در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال گروه تئاتر یگانه | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 23:30:24
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
گروه تئاتر یگانه ضمن تشکر و قدردانی از مخاطبان و تماشاگران عزیزی که نمایش " یک ساعت آرامش" را برای دیدن انتخاب کردند، به اطلاع می رساند:
از آنجایی که بعد از اجرای نمایش مذکور سالن باید به سرعت در اختیار گروه بعدی قرار گیرد، به هیچ وجه امکان تاخیر در شروع اجرا وجود ندارد و به علت استقبال خوب تماشاگران از این نمایش ، 15 دقیقه زودتر ( حدود ساعت 19.30) درب های سالن برای ورود باز خواهد شد.و در ساعت 19.45 اجرا آغاز میشود. حتما با ما هم عقیده خواهید بود که ورود تماشاگر بعد از آغاز اجرا باعث بر هم خوردن نظم و تمرکز سایر تماشاگران خواهد بود. لذا با توجه به ترافیک شبانه این روزها و کم بودن جای پارک در منطقه ایرانشهر ، تقاضا میشود به نحوی برنامه ریزی فرمائید که حتما 15 دقیقه زودتر در سالن حاضر باشید و در کمال آرامش از دیدن نمایش لذت ببرید.
ساعات خوشی را برای شما آرزو داریم.
روابط عمومی گروه تئاتر یگانه
با سلام گروه تاتر یگانه با پوزش مهمانان ویژه را در صفحه ةان اعلام میکنید.دعوتی از سوی گروه انجام میشود است.
۲۷ فروردین ۱۳۹۸
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
جواد روشن با اشاره به اجرای نمایش «یک ساعت آرامش» با بازی امیرمهدی ژوله در سالن ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر درباره ویژگی‌های این اثر نمایشی سخن گفت.
جواد روشن کارگردان تئاتر درباره فعالیت‌هایش در سال جدید به خبرنگار مهر گفت: قرار است از ۱۹ فروردین‌ماه نمایش «یک ساعت آرامش» نوشته فلوریان زلر را با ترجمه حامد و حمیدرضا امان پورقرایی در سالن ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر به صحنه ببرم.
وی ادامه داد: این اثر نمایشی فضایی کمدی دارد و داستانی اجتماعی را در دل یک خانواده به تصویر می‌کشد. «یک ساعت آرامش» درباره مردی به نام میشل است که بعد از مدت‌ها صفحه موسیقی مورد علاقه‌اش را پیدا کرده و می‌خواهد در یک روز تعطیل و در آرامش آن را گوش کند ولی در همان زمان همسرش می‌خواهد در مورد نکات مهمی از زندگی‌شان با او صحبت کند که در نهایت اتفاق‌هایی مانع این کار شده و رازهایی برملا می‌شود. امیرمهدی ژوله نقش میشل را در این اثر نمایشی بازی می‌کند.
روشن درباره انتخاب ژوله برای بازی در این نمایش گفت: امیرمهدی ژوله تاکنون تجربه بازی در چند نمایش را داشته است و من نیز کارهایش را دیده بودم و به این نتیجه رسیدم ویژگی‌های کاراکتر میشل به او نزدیک است. از طرف دیگر ژوله فضای کمدی را می‌شناسد و می‌تواند در این اثر موفق عمل کند.
وی در پایان درباره دیگر بازیگران نمایش گفت: علاوه بر امیرمهدی ژوله، معصومه کریمی وحید نفر، الهه شه پرست، ارسطو خوش رزم، ابوذر ساعدی و مهدی ... دیدن ادامه ›› ذاکر حسینی در این نمایش به ایفای نقش می‌پردازند که از روز دوشنبه ۱۹ فروردین‌ماه در سالن ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه می‌رود.
از سایر عوامل این نمایش می‌توان به سینا ییلاق بیگی طراح صحنه، محمد فرشته نژاد آهنگساز، امیرعباس حسینی مدیر تولید، مهدی ذاکر حسینی و نسترن پاکدامن گروه کارگردانی، فرزانه عاقلی طراح لباس، سارا ولی زاده طراح چهره‌پردازی، مهدی دوایی طراح پوستر و بروشور، احسان رافتی عکاس، رضا خضرایی طراح نور، محمدحسین درباغی و محمد رضایی مدیران صحنه و شقایق فرشته مشاور رسانه و مدیر روابط عمومی اشاره کرد.
گفت و گو خبرگزاری برنا با سید جواد روشن کارگردان نمایش "رقص روی لیوان ها"

