تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
مجموعه تئاتر لبخند
بلک باکس ایران مالSB > com/org | (HTTPS) localhost : 05:17:46
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
نقد روزنامه ى اعتماد
نگاه آخر
مردی برای تمام فصول
اجرای عالی یک نمایش کلاسیک
نویسنده: فریدون مجلسی
نقد در عرصه های هنر از نقاشی و تندیس گری تا موسیقی و تئاتر وسینما، تا شعر و ادب، کاری حرفه یی است که در هر رشته ... دیدن ادامه ›› برای خود اصول و موازینی دارد و می تواند به کمک مخاطبان آید و آنها را روشن تر کند. می پذیرم هرچه که هست، کار من نیست اما از سوی دیگر این هنرها برای منتقدان ساخته، پرداخته واجرا نمی شوند. در واقع هدف نهایی و اصلی مخاطبان هستند که آن هنرها را ارزیابی می کنند و پذیرایش می شوند یا نمی شوند و برای پسند خود که تکلیف نهایی را با استقبال یا پس زدن روشن می کند نیز دلایلی دارند. می خواستم از این دیدگاه یعنی از دیدگاه مخاطبی عام، سپاسگزار باشم از توفیق دیدن اجرای «عالی» نمایش کلاسیک «مردی برای تمام فصول» در تالار وحدت!یکی از مشکلات اجرای کارهای کلاسیک اروپایی در محیط بیگانه با آن فرهنگ، ارایه صحنه ها و رفتارها و موضوعات و همراهی موسیقی متن است که درک و لمس و احساس آن به زمان و مکان و سنت هایی متفاوت بازمی گردد اما باید توجه داشت که ایرانیان، گرچه در محیط و با فرهنگی متفاوت بار آمده اند، اما از همان ٢٥٠٠ سال پیش که با فلسفه و فلاسفه یونان آشنا شدند، نوعی نگاه به فرهنگ غرب را به تاثیرپذیری از همسایگان دیوار به دیوار آن سوی سند ترجیح دادند! بنا براین ترجمه ها و اجراهای آثار هنری اروپایی در ایران خیلی زود جا افتاده و به اندازه کافی مخاطب مشتاق داشته است، که «قدر زر زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری». اما اجرای اثری کلاسیک در این عصر مدرن و پست مدرن پسند، کار مشکل را مشکل تر هم می کند. هِنری هشتم پادشاه انگلستان، که در ایران بیشتر به تلفظ فرانسه هانری هشتم شهرت دارد، به خاطر بوالهوسی های مستبدانه و متعارف سلطنت خدایگانی خود، به بهانه داشتن ولیعهد، خواهان تعویض همسر است اما طلاق به موجب احکام کاتولیک مجاز نیست. به عنوان کلاه شرعی می کوشد ازدواج با بیوه برادرش را از آغاز امری غلط و باطل اعلام کند و وارد کشمکشی با دربار پاپ می شود.
در حاشیه باید بیفزایم که هِنری در میان دعوا درمی یابد که عجب ثروتی در اختیار کلیسای کاتولیک است و سالانه چه درآمدی برای پاپ ارسال می شود که در سیاست جدا سازی کلیسای انگلستان از دربار پاپ نکته اخیر نیز مزید بر علت می شود که بی مایه فطیر است. و البته آقای هنری با گشوده شدن باب طلاق و قدری همسرکشی در برج لندن، جمعا مرتکب شش ازدواج رسمی، در کنار حواشی، می شود که شاید در جا افتادن آیین تازه محکم کاری هم کرده باشد. موضوع و محتوای نمایش سکوت مخالفت آمیز و اصولی صدر اعظم، سِر تامس مُور، است که ضمن وفاداری به شاهِ خودکامه عملکرد او را در عین سکوت برخلاف اصول کلیسا می داند و آن را تایید نمی کند. اما خودکامه به سکوت و عدم ابراز مخالفت راضی نیست. در جایی که دیگران برای نیل به مقام همه چیز را زیر پا می گذارند سِر تامس مقام و دنیا را قربانی باور خود می کند و... باید بگویم که کارگردانی و بازیگری بهمن فرمان آرا که از هر کاردینالی کاردینال تر است، بازی استادانه رضا کیانیان در نقش سر تامس مور، اجرای کم نظیر سیامک صفری در نقش خدمتکار عامی و طماع تامس مور با نوعی وفاداری خام و مجذوب قدرت قدرتمندان که با تذکری مبالغه آمیز سرانجام زندانبان ارباب پیشین و سپس به ریاست هیات منصفه در محاکمه همان ارباب منصوب می شود و... و نقش های تامِس کراموِل بدجنس و دیگران، لباس های اصیل و مجلل هماهنگ با سبک آن دوران و دکورهای تغییر یابنده در اجرای یکسره و بی وقفه نمایش و موسیقی متن، همه، به نظر من مخاطب، بی نقص و همراه با نوعی کمال گرایی بلند نظرانه و سخاوتمندانه بود.
من صحنه های تئاتر اروپایی و امریکایی را هم دیده ام. ترکیبی اینچنین هنرمندانه از سواد، فرهنگ، تجربه و هنر را در همترازی با آنان در حد کمال و مایه افتخار می دانم. آنها با آن همه امکانات مادی و غیرمادی و ما بهره مند از تلاش و ایثاری که جایگزین آن گونه امکانات شود... اما تالارِ انباشته از جمعیت و تشویق قدرشناسانه مردم با فرهنگ و گوهرشناس ما هم به اجرای «مردی برای تمام فصول» که رنگ و طعمی نیز برای تمام فصول دارد، حکایت از درک هنرشناسانه مخاطبان دارد. اگر ایرادی به نظرم رسید به فنرهای وازده و آزارنده صندلی ها برمی گردد که وقتی نخستین بار در دهه ١٣٤٠ برای اجرای اپرایی به همین تالار آمده بودم وضع شان البته بهتر از این بود!درباره یکی، چهره های برجسته اشرافی نمایش یعنی تامس کرامول ملاحظه شد برخی تماشاچیان او را با اولیور کرامول انقلابی نامدار بریتانیایی اشتباه گرفته بودند. الیور کرامول در سال ١٦٤٩ میلادی چارلز اول پادشاه انگلستان را اعدام و در جمهوری بعدی از سال ١٦٥٣ تا پایان عمر در ١٦٥٨، پنج سال به عنوان رییس جمهور و دیکتاتور بر بریتانیا فرمانروایی کرد که مربوط به ١٠٠ سال پس از دوران هِنری هشتم و تامس کراموِل است. نکته دیگر دو نوع جدل یا برداشت مغایر با آرمان نمایش از دید چپ یا راست است: یکی اینکه آیا سلطنت غیرمعنوی پاپ ارزش آن را داشت که سرِ تامس جان خود را قربانی آن کند، یا اصولابه آن وفادار باشد؟ و دیگر اینکه چرا سر تامس آن جدایی از دستگاه واپس گرای پاپ را غنیمت نمی شمرد؟ گذشته از اینکه درباره باورهای و رفتارهای آن روز نمی توان بر پایه افکار و معیارهای امروزی داوری کرد، نکته این است که هدف نمایش توجیه یا تایید باورها نیست بلکه نشان دادن پایمردی و تعهد انسانی باورمند به باورهای اصولی، اخلاقی و اعتقادی صمیمانه به بهای جان است!
روزنامه اعتماد، شماره 3106 به تاریخ 22/8/93، صفحه 16 (صفحه آخر)
نگاه آخر
مردی برای تمام فصول
اجرای عالی یک نمایش کلاسیک
نویسنده: فریدون مجلسی
نقد در عرصه های هنر از نقاشی و تندیس گری تا موسیقی و تئاتر وسینما، تا شعر و ادب، کاری حرفه یی است که در هر رشته ... دیدن ادامه ›› برای خود اصول و موازینی دارد و می تواند به کمک مخاطبان آید و آنها را روشن تر کند. می پذیرم هرچه که هست، کار من نیست اما از سوی دیگر این هنرها برای منتقدان ساخته، پرداخته واجرا نمی شوند. در واقع هدف نهایی و اصلی مخاطبان هستند که آن هنرها را ارزیابی می کنند و پذیرایش می شوند یا نمی شوند و برای پسند خود که تکلیف نهایی را با استقبال یا پس زدن روشن می کند نیز دلایلی دارند. می خواستم از این دیدگاه یعنی از دیدگاه مخاطبی عام، سپاسگزار باشم از توفیق دیدن اجرای «عالی» نمایش کلاسیک «مردی برای تمام فصول» در تالار وحدت!یکی از مشکلات اجرای کارهای کلاسیک اروپایی در محیط بیگانه با آن فرهنگ، ارایه صحنه ها و رفتارها و موضوعات و همراهی موسیقی متن است که درک و لمس و احساس آن به زمان و مکان و سنت هایی متفاوت بازمی گردد اما باید توجه داشت که ایرانیان، گرچه در محیط و با فرهنگی متفاوت بار آمده اند، اما از همان ٢٥٠٠ سال پیش که با فلسفه و فلاسفه یونان آشنا شدند، نوعی نگاه به فرهنگ غرب را به تاثیرپذیری از همسایگان دیوار به دیوار آن سوی سند ترجیح دادند! بنا براین ترجمه ها و اجراهای آثار هنری اروپایی در ایران خیلی زود جا افتاده و به اندازه کافی مخاطب مشتاق داشته است، که «قدر زر زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری». اما اجرای اثری کلاسیک در این عصر مدرن و پست مدرن پسند، کار مشکل را مشکل تر هم می کند. هِنری هشتم پادشاه انگلستان، که در ایران بیشتر به تلفظ فرانسه هانری هشتم شهرت دارد، به خاطر بوالهوسی های مستبدانه و متعارف سلطنت خدایگانی خود، به بهانه داشتن ولیعهد، خواهان تعویض همسر است اما طلاق به موجب احکام کاتولیک مجاز نیست. به عنوان کلاه شرعی می کوشد ازدواج با بیوه برادرش را از آغاز امری غلط و باطل اعلام کند و وارد کشمکشی با دربار پاپ می شود.
در حاشیه باید بیفزایم که هِنری در میان دعوا درمی یابد که عجب ثروتی در اختیار کلیسای کاتولیک است و سالانه چه درآمدی برای پاپ ارسال می شود که در سیاست جدا سازی کلیسای انگلستان از دربار پاپ نکته اخیر نیز مزید بر علت می شود که بی مایه فطیر است. و البته آقای هنری با گشوده شدن باب طلاق و قدری همسرکشی در برج لندن، جمعا مرتکب شش ازدواج رسمی، در کنار حواشی، می شود که شاید در جا افتادن آیین تازه محکم کاری هم کرده باشد. موضوع و محتوای نمایش سکوت مخالفت آمیز و اصولی صدر اعظم، سِر تامس مُور، است که ضمن وفاداری به شاهِ خودکامه عملکرد او را در عین سکوت برخلاف اصول کلیسا می داند و آن را تایید نمی کند. اما خودکامه به سکوت و عدم ابراز مخالفت راضی نیست. در جایی که دیگران برای نیل به مقام همه چیز را زیر پا می گذارند سِر تامس مقام و دنیا را قربانی باور خود می کند و... باید بگویم که کارگردانی و بازیگری بهمن فرمان آرا که از هر کاردینالی کاردینال تر است، بازی استادانه رضا کیانیان در نقش سر تامس مور، اجرای کم نظیر سیامک صفری در نقش خدمتکار عامی و طماع تامس مور با نوعی وفاداری خام و مجذوب قدرت قدرتمندان که با تذکری مبالغه آمیز سرانجام زندانبان ارباب پیشین و سپس به ریاست هیات منصفه در محاکمه همان ارباب منصوب می شود و... و نقش های تامِس کراموِل بدجنس و دیگران، لباس های اصیل و مجلل هماهنگ با سبک آن دوران و دکورهای تغییر یابنده در اجرای یکسره و بی وقفه نمایش و موسیقی متن، همه، به نظر من مخاطب، بی نقص و همراه با نوعی کمال گرایی بلند نظرانه و سخاوتمندانه بود.
من صحنه های تئاتر اروپایی و امریکایی را هم دیده ام. ترکیبی اینچنین هنرمندانه از سواد، فرهنگ، تجربه و هنر را در همترازی با آنان در حد کمال و مایه افتخار می دانم. آنها با آن همه امکانات مادی و غیرمادی و ما بهره مند از تلاش و ایثاری که جایگزین آن گونه امکانات شود... اما تالارِ انباشته از جمعیت و تشویق قدرشناسانه مردم با فرهنگ و گوهرشناس ما هم به اجرای «مردی برای تمام فصول» که رنگ و طعمی نیز برای تمام فصول دارد، حکایت از درک هنرشناسانه مخاطبان دارد. اگر ایرادی به نظرم رسید به فنرهای وازده و آزارنده صندلی ها برمی گردد که وقتی نخستین بار در دهه ١٣٤٠ برای اجرای اپرایی به همین تالار آمده بودم وضع شان البته بهتر از این بود!درباره یکی، چهره های برجسته اشرافی نمایش یعنی تامس کرامول ملاحظه شد برخی تماشاچیان او را با اولیور کرامول انقلابی نامدار بریتانیایی اشتباه گرفته بودند. الیور کرامول در سال ١٦٤٩ میلادی چارلز اول پادشاه انگلستان را اعدام و در جمهوری بعدی از سال ١٦٥٣ تا پایان عمر در ١٦٥٨، پنج سال به عنوان رییس جمهور و دیکتاتور بر بریتانیا فرمانروایی کرد که مربوط به ١٠٠ سال پس از دوران هِنری هشتم و تامس کراموِل است. نکته دیگر دو نوع جدل یا برداشت مغایر با آرمان نمایش از دید چپ یا راست است: یکی اینکه آیا سلطنت غیرمعنوی پاپ ارزش آن را داشت که سرِ تامس جان خود را قربانی آن کند، یا اصولابه آن وفادار باشد؟ و دیگر اینکه چرا سر تامس آن جدایی از دستگاه واپس گرای پاپ را غنیمت نمی شمرد؟ گذشته از اینکه درباره باورهای و رفتارهای آن روز نمی توان بر پایه افکار و معیارهای امروزی داوری کرد، نکته این است که هدف نمایش توجیه یا تایید باورها نیست بلکه نشان دادن پایمردی و تعهد انسانی باورمند به باورهای اصولی، اخلاقی و اعتقادی صمیمانه به بهای جان است!
روزنامه اعتماد، شماره 3106 به تاریخ 22/8/93، صفحه 16 (صفحه آخر)
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
با سلام خدمت دوستان
در برخى از کامنت ها از بازى اقای کیانیان اظهار نارضاىتى شده. هم در آن ها از ایشون به عنوان استاد یاد شده و هم این که بد بازى کردهاند،در این نوشته ها تناقضى عریان هست! اگر ایشون استادند- چطور به همین راحتى بد بازى کرده اند،آیا نمى شود شک کرد که شاىد دلیلى دارد! یا در خوانش ایشون چیزى هست که فهمىده نشده! یا اصلاً نباید از خودشون پرسیده شود چرا این طور بازى مى کنید و بعد حکم صادر کنند!
خوانش من از متن به دلایل فراوان که در خود متن وجود دارد. یک خوانش انقلابى از سر تامس مور نیست! بلکه او یک انسان مدارا گر است که مى خواهد همه چیز به آرامى حل شود. اما در مسیر صحیح و قانونى! همین پایبندى بیش از حد او به قانون بزرگ ترین دلیل غیر انقلابى بودن اوست.
او مثل خیلى از بزرگان تا ریخ ماست. که در کنار قدرت، براى بهبود اوضاع تلاش کردند و سعى کردند در چهار چوب قانون بشرى امنیت وازادى مردم را تامین کنند و کشور را در مسیر پیشرفت قرار دهند. مثل میرزا تقى خان امیر کبیر و مصدق که تا پاى جان هم از اصول خود پایین نیامدند. اگر سر تامس مور را این گونه نگاه کنیم در نتیجه از نظر من بازی ایشون کاملا درست و با تسلط اجرا شده.
در برخى از کامنت ها از بازى اقای کیانیان اظهار نارضاىتى شده. هم در آن ها از ایشون به عنوان استاد یاد شده و هم این که بد بازى کردهاند،در این نوشته ها تناقضى عریان هست! اگر ایشون استادند- چطور به همین راحتى بد بازى کرده اند،آیا نمى شود شک کرد که شاىد دلیلى دارد! یا در خوانش ایشون چیزى هست که فهمىده نشده! یا اصلاً نباید از خودشون پرسیده شود چرا این طور بازى مى کنید و بعد حکم صادر کنند!
خوانش من از متن به دلایل فراوان که در خود متن وجود دارد. یک خوانش انقلابى از سر تامس مور نیست! بلکه او یک انسان مدارا گر است که مى خواهد همه چیز به آرامى حل شود. اما در مسیر صحیح و قانونى! همین پایبندى بیش از حد او به قانون بزرگ ترین دلیل غیر انقلابى بودن اوست.
او مثل خیلى از بزرگان تا ریخ ماست. که در کنار قدرت، براى بهبود اوضاع تلاش کردند و سعى کردند در چهار چوب قانون بشرى امنیت وازادى مردم را تامین کنند و کشور را در مسیر پیشرفت قرار دهند. مثل میرزا تقى خان امیر کبیر و مصدق که تا پاى جان هم از اصول خود پایین نیامدند. اگر سر تامس مور را این گونه نگاه کنیم در نتیجه از نظر من بازی ایشون کاملا درست و با تسلط اجرا شده.
آریو راقب کیانی، نیلوفر ثانی، مهرداد، a.mina، سپهر امیدوار، سارا_ز و محسن نوحی این را
خواندند
نازی، سام کیانی، مجتبی مهدی زاده، رومینا خلج هدایتی، علی و هادی میری این را دوست دارند
نازی، سام کیانی، مجتبی مهدی زاده، رومینا خلج هدایتی، علی و هادی میری این را دوست دارند
خریدار مهرداد (talangor)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۱۹ آبان ۱۳۹۳
درود بر شما
در نقدهای رو در روی دوستان و تیوالیها نسبت به نمایش مردی برای تمام فصول، این برداشت را دارم که بسیاری این اثر نمایشی را را با فیلم مطرح و ماندگار آن مقایسه میکنند و خواهان همان دریافتهای حسی از فیلم در صحنه هم هستند، حال سوالی دارم که اگر دوستان پاسخ دهند به دریافت من نیز کمک خواهد شد.
رابرت بولت این اثر را به عنوان فیلمنامه نگارش کرده یا نمایشنامه ایی برای صحنه تئاتر؟
با سپاس
در نقدهای رو در روی دوستان و تیوالیها نسبت به نمایش مردی برای تمام فصول، این برداشت را دارم که بسیاری این اثر نمایشی را را با فیلم مطرح و ماندگار آن مقایسه میکنند و خواهان همان دریافتهای حسی از فیلم در صحنه هم هستند، حال سوالی دارم که اگر دوستان پاسخ دهند به دریافت من نیز کمک خواهد شد.
رابرت بولت این اثر را به عنوان فیلمنامه نگارش کرده یا نمایشنامه ایی برای صحنه تئاتر؟
با سپاس
۲۴ آبان ۱۳۹۳
دوست‌دارم
پاسخ
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
به نظر خیلی بی انصافانه است که به دلیل دوست نداشتن کاری یا کم بودن کیفیت نمایش و یا مغایر بودن با نگرش و تفکرمون ، بخوایم شخصیت ادم ها رو زیر سوال ببریم
شما باچه سندی
به خودتون اجازه میدید که اینقدر راحت درباره ی ابروی افراد و نیتشون قضاوت کنید ، چرا فکر میکتید فرمان ارا از دوستش رضا کیانیان استفاده ی ابزاری کرده برای فروش تاتر ، نمیتونست در اون هشت سال گذشته به جای خانه نشینی و اعتراض به وضع موجود سینما چند فیلم با معیارهای پر فروش بسازه و حالا مجبور نباشه از یک تاتری که اصلا معلوم نیست سرمایه رو برگردونه یا نه ، استفاده ی ابزاری نکنه
ویا در تمام این سالها کی دیده شد که رضا کیانیان از اسمش استفاده ابزاری بکنه و از کارش کم بزاره ، فکر نمیکنید شما دارید ابرو و شخصیت این دو فرد که سالها برای این چیزی که الان هستن ، زحمت کشیدن رو ،زیر سوال میبرید ، شما از کجا به این نتیجه رسیدید فرمان ارا خواسته با اسم کیانیان استفاده ی بازاری کنه ، چون از نظرتون و تاکید میکنم از نظر شما و با معیارهای شما کار کیفیت کمتر از انتظار شما داشته و یا مثلا صدای نمایش به خاطر فرسوده بودن تالار و دستگاهای مربوطه پایینه ، شما به این نتیجه رسیدید هدف کارگردان و بازیگرفقط سو استفاده از اسمشون برای پول در اوردن بوده ،
و نکته ی دیگه اکثر نقدها این تاتر رو با فیلم مقایسه میکنن و در نتیجه انتظار دارن همون چیزی رو که در فیلم دیدن در تاتر هم ببینن ، این مقایسه ... دیدن ادامه ›› کلا غلط هست ، چطور میشه دو مدیوم جدا با کلی تفاوت رو با هم مقایسه کرد ، تاتر باید با تاتر مقایسه بشه و فیلم با فیلم ،و به خصوص امکانات و توانایی های تاتر هر مملکت رو با خودش ، و در ضمن همگی انتظار برداشتی مشابه برداشت زینه مان از شخصیت سر تامس مور را در این تاتر هم دارن ، اگر قرار بود این تاتر با همان رویکرد و نگرش مشابه فیلم اجرا بشه اصلا چه نیازی به اجرای این تاتر بود
هر کارگردان ، نمایش نامه نویس و بازیگر و اساسا هر انسانی میتونه نگرش خودش رو داشته باشه ، شما میگویید سر تامس مور نمایش شباهتی به اون قهرمان مقتدر وانقلابی فیلم نداره ، خوب به خاطر برداشت دیگری از این نمایش نامه هست که اتفاقا با دوران معاصر هم خوانی بیشتری داره ، درنمایش چند بار گفته میشه که من نمیخوام قهرمان باشم و جبرا به این سمت کشیده شدم ، در واقع سر تامس ادمی محتاط هست که اتفاقا تا جایی که میتونه مدارا میکنه و از جایی به بعد به خاطر اینکه به اصولش پشت نکنه مجبور میشه که ایستادگی کنه و شرایط اونو به سمتی میبره که به خاطر این ایستادگی در جامعه پر از دروغ و ریا ، قهرمان میشه ، این بیشتر شبیه قهرمانان و ادم های این دوران هست تا تامس مور فیلم که یک قهرمان انقلابی هست ، از طرفی حتی در اخر این نمایش من بارها از خودم پرسیدم ایا این ایستادگی در این شرایط لزومی داره و یا اثری داره ، یعنی حتی تامس مور هم زیر سوال میره ، شما مثل فیلم شیفته ی حالت قهرمان مابانه ی او نمیشید و این از نظر من شخصیت پردازی درست تری هست ، اینکه شما بتونید یک شخصیت رو و عملکردشو نقد کنید نه اینکه اونو مطلقا ادم منفی یا مثبتی ببینید
نمایش ایراداتی داره بدون شک ، مطمئنا مشکل صدا که اصلیترین مشکل هست باید حل بشه ، و ممکنه صحنه ها به شکوه فیلم نباشن ، اما همین که یه نگرش دیگری از این نمایش به اجرا گذاشته میشه به نظر من قابل تحسین هست ، حالا میتونیم اینو ضعف کار بدونیم یا قوتش ...
شما باچه سندی
به خودتون اجازه میدید که اینقدر راحت درباره ی ابروی افراد و نیتشون قضاوت کنید ، چرا فکر میکتید فرمان ارا از دوستش رضا کیانیان استفاده ی ابزاری کرده برای فروش تاتر ، نمیتونست در اون هشت سال گذشته به جای خانه نشینی و اعتراض به وضع موجود سینما چند فیلم با معیارهای پر فروش بسازه و حالا مجبور نباشه از یک تاتری که اصلا معلوم نیست سرمایه رو برگردونه یا نه ، استفاده ی ابزاری نکنه
ویا در تمام این سالها کی دیده شد که رضا کیانیان از اسمش استفاده ابزاری بکنه و از کارش کم بزاره ، فکر نمیکنید شما دارید ابرو و شخصیت این دو فرد که سالها برای این چیزی که الان هستن ، زحمت کشیدن رو ،زیر سوال میبرید ، شما از کجا به این نتیجه رسیدید فرمان ارا خواسته با اسم کیانیان استفاده ی بازاری کنه ، چون از نظرتون و تاکید میکنم از نظر شما و با معیارهای شما کار کیفیت کمتر از انتظار شما داشته و یا مثلا صدای نمایش به خاطر فرسوده بودن تالار و دستگاهای مربوطه پایینه ، شما به این نتیجه رسیدید هدف کارگردان و بازیگرفقط سو استفاده از اسمشون برای پول در اوردن بوده ،
و نکته ی دیگه اکثر نقدها این تاتر رو با فیلم مقایسه میکنن و در نتیجه انتظار دارن همون چیزی رو که در فیلم دیدن در تاتر هم ببینن ، این مقایسه ... دیدن ادامه ›› کلا غلط هست ، چطور میشه دو مدیوم جدا با کلی تفاوت رو با هم مقایسه کرد ، تاتر باید با تاتر مقایسه بشه و فیلم با فیلم ،و به خصوص امکانات و توانایی های تاتر هر مملکت رو با خودش ، و در ضمن همگی انتظار برداشتی مشابه برداشت زینه مان از شخصیت سر تامس مور را در این تاتر هم دارن ، اگر قرار بود این تاتر با همان رویکرد و نگرش مشابه فیلم اجرا بشه اصلا چه نیازی به اجرای این تاتر بود
هر کارگردان ، نمایش نامه نویس و بازیگر و اساسا هر انسانی میتونه نگرش خودش رو داشته باشه ، شما میگویید سر تامس مور نمایش شباهتی به اون قهرمان مقتدر وانقلابی فیلم نداره ، خوب به خاطر برداشت دیگری از این نمایش نامه هست که اتفاقا با دوران معاصر هم خوانی بیشتری داره ، درنمایش چند بار گفته میشه که من نمیخوام قهرمان باشم و جبرا به این سمت کشیده شدم ، در واقع سر تامس ادمی محتاط هست که اتفاقا تا جایی که میتونه مدارا میکنه و از جایی به بعد به خاطر اینکه به اصولش پشت نکنه مجبور میشه که ایستادگی کنه و شرایط اونو به سمتی میبره که به خاطر این ایستادگی در جامعه پر از دروغ و ریا ، قهرمان میشه ، این بیشتر شبیه قهرمانان و ادم های این دوران هست تا تامس مور فیلم که یک قهرمان انقلابی هست ، از طرفی حتی در اخر این نمایش من بارها از خودم پرسیدم ایا این ایستادگی در این شرایط لزومی داره و یا اثری داره ، یعنی حتی تامس مور هم زیر سوال میره ، شما مثل فیلم شیفته ی حالت قهرمان مابانه ی او نمیشید و این از نظر من شخصیت پردازی درست تری هست ، اینکه شما بتونید یک شخصیت رو و عملکردشو نقد کنید نه اینکه اونو مطلقا ادم منفی یا مثبتی ببینید
نمایش ایراداتی داره بدون شک ، مطمئنا مشکل صدا که اصلیترین مشکل هست باید حل بشه ، و ممکنه صحنه ها به شکوه فیلم نباشن ، اما همین که یه نگرش دیگری از این نمایش به اجرا گذاشته میشه به نظر من قابل تحسین هست ، حالا میتونیم اینو ضعف کار بدونیم یا قوتش ...
از ادما بت نسازیم همین
فلش بک به قضیه رحمانیان
فلش بک به قضیه رحمانیان
خانم فراهانی کاملا حق با شماست من هم حتی یه لحظه به این فکر نکردم که این گروه قصد سودجویی از این تئاتر رو داشته باشند چون اساسا به قول شما تئاتر گردش مالی آن چنانی نداره که بخواد کسی رو به طمع بندازه. البته من به شخصه ندیدم بین انتقادات کسی این اتهامات رو متوجه کار کنه و شنیدنش برام عجیب بود. خود من بیشتر از اون که از ایرادات فنی (که تو هر نمایشی ممکنه پیش بیاد) ناراحت باشم از کمرنگ بودن حضور موسیقی و همین طور ریتم نمایش شکایت داشتم چرا که در نمایشی که من دیدم با پایان هر پرده بازیگران فورا صحنه رو ترک می کردند و پرده بعدی شروع میشد و این برای من اصلا زیبایی نداشت. امیدوارم این نمایش روز به روز و اجرا به اجرا بهتر بشه و نظر همه علاقه مندان رو به خودش جلب کنه. حیفه نمایشی با این گروه کارکشته و قوی، مورد استقبال قرار نگیره. موفق باشید.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
خب!
همون جور که گفتیدبسیارى از حرفاش تون بر این مبناست که یک فیلم دیده و انتظار داشتید همان فیلم را روى صحنه هم ببیند!
و از همه مهم تر در فیلم از مور یک قهرمان کامل ساخته مى شود ، در حالیکه روایت ای نمایشو همین طور رابرت بالت او جبراً قهرمان مى شود.
مارگریت مىگوید اگر در حکومت خوبى زندگى مى کردیم شما را بر صدر مى نشاندند . و لى حالا که سه چهارم حکومت فاسده ، شما مى خواى قهرمان باشى.
یا روپر مى گوید ژست قهرمانانه اى گرفتید!
و مور با هر دو به شدت مخالفت مى کند! و مى گوید اگر مى توانست ادامه مى داد. و مجبور شده به قهرمانى تن بدهد!
یعنى از قهرمانى بیزار است.
اصلاً در فیلم - شاید در دوبله- سخنرانى آخر مور یک چیز دیگر است و از ظلم و ستم حرف مى زند که در متن اصلاً وجود ندارد.
بله روایت نمایش ... دیدن ادامه ›› با زینه مان کاملاً متفاوت است و کاملاً آگاهانه.
روایت نمایش آدم امروز است و لى روایت زینه مان روایت انقلابى دیروز. تامس مور زینه مان مردى است از دورانى سپرى شده!
اما مشکلات صحنه اى را حق داردید
همون جور که گفتیدبسیارى از حرفاش تون بر این مبناست که یک فیلم دیده و انتظار داشتید همان فیلم را روى صحنه هم ببیند!
و از همه مهم تر در فیلم از مور یک قهرمان کامل ساخته مى شود ، در حالیکه روایت ای نمایشو همین طور رابرت بالت او جبراً قهرمان مى شود.
مارگریت مىگوید اگر در حکومت خوبى زندگى مى کردیم شما را بر صدر مى نشاندند . و لى حالا که سه چهارم حکومت فاسده ، شما مى خواى قهرمان باشى.
یا روپر مى گوید ژست قهرمانانه اى گرفتید!
و مور با هر دو به شدت مخالفت مى کند! و مى گوید اگر مى توانست ادامه مى داد. و مجبور شده به قهرمانى تن بدهد!
یعنى از قهرمانى بیزار است.
اصلاً در فیلم - شاید در دوبله- سخنرانى آخر مور یک چیز دیگر است و از ظلم و ستم حرف مى زند که در متن اصلاً وجود ندارد.
بله روایت نمایش ... دیدن ادامه ›› با زینه مان کاملاً متفاوت است و کاملاً آگاهانه.
روایت نمایش آدم امروز است و لى روایت زینه مان روایت انقلابى دیروز. تامس مور زینه مان مردى است از دورانى سپرى شده!
اما مشکلات صحنه اى را حق داردید
شاهین نصیری، حمیده میرحسین زاده، مهرداد و ساسان زرافشان نیا این را
خواندند
فاطمه و سیدحمیدرضا ناصریان این را دوست دارند
فاطمه و سیدحمیدرضا ناصریان این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
خب!
همون جور که گفتیدبسیارى از حرفاش تون بر این مبناست که یک فیلم دیده و انتظار داشتید همان فیلم را روى صحنه هم ببیند!
و از همه مهم تر در فیلم از مور یک قهرمان کامل ساخته مى شود ، در حالیکه روایت ای نمایشو همین طور رابرت بالت او جبراً قهرمان مى شود.
مارگریت مىگوید اگر در حکومت خوبى زندگى مى کردیم شما را بر صدر مى نشاندند . و لى حالا که سه چهارم حکومت فاسده ، شما مى خواى قهرمان باشى.
یا روپر مى گوید ژست قهرمانانه اى گرفتید!
و مور با هر دو به شدت مخالفت مى کند! و مى گوید اگر مى توانست ادامه مى داد. و مجبور شده به قهرمانى تن بدهد!
یعنى از قهرمانى بیزار است.
اصلاً در فیلم - شاید در دوبله- سخنرانى آخر مور یک چیز دیگر است و از ظلم و ستم حرف مى زند که در متن اصلاً وجود ندارد.
بله روایت نمایش ... دیدن ادامه ›› با زینه مان کاملاً متفاوت است و کاملاً آگاهانه.
روایت نمایش آدم امروز است و لى روایت زینه مان روایت انقلابى دیروز. تامس مور زینه مان مردى است از دورانى سپرى شده!
اما مشکلات صحنه اى را حق داردید
همون جور که گفتیدبسیارى از حرفاش تون بر این مبناست که یک فیلم دیده و انتظار داشتید همان فیلم را روى صحنه هم ببیند!
و از همه مهم تر در فیلم از مور یک قهرمان کامل ساخته مى شود ، در حالیکه روایت ای نمایشو همین طور رابرت بالت او جبراً قهرمان مى شود.
مارگریت مىگوید اگر در حکومت خوبى زندگى مى کردیم شما را بر صدر مى نشاندند . و لى حالا که سه چهارم حکومت فاسده ، شما مى خواى قهرمان باشى.
یا روپر مى گوید ژست قهرمانانه اى گرفتید!
و مور با هر دو به شدت مخالفت مى کند! و مى گوید اگر مى توانست ادامه مى داد. و مجبور شده به قهرمانى تن بدهد!
یعنى از قهرمانى بیزار است.
اصلاً در فیلم - شاید در دوبله- سخنرانى آخر مور یک چیز دیگر است و از ظلم و ستم حرف مى زند که در متن اصلاً وجود ندارد.
بله روایت نمایش ... دیدن ادامه ›› با زینه مان کاملاً متفاوت است و کاملاً آگاهانه.
روایت نمایش آدم امروز است و لى روایت زینه مان روایت انقلابى دیروز. تامس مور زینه مان مردى است از دورانى سپرى شده!
اما مشکلات صحنه اى را حق داردید
سیدحمیدرضا ناصریان و محمدرضا دانش این را
دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۵۵۸,۰۰۰ نفر
+۲۸,۶۳۰ برنامه
+۹,۰۰۰,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۷,۶۱۹ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
