«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
اگر کتاب «کتابخانه نیمه شب» رو خوندید حتما با میل زیادی به دیدن این نمایش رفتید... من هم همینطور! نمایش ایرانیزه شده ی کامل بود و طنز بازیگران هم جلوه جذابی بهش بخشیده بود... من دوستش داشتم! مثل کتابش! مثل پیام این داستان که نویسنده اصلی سعی کرد ما رو با مفهوم حسرت آشنا کنه و از اینکه تمام عمر به این شکل زندگی کنیم رهایی ببخشه! نمایش هم با اینکه خیلی خلاصه شده بود اما اگر کتاب رو هم نخونده باشید باز به شما کمک بزرگی خواهد کرد...
فقط اشکال اصلی در زمان این نمایش بود که خیلی دیروقته!
من عاشق داستان آنا کارنینا بودم، فیلمش رو دیدم، طراحی کالکشن لباسم رو از سیلویت آنا الهام گرفتم، و خب خلاصه رو نخوندم و فقط مشتاقانه بلیط خریدم... واقعیت اینه اولش تو ذوقم خورد، مخصوصا که یکی از دوستانم رو هم با خودم همراه کرده بودم و همه ی نگرانیم بابت این بود که خسته بشه! من اجرا رو دوست داشتم، ارتباطهای دنیای واقعی و معاصر با پلی که به داستان آنا می زد رو دوست داشتم، منتها این نمایش بیشتر برای کسانی مناسبه که آنا کارنینا رو از قبل بشناسن ، فیلمش رو دیده باشن... با همه قشنگیهاش تصورم چیز دیگری بود اما از میانه های نمایش بیشتر برام دوست داشتنی بود... خدا قوت به بازیگران خوب این نمایش...