هنر هنر هنر.
نیم ساعت از تماشای این اجرا میگذره و هنوز مور مور ولم نمیکنه.
یادم نمیاد کی بود آخرین باری که دیدم مخاطبا اینطور میخکوب شدن!
نور، لباس، بازیگرا، کارگردانی، متن، همه و همه چشم‌نواز.
پیاده‌سازی لهجه مشهدی خطا‌ی زیادی داشت.
طولانی شدن صحنه آخر، باعث میشد لباس تعلیق از نسخه زیبای کارگردان برای پایان‌بندی برداره. هر چند باز هم مارو بی‌بهره نمیذاشت...
ریزه‌کاری‌های میزانسن به خوبی در انتقال مفهوم کمک میکرد. حضور بازیگرا در بین تماشاگرا فضای زیبایی ساخته بود.
متاسفانه از آقای ضیایی گله‌مندم چون اجازه ندادن ما بیشتر تشویق کنیم تیم رو 😂 و تشویقمونو قطع کردن.

تئاتر یعنی این!!
البته که جای بهتر شدن وجود داره.
اما به هر حال
اثر درخشانی روی صحنه است!
دست مریزاد به تیم و آرزوی بهترین ها.