«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
نمایش امشب ۷ تیر هیولای چوبی رو دیدم
میگن که از کار زده شده ولی خب به نظرم هیچ برشی نمیتونه بازی های قوی ،حسرت برانگیز، پر انرژی ، رها و متناسب علی حیدری ، آمیتا سیرانی و نسترن نعمتی رو کم یا بدون اثر کنه مطمئنم از بازی امیر موذنی هم میشه بیشتر از این لذت برد.
کار "هیولای چوبی" روی شاسی "هیچکس جیمی نمیشه" نشسته و به وضوع میشه نشانه های صوتی و حرکتی و اثرش رو در بازی ها دید .اما متن متفاوت فرزند جدیدی رو با خودش حمل میکنه که برای زایمانش به همان شیوه قبلی گویا مجبور به زایمان جداگانه دست و پا و سر و بدن شده اند.
پازل های درد ناک و زخم نمایانه قشنگ شناسایی شده اند اما بجای نشستن روی بال ابزار های نمایشی و داستان گویی روان تر به قند شیرین اما دندان خراب کن شعار ها و تیکه های اعتراضی افتاده است که پسند من یکی نیست، در عین حال بازی های قوی دوستان یاد شده و محتوای گیرنده کار مطمئنن شمارا از دیدن "هیولای چوبی" پشیمان نخواهد کرد و تا آخرش روی صندلی میخکوب خواهید ماند.
اگر برای دیدن هنر ، تکنیک های قشنگ بازیگری و ایده های بدیع کارگردانی، نوآوری و خلاقیت بصری، و خلاصه هر چیز جذاب و قشنگی که هنر تئاتر وجود دارد ، قصد دارید پاراآسایشگاه رو ببینید ،
متاسفم براتون
چنین چیزهایی در این نمایش نیست
گشتم نبود
نگرد که نیست
نمایش در حد جشن های دهه فجر دبیرستان های دهه ۷۰ است و از هرگونه زیبایی و آرامش بخشی هنر خارج است
درود بر گروه موسیقی که تنها بخش هنرمندانه این نمایش نما بود، بازیگران دیالوگ ها رو به طرز بسیار آماتوری میخورند، وزن کلمات اصلا حس و دیده نمی شود، فحش دادن ها و عصبانی شدن ها بسیار سطحی و بدون حس و آماده سازی است ، حرکات صرفا هستند که فضایی تئاتر گونه بیافرینند .. کاش کسی بود که به من میگفت چنین چیز بیهوده ای در انتظار من است برای دیدن ، رنگها و نور ها و موسیقی و اداها را اگر با هم قاطی کنید اسم آن تئاتر نمی شود... به تئاتر بین ها دیدن این نمایش را توصیه نمیکنم
واقعا متاسفم که برای نمایشی چنین بی چفت و بست که به جرئت میگم هیچ ویژگی مثبتی درش دیده نمیشد ، بازیگران فقط دیالوگ گویی می کردند ، حس ها همه سطحی و تصنعی ، بعد از گفتن دیالوگ در برخی جاها حس رو ول می کردند ، بیان اکثرا بازیگرا بسیار ناپخته و ادا سازی بدون دلیل و خلاصه ملغمه ای از ناجور ها ... فروش گنجشک رنگ شده بعنوان تئاتر بود .
به یکی از بازیگرا بعد از اجرا گفتم اگه میخواهی بازیگر بشی هیچ وقت در این جور تیاتر ها بازی نکن....
من شخصا احساس میکنم سرم کلاه گذاشته شد با دیدن این تئاتر
اینها رو می نویسم که کسی دیگه مثل من گول نخوره
نمایش پارااسایشگاه بدون هیچ غلو کردنی ، در هیچ زمینه ای فرصتی برای دیدن نداره ... نه جذابیت بصری ، نه بیان، نه حرکات ، نه کارگردانی نه انتخاب موسیقی، .... واقعا نیاز دارم که یکی از من معذرت خواهی کنه که مجبور شدم روحم رو یکساعت در اختیار این نمایش قرار بدم .....
اگر اهل تئاتر و دیدن هنر بازیگری و تئاتر به معنی واقعی خودش هستید ؟ دیدن این اجرای خوش ریتم و پر کشش رو توصیه میکنم ، اجرای #هیشکی_جیمی_نمیشه سبکی از بازی در بازی و بازی های ذهنی رو بصورت خیلی تصویری و نمایشی ایجاد میکنه که حتی اگر زبان بازیگران انگلیسی مثلا باش شما هنر تئاتر رو در بازی ها و موسیقی که بسیار با ریتم نمایش هماهنگ است حس می کنید ،
موسیقی کار بسیار چفت و بست محکمی با کلیت کار دارد و یکی از ستون های این نمایش است، کارگردان بسیار کنترل شده از شعار زدگی عامه پسندانه ایرانی گریز کرده و اجرایی اینترنشنال ارائه می دهد ، بازیگران در تمامی جزئیات و صحنه ها کوچکترین موارد رو در باری هایشان رعایت می کنند و حرکت چشم ها بسیار دقیق و پر حس است... در مجموع دیدن این نمایش توصیه من به تئاتر بین های حرفه ای است