نمایش برای من دوست داشتنی بود
ولی بازی ها چندان دلچسب نبودند
نمایشنامه واقعا ظرفیت بالایی داره و مطمئنا میتونست بازی بازیگران ما رو خیلی بیشتر درگیر کنه که چندان این اتفاق نیفتاد به غیر از چند لحظه که بیشتر حس میشد بازی غریزی هست کاملا
با تمام این ها به نظرم هر کسی یک بار هم شده این کار رو باید ببینه

سلام و خسته نباشید
در برخی آثار مشاهده می شود که تماشاگران شروع به تفسیر هایی از اثر میکنند که تنها با استفاده از نشانه های شخصی قابل پذیرش هست و اثر رو فارغ از جهان آن به تاویل آن میپردازند.
اینکه سوژه اثر دارای جغرافیا می باشد و سعی شده به جهان های لا مکان و لا زمان سفر نکند جایی بسی ستایش دارد. منظورم از داشتان جغرافیا وارد کردن خرده فرهنگ صرف نیست یا صرفا اسامی و یا نام بردن از یک منطقه بلکه هوایی است که ما تنفس میکنیم و جهانی است که ما درگیر آن هستیم و این اثر را در جایگاهی ویژه قرار میده
البته من چندان داستان را نپسندیدم(دلیل بر ضعیف بودن آن نیست) ولی کار شسته و رفته ای بود این را نیز بگویم که در برخی از لحظات نویسنده و کارگردان (چون یک نفر هستند) برخی نقص ها را در کارگردانی با متن و برخی نقص ها در متن را در کارگردانی جبران میکرد و این قدری از امتیاز این کار کم میکنه متن باید استقلال کامل داشته باشه
باز هم خسته نباشید به همه عزیزان

کار قابل قبولی بود و منو به وجد آورد
یک کار تجربی قابل قبول
و صداقت ارائه پگاه اهنگرانی
ولی همچنان برای من این سوال باقی است اینکه در اینجا درج شده این نمایش ژانر ندارد
ابتدا باید گفت که ژانر چیست؟ اصلا تئاتری داریم که ژانر نداشته باشد و آن زمان از این جمله بهره بگیریم