درود، ای کاش همه ما آدم ها یه تابلویی نوشته ای رنگی داشتیم که میگفت اوضاعمون چطوریه، مثلا یکی زرد بود، یعنی ولم کنین و با من کاری نداشته باشین، یکی آبی بود یعنی بیا من کمکت میکنم و بدون چشم داشت دستتو میگیرم، یکی قرمز بود یعنی من خیلی سرم شلوغه، تو هم بیای کنارم سرت شلوغ میشه، حالا دوست داری بیا، دوست نداری نیا...
ولی از همه مهم تر اونهایی هستن که یه چراغ گردونن، یعمی ماها حالمون خوش نیست، ماها به همه میپریم حالا جرات داری بیا جلو تا حالتو بگیریم، ماها جزء انسان نماهایی هستیم که در خلقتمون سرنوشتی پر از نفرین نوشته شده، ما همون زامبی های تو فیلم هاییم، بدون وجدان، تو همه جاها دیده میشن، تو رانندگی تو صف تو دانشگاه تو همکارها تو همسایه ها تو فروشنده ها تو پلیس ها تو همه جا، این ها کسانی هستن که برای خودشون یه دنیای کوچیک با حاکمیت مطلق خودشون ایجاد کردن، البته به صورت گروهی هم زندگی میکنن و اغلب از روح و روان دیگران تغذیه میکنن.
اصل مطلب اینه که به امید روزی که نسل اینها از روی کره زمین برداشته بشته، نسل انسان های چراغ گردون!

از: خود