بازار تولید و عرضه تئاتر ما دچار آشفتگی است

چه شد که به سراغ رقص روی لیوان‌ها رفتید؟
سال گذشته کارگاهی را با تعدادی از دانشجویان برگزار کردم. بخش اول این کارگاه تمرینات عملی بازیگری و صحبت‌های نظری و تئوری بود و بخش دوم کار بروی متن. تعدادی متن ایرانی و خارجی به پیشنهاد من و خود بچه ها در کارگاه خوانده شد و بچه ها اتودهایی رو روی کارها زدند و تصمیم گرفتیم تا برای خروجی کارگاه یک نمایش را برای اجرا آماده کنیم. من دنبال نمایشنامه هایی کم پرسوناژ، به لحاظ سن کاراکترها جوان و دارای جذابیت در سوژه و ساختار بودم. یکی از این نمایش نامه ها "رقص روی لیوان ها" بود که بچه ها نیز کار رو دوست داشتند و البته هیچکدوم اجرای قبلی کار را ندیده بودند. من معمولا آثاری رو اجرا کردم که قبلا اجرا نشده ولی با توجه به اینکه این اثر حدود 15 سال پیش اجرا شده بود و دیگر اجرای عمومی نداشته و خیلی از نسل جوان آن اجرا رو ندیدند ... دیدن ادامه ›› و هنوز به نظر من نمایشنامه جذابی است، تصمیم گرفتم تا کار روی این اثر را شروع کنیم. این موضوع را با امیررضا کوهستانی در میان گذاشتن و بعد از اجازه ایشان، تمرینات رسمی برای اجرای این کار آغاز شد.

چقدر تمرین کردید؟
تمرین مشخص روی این متن تقریبا از پاییز سال گذشته شروع شد. تمرینات مستمر ولی کم بود چون می دانستم اجرا در سال 96 خواهد بود و نمی خواستم بچه ها از تمرینات خسته شوند و به مرور هرچه به اجرا نزدیک تر شدیم تمرینات نیز بیشتر شد. از طرف دیگر هدف من فقط اجرا نبود و ایده های آموزشی هم مطرح بود برای همین برنامه تمرینات هم آموزشی بود و هم آماده سازی برای اجرا

چقدر تلاش داشتید تا اثری متفاوت از آنچه قبلا اجرا شده بود به روی صحنه ببرید؟
قطعا نمی خواستم تا اجرایی شبیه اجرای خود امیررضا کوهستانی داشته باشم و به عنوان یک کارگردان نگاه و تحلیل خودم را به کار داشتم ولی نباید فراموش کرد که بین محتوا و شکل همیشه یک رابطه وجود دارد. من نباید کاری انجام می دادم که از جهان اثر خارج باشد. فضا، محتوا و ساختار اثر ویژگی هایی دارد که باید مورد توجه قرار می گرفت. در نهایت آنچه شما الان خواهید دید هیچ شباهتی به اجرای گذشته این اثر ندارد و نگاهی دیگر و اجرایی متفاوت است.

کار با جوانان چطور است. آیا باز هم برنامه ای برای چنین تولیداتی دارید؟
چند سالی است که کار آموزش تئاتر را شروع کردم و از اینکه بتوانم به جوانان چیزی بیاموزم لذت می برم. از آنجایی که من کار اجرا و کارگردانی را نیز با جدیت پیگیری می کنم و الویت اول من کار تئاتر انجام دادن است، سعی می کنم در کنار آموزش های تئوری، واقعیت‌های عملی تئاتر را خصوصا در کشور و شرایط خودمان را نیز به دانشجویان بیاموزم و دوست دارم شرایطی فراهم کنم تا جوانان مستعد و علاقه‌مند بتوانند فرصت تجربه های عملی و جدی‌تری داشته باشند. علاقه مندان به تئاتر خصوصا بازیگری هر روز تعدادشان بیشتر می شود. واقعیت این است که خیلی از این علاقه‌مندان یا تلاش لازم و کافی را ندارند و یا توانایی های فنی و استعداد لازم را و اکثریت هم می خواهند بازیگر شوند. ولی در این بین هستند جوانانی که با آگاهی، استعداد و انگیزه آمده اند. کار با آنها بسیار لذت بخش است. البته برگزاری چنین کارگاهایی کار راحتی نیست. هدف من درآمد زایی از این کار نبود و اینکه بخواهی بدون حمایت مالی در یک بدوره طولانی کار آموزش و اجرا با جوانان را داشته باشی کار بسیار سختی است. شاید به این شکل دیگر این کار را تکرار نکنم ولی قطعا کار با جوانان را ادامه می‌دهم و در کارهایم نیز همیشه جایی برای آنها خواهم داشت.

استقبال از کار چطور بود؟ راضی بودید؟
با توجه به مختصات کار که بازیگران جوان و ناشناخته ای داشتیم، قابل قبول بود و این باعث دلگرمی است. اگر بخواهیم تعداد مخاطب نمایشمان را در قیاس با ظرفیت سالن و دانشجو بودن گروه با برخی آثار دیگر مقایسه کنیم شاید بتوان گفت استقبال خوبی داشتیم. واقعیت این است که این روزها استقبال از نمایش ها اصلا وضعیت مناسبی ندارد. شما نگاهی به خود سالن ها و نه الزاما آمار فروش- چون به دلایلی این آمار قابل استناد نیست- بیاندازید. میزان تخفیف ها و تبلیغات نمایش ها را بررسی کنید تا به راحتی معلوم شود در چه وضعی هستیم. این شرایط بسیار سخت و قابل بحث است. هیچ مدیریت و برنامه ای برای تولید آثار نمایشی وجود ندارد. تعداد تولیدات به لحاظ کمی بسیار بالا و به لحاظ کیفی قابل نقد است و آنقدری که تولیدات ما رشد داشته تماشاگر حرفه ای تئاتر بوجود نیامده است. ما کاری به پتانسیل موجود در شهری مثل تهران به عنوان مخاطب بالفعل نداریم چون بحث دیگری است. یا موارد خاص و افرادی که به علت های مختلف مثل تبلیغات و یا چهره ها به دیدن برخی از تئاتر ها می روند و باعث استقبال از یک یا چند اثر می شوند. به نظر من هرچه زودتر باید خانه تئاتر به عنوان صنف، مرکز هنرهای نمایشی به عنوان متولی اصلی تئاتر و مدیران تالارهای نمایشی به طور جدی به این موضوع ورود کنند. در حال حاضر احساس می کنم تئاتر ما به حال خودش رها شده و ظاهرا همه منتظر هستند تا در این دوره گذر بتواند خودش راهش راپیدا کند ولی من نگرانم که پایان آن خوش نباشد و خسارت های زیادی به کلیت تئاتر ما بخورد. در حال حاضر گروه ها تلاش می کنند تا از هر راهی تماشاگر بیشتری برای خود داشته باشند و این رقابت غیر اصولی آسیب زننده است، چون چارچوب درستی ندارد.

چرا فکر می کنید این رقابت درست نیست؟ گروه های خوب در این رقابت می مانند و دیگران به مرور از گردونه خارج می شوند؟
این ظاهر ماجراست. ما شرایط عادلانه و برابری برای رقابت نداریم. از طرفی می دانیم که تنها فروش ملاک اصلی نیست. اگر این طور باشد که باید بگوییم همه تئاتر را باید به دست تئاتر آزاد بسپاریم. در هر صنفی اصول نوشته شده تا یا نوشته ای برای کار وجود دارد. مثلا اگر قرار باشد هر کسی کالای خود را با هر قیمتی بفروشد، صنف با او برخورد می کند. قیمت گذاری قاعده دارد، فصل تخفیف مشخص است، سقف و کف قیمت ها معلوم است. بحث بین عرضه و تقاضا در علم اقتصاد بسیار اهمیت دارد. البته در کشور ما بحران ها و آشفتگی های جدی اقتصادی وجود دارد ولی اگر موضوع ما اقتصاد هنر باشد باید نگاه علمی به آن داشته باشیم. مگر می شود کارگاه های کوچک اقتصادی با کارخانه های بزرگ رقابت کنند؟ هر کدام از این های تعریف و مسوولیت و نوع حمایت خودشان را دارند. الان یک سالن کوچک خصوصی و نیمه حرفه ای با یک تالار بزرگ حرفه ای در تعریف و نوع حمایت چه تفاوت هایی دارند؟ در سینمای ما برای حمایت از سینمای تجربی و مستقل بخشی به اسم هنر و تجربه تعریف شده که نحوه عرضه و تعریف خودش را دارد. در تئاتر ما چقدر این تفاوت ها را داریم؟ وقتی شما تبلیغات و عرضه عمومی برای تولیدات نمایشی دارید دیگر نمی توان فقط به واژه های کلی حرفه ای و غیر حرفه ای اکتفا کرد. وقتی یک تماشاگر که قرار است به خانواده علاقه مندان تئاتر اضافه شود از روی تبلیغات یا اتفاق و ... به دیدن یک نمایش در یک سالن کوچک می رود و از امکانات سالن، کیفیت کار و ... ناراضی است یعنی او از چرخه مخاطبان تئاتر خارج شده و این مسئله به همه تئاتر بر می گردد. الان یک گروه می گوید بیایید 50 درصد تخفیف، دیگری می گوید 70 درصد، یکی دیگر می گوید رایگان و .. نتیجه این نوع عرضه و تبلیغ فقط ایجاد بی نظمی در بازار عرضه است. این موضوع بحث طولانی و مجزایی می طلبد که شاید در حوصله این گفت و گو نباشد اما معتقدم به شدت باید به آن پرداخت. در حال حاضر، بحث قیمت گذاری، تبلیغات، تخفیف ها، تعدادتولیدات و... همه قابل بحث است.







برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
همه چیز از سر دردهام شروع شد. شبا خوابم نمی برد. تا چشام رو می بستم که بخوابم فقط خواب می دیدم. یه شب صدای نفس کشیدن یه نفر رو از زیر تخت شنیدم. بلند شدم، چراغ رو روشن کردم ولی هیچکی نبود. شبای بعد هم همینطور . بعضی وقت ها می شنیدم یه نفر رو شیروونی خونه داره راه میره. ولی تا چشام رو باز میکردم صدا قطع میشد. اینا بود تا اینکه یه شب رسما از پنجره اتاق یه پسر هندو رو دیدم که تو کوچه زیر نور چراغ برق داشت می رقصید....
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
بار دیگر «رقص روی لیوان‌ها»/ سراغ بازیگران جوان رفتم

کارگردان «رقص روی لیوان ها» از شکل گیری این اجرای نمایشی براساس یک کارگاه بازیگری و تلاش هنرجویان برای اجرای نمایشنامه ای از امیررضا کوهستانی سخن گفت.
سید جواد روشن کارگردان نمایش «رقص روی لیوان ها» که به تازگی اجرای عمومی خود را آغاز کرده است در این باره به خبرنگار مهر گفت: نمایش «رقص روی لیوان ها» نوشته امیررضا کوهستانی از ۲۴ اردیبهشت ماه اجرای عمومی خود را در تماشاخانه استاد انتظامی خانه هنرمندان آغاز کرده است.
وی درباه شکل گیری این اثر نمایشی و دلایل انتخاب این نمایشنامه که از جمله آثار محبوب امیررضا کوهستانی است، توضیح داد: من سال گذشته کارگاه بازیگری را با حضور تعدادی از هنرجویان برگزار کردم که این کارگاه بخش های مختلفی داشت و شامل تمرین های عملی، مباحث تئوری و گپ و گفت می شد. در نهایت تصمیم گرفتیم روی یک متن برای اجرا کار کنیم و متنی را که انتخاب می کردیم باید به لحاظ تعداد پرسوناژ و شرایط سنی هنرجویان مناسب می بود.
روشن ادامه داد: در نهایت نمایشنامه «رقص روی لیوان ها» پیشنهاد شد که بچه ها با متن ارتباط برقرار کردند و از آنجا که هیچ کدام از آنها نیز ... دیدن ادامه ›› اجرای امیررضا کوهستانی از این نمایشنامه را ندیده بودند و من نیز معتقدم این نمایشنامه بعد از گذشت سال ها همچنان می تواند مساله مهمی را مطرح کند و قابلیت اجرا دارد تصمیم گرفتم آن را به صحنه ببرم. بعد از جلب موافقت کوهستانی کار روی متن را شروع کردم.
کارگردان نمایش «کوپن» درباره ویژگی های این نمایشنامه بیان کرد: از ابتدا می دانستم که کار کردن روی این نمایشنامه کار سختی است چون هم متن سخت است و هم انتظار مخاطبانی که قبلا «رقص روی لیوان ها» به کارگردانی امیررضا کوهستانی را دیده اند، زیاد است. من نمی خواستم این نمایش را عین شیوه ای که کوهستانی اجرا کرده بود به صحنه ببرم اما در عین حال متن پیشنهادهایی را ارایه می کند که نمی توان آنها را حذف کرد. در نهایت با حفظ پیشنهادها و فضای کلی نمایشنامه تلاش کردم در اجرای این اثر نمایشی جنس نگاه و زاویه دید خودم را نیز وارد کنم.
وی متذکر شد: در این نمایش صحنه رقص روی لیوان ها که در اجرای اصلی توسط بازیگر زن اجرا می شد، وجود ندارد. این صحنه از لحاظ دراماتیک تاثیری در روند داستان ندارد اما می دانم در اجرای کوهستانی قطعا صحنه درخشانی بوده است.
این کارگردان تئاتر درباره استقبال مخاطبان از این نمایش اظهار کرد: فکر نمی کردیم که تب انتخابات آنقدر در حضور مخاطبان تئاتر در سالن ها تاثیر داشته باشد اما متاسفانه در طول هفته گذشته نمایش ما مثل برخی دیگر از اجراها با مشکل کمبود تماشاگر روبرو بوده است. البته اجرای ما مصادف شد با پایان جشنواره تئاتر دانشگاهی و به همین دلیل قشر جوان و دانشجو دیگر از دیدن تئاتر اشباع شده بودند اما با وجود این شرایط استقبال مخاطبان از کار قابل قبول بوده است.
وی در پایان صحبت هایش یادآور شد: از نسل جوان، قشر دانشگاهی و افرادی که علاقه مند به دیدن آثار امیررضا کوهستانی هستند و موفق به دیدن نمایش «رقص روی لیوان ها» به کارگردانی وی نشده اند، دعوت می کنم تا به دیدن این اثر نمایشی بنشینند و ما را از نقطه نظراتشان مطلع سازند.
نمایش «رقص روی لیوان‌ها» زندگی پسر جوانی به نام فرود را روایت می‌کند که مربی رقص و علاقه‌مند به دختر جوانی به نام شیوا است که از خانه فرار کرده است، فرود احساس می‌کند وظیفه دارد تا به وسیله‌ رقص به شیوا کمک کند تا استعداد و ویژگی‌های مثبت خودش را بروز دهد ولی این مسیر برای هر دو آن‌ها پایان خوبی ندارد.
در این اثر نمایشی بابک خدایی، فاطمه عطایی و حمیدرضا تسلیخ به عنوان بازیگر حضور دارند. همچنین سینا ییلاق بیگی طراح صحنه، محمد فرشته ن‍‍ژاد موسیقی، مهدی دوایی طراح پوستر، امیرعباس حسینی ساخت فیلم و تیزر، محمد رضایی مدیر تولید، نسترن پاکدامن مدیر و منشی صحنه، امیرعلی زیارتی و حمیدرضا تسلیخ دستیاران اجرایی، مریم شریعتی روابط عمومی، گروه هنری پژواک تبلیغات و احسان رافتی به عنوان عکاس این گروه نمایشی را همراهی می‌کنند.
نمایش «رقص روی لیوان‌ها» از ۲۴ اردیبهشت ماه تا ۱۲ خرداد، ساعت ۱۸:۳۰ و به مدت یک ساعت در تالار انتظامی خانه هنرمندان ایران روی صحنه است.

http://www.mehrnews.com/news/3984627/%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%D8%AF%DB%8C%DA%AF%D8%B1-%D8%B1%D9%82%D8%B5-%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D9%84%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86-%D9%87%D8%A7-%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%BA-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DB%8C%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AC%D9%88%D8%A7%D9%86-%D8%B1%D9%81%D8%AA%D9%85
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
آغاز اجرای "رقص روی لیوان‌ها" با حضور افشار و امینی
اجرای نمایش "رقص روی لیوان‌ها" نوشته امیررضا کوهستانی و به کارگردانی سید جواد روشن از امروز – 24 اردیبهشت ماه 96- با حضور رویا افشار و رحمت امینی در تالار استاد انتظامی آغاز می‌شود.
به گزارش روابط عمومی گروه تئاتر یگانه، امکان خرید اینترنتی بلیت این نمایش با 25 درصد تخفیف برای سه روز اول اجرا در سایت تیوال فراهم شده است.
نمایش "رقص روی لیوان‌ها" از 24 اردیبهشت ماه تا 12 خرداد، ساعت 18.30 و به مدت یک ساعت در تالار انتظامی خانه هنرمندان ایران بروی صحنه خواهد بود.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
خبرگزاری تسنیم: نمایش «رقص روی لیوان‌ها» نