این تئاتر شبیه دست خط شخصی یک آدم میمونه که سعی در تقلید از هیچ آدم خوش خطی نداره ، چون به تنهایی زیبا و متفاوته ، این که یک نویسنده ی جوونی بتونه همچین متنی رو بنویسه و اون رو کارگردانی کنه برای من خیلی تحسین برانگیزه ... شما یک هویی از تویه یه سفینه تو فضا پرت میشی به داستان هملت و بعد سر از زندگی روزمره ی آدم ها در میاری . جذابیت ینی ندونی الان کجایی ، اصل داستان چیه ، و بعد تیکه های پازلت رو کنار هم بچینی و ببینی که چقدر زیبا ساخته شده این کار . من این کار رو به همه ی کسانی که شیفته ی تئاتر هستن پیشنهاد میکنم. شما قرار نیست با یک چیز شسته رفته روبرو بشید ، شما قراره از طنز تلخ قصه لذت ببرید ، از نزدیک بودن و صمیمی بودنش .

واقعا از تماشای این تئاتر لذت بردم . انقدر که موضوع واقعی بود و شکل یه مستند بود برام . هیچ تیکه ای از این اجرا این حس رو نمیده که الان یه چیز اضافیه ، یا هیچ تیکه ی کسل کننده ای وجود نداره . من چند ماه پیش این تئاتر رو دیدم و دوباره میخوام همراه دوستام ببینمش این هفته .