در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نوید پارسا | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 23:10:23
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
درود. به امید اینکه بهم نگن fake people!
خطر اسپویل شدن داره متنم.
نمایش برای کسانی که قصد صرفا سرگرم شدن شدن مناسب نیست. از اون جنس نمایش هاست نیاز هست چند بار دیده بشه تا هر بار یه فهم و نکته تازه به آدم دست بده.
بسیار لذت بردم. قطعا در آینده کار های آقای مقیمی رو دنبال می‌کنم. بازی ها بسیار عالی بودند. بسیار خوب فضای خواب و اتوبوس رو در آورده بودن. بسیار خوب گفتمان های درونی یه انسان افسرده رو به تصویر کشیده بودن چه اون عمیق ترین لایه ذهن و چه افراد دیگه در اتوبوس بودن که همه به نحوی بخشی از شخصیت این فرد بودن. اتوبوس رو من نماد مسیر زندگی این فرد در نظر گرفتم که هیچ وقت به مقصد نرسید و خودش تصمیم گرفت اتفاق رو رقم بزنه. تصمیم گرفت دنیا رو در واقع دنیا خودشو تغییر بده.
مطالب بیشتری قطعا میشه برای این نمایش نوشت. به این بسنده میکنم منو یاد فیلم Mulholland drive انداخت.
به امید کارهای بیشتر از آقای مقیمی و گروه شون
برای کسی که با جلال الدین آشنا نیست نمایش گنگ خواهد بود.
شعر بسیار کم در این نمایش به کار رفت.
ارکستر موسیقی حداقل در نصف نمایش نتوانست حس و حال رو منتقل کند.
رقص سماع با موسیقی همخوانی نداشت و حس رو منتقل نمی‌کرد.
صدای خواننده گم بود و یه جاهایی بیش از حد بالا می‌خواند.
این کار مخاطب رو ترغیب نمی‌کرد که برود دنبال مولوی و باید بگم در رسالت خودش کاملا شکست خورده است.
۵۰ دقیقه برای بیان زندگی پر فراز و نشیب مولوی بسیار کم است و حق مطلب را حتی نتوانست بخراشد چه به اینکه ادا کند.