر برای مطلبی تیتر مناسب پیدا نکنم ممکن است عطای نوشتن را به لقایش ببخشم.تیتر، از همان ابتدا موضع ام را برای خواننده که گاه عجول و بی حوصله هم هست روشن می کند و امشب بعد از تماشای توافق نامه ، از همان اول مطمئن بودم تیتر یادداشتم درباره ی این اجرا همان خواهد بود که در بالا خواندید.
متاسفم که فرصت لذت بردن از تماشای این نمایش در دور اول اجراهایش در تماشاخانه ایرانشهر را از دست دادم و خوشحالم که حالا، در تماشاخانه ملک این فرصت برایم پدید آمد.
با همه وجود معتقدم تئاتر یعنی نمایشنامه. نمایشنامه خوب، نمایشنامه کامل و درست و دقیق، کیمیایی است که به صحنه اعتبار می بخشد و از همین روست که انتخاب نمایشنامه مهم ترین گام برای تولید تئاتر محسوب می شود. کورش سلیمانی کارگردانی است که در انتخاب نمایشنامه وسواس بسیار دارد و انتخاب این نمایشنامه ... دیدن ادامه ›› ی فیلیپ کلو دل نشان داد که وسواس های سلیمانی کاملا درست و به جا هم هست.
کمدی سیاه نمایشنامه ،داستان درست و مرتب نمایشنامه و دیالوگ های دقیق و حساب شده نمایشنامه مخاطب را از ابتدا تا پایان با خود همراه نگه می دارد و به تماشاگر اطمینان می دهد که در پایان نمایش احساس نخواهد کرد که وقتش تلف شده است.
اما مگر می شود درباره این نمایش سخن گفت و از این سه مرد درخشان ، رامین ناصرنصیر ، کورش سلیمانی و بهنام تشکر حرفی نزد؟ برای کارگردان ، کار زمانی سخت تر از سخت می شود که خودش یکی از بازیگران نمایش باشد و از آن سخت تر اینکه از ابتدا تا پایان بی وقفه روی صحنه باشد. سلیمانی راه سخت تر را انتخاب کرده و بی تعارف به خوبی هم از پس این کار برآمده است.هرسه بازیگر و به ویژه رامین ناصرنصیر به اندازه و درست و البته دقیق بازی می کنند، آنها کاراکترهایشان را کاملا شناخته اند و دووال، مارتن و دنی را صحیح و به دور از کوچکترین تصنع و اغراقی روی صحنه جان می بخشند.
اینچنین است که در این روزهای پر از جنگولک و شامورتی بازی در تئاتر ، کمدی توافق نامه درست می خنداند، درست به فکر فرو می برد، درست متاثر می کند و درست خشمگین می سازد.
خلاصه اینکه، این روزها درست بودن کمیاب است و کورش سلیمانی درست کمیاب را درست به کار برده است.