فیلم‌تئاتر›اپرای عروسکی سعدی

مدیر محترم تالار فردوسی و راهنمایان محترم سالن از اینکه تمام تلاش‌تون رو کردید که دیشب ما تماشاگران بی‌نوای این نمایش رو از حضور تو اون سالن پشیمان کنید تشکر می‌کنم. از اینکه بعد از نشستن حضار ۱۵ دقیقه اجرا رو به تاخیر انداختید تا ""مهمان‌های در ترافیک مونده و مهمان‌های ناآشنا به آدرس"" شما بالاخره برسند تشکر می‌کنم. از اینکه بزرگ‌منشی به خرج دادید و علیرغم نرسیدن تعدادی دیگه از خاله‌خانباجی‌های مهمان رضایت دادید اجرا شروع بشه ممنونم. از اینکه تا نیم ساعت پس از شروع کار همچنان عزیز دردانه‌هایِ تاخیری رو به سالن راه می‌دادید و شخص مدیر سالن! پیشاپیش عزیزان براشون چراغ می‌گرفت که مسیر رو پیدا کنند متشکرم. ببخشید اگه پاهای ما زیر پاهای مهمانان شما می‌موند و مردمک چشمامون از نور چراغ شما مدام بی‌قرارتر می‌شد. از مهمان عزیزی هم که دقایقی بعد به خواب رفته و سر مبارک رو روی شونه من گذاشتند پوزش می‌خوام که خیلی شونه آرگونومیکی نبود برای آسایش ایشون.
از اینکه چندین ماه و سال کار کردن در مکانی مثل تالار فردوسی هنوز به عزیزان نیاموخته که بعد از شروع اجرا نباید احدالناسی رو به داخل راه بدن خوشحالم و براشون آرزوی توفیق بیشتر می‌کنم. خود جناب سعدی در این مورد چه خوش فرموده که...

نمایش چه‌طور بود؟ اهمیتی هم داشت مگه!