از لحاظ کارگردانی بازیگری و فرم فوق العاده بود و خیلی چیزها رو تونسته بود فقط از طریق فرم و کارگردانی به مخاطب منتقل کنه به طوریکه به نظرم یکی از قویترین کارهایی بود که از این نظر تا الان دیدم. از لحاظ ایده عالی بود. مردم ما کلا رویکرد دیالکتیکی نسبت به‌ شخصیت ها و موقعیت های تاریخی ندارند و کاراکترهای سیاسی رو به خوب و بد تقسیم می‌کنند و این اثر کمکی بود برای حل این معضل. از لحاظ ادبیاتی هم متن خوبی پیش روی مخاطب قرار داشت. با این وجود متن ادبی ثقیل بود و با ریتم هم خوانی نداشت طوریکه خیلی از دیالوگ ها مفهوم نبود متن یه مقدار شعاری بود. به نظرم راحت میشد دیالوگ ها رو کمترش کرد که هم خود بازیگرها بیچاره نشن و هم مخاطب هم متن رو بفهمه. شخصیت پردازی ها می تونست عمیق تر باشه. عملا بعضی از کاراکترها فقط برای فضاسازی ایجاد شده بودند و نقش محوری فقط توی بعضی از کاراکترها بود. از دید قصه پردازی گزارش اتفاق های مختلف به شکل نقالی بود جالب‌تر این بود که همین اتفاق ها در داخل درام رخ بده تا غافلگیری تو مخاطب ایجاد کنه. با این وجود این فرم هم به خصوص تو نمایشنامه های تاریخی مرسوم است ولی به سلیقه ی من اگه شیوه ی دیکه ای استفاده می‌شد جالب‌تر بود . به نظرم یه کم تاتر زیادی خوبی داشت خوبی های متنوع ولی روی یه خوبی عمیق نشده بود. بسیار تحت تاثیر کارهای لورکا و بیضایی بود و میتونست چند تا نمایشنامه ی خوب از دل همین کار بده بیرون که مخاطب راحتتر باهاش ارتباط بگیره. مثلا یک تاتر فمینیستی در مورد زن های دربار یک تاتر در مورد خود شاه و فرزندش. به نظرم خیلی از اتفاق های این تاتر میتونست ایده ی یه نمایشنامه مستقل باشه اونوقت شخصیت ها بهتر می‌توانستند خودشون رو معرفی کنند . برای نویسنده و کارگردان عزیز و تیمشون آرزوی موفقیت دارم