نه اثر خوبی بود نه اثری بد، اثری بود که برام پر از هر دوی این تعاریف بود در لحظات مختلف.
برای من یک امر آزاردهنده این بود، نه برداشت درستی بود از کالیگولا نه برداشت نادرست چون اصلا نمیدونم میشد به اون ربطیش داد یا نه و دلیل اسم گذاری مقداری برام گُنگ بود واقعیتش.
و فرم کار رو هم نتونستم خیلی ارتباط بگیرم، چون نه میشد یک اثر بدن محور دونستش نه دیالوگ محور و وقتی که این دو عنصر رو هم کنار هم میذاشتی باز انگار یکی از این دو کم بود تا تکمیل کار، یعنی حتی در بهترین لحظه‌ی احرا هم یک کاستی وجود داشت انگار.
نقطه قوت اجرا هم از نظر من شروعش بود که وقتی تماشاگر وارد سالن میشد اجرا شروع شده بود و تو واردش میشدی به هیچ مقدمه‌ای.
و نقطه قوت دیگه‌ای که به چشمم اومد نورپردازیش بود.
و فکر میکنم اگر با طراحی صحنه‌ای که بخشی بیشتر از داستان رو روایت میکرد و با فضای داستانی همراهمون میکرد همراه میشد خیلی میتونست تاثیرگذارتر هم باشه.

و در کل فکر میکنم یک بار دیدن این اثر ارزش داره چون تجربه‌ای متفاوت از تئاتر دیدنه.
خسته نباشید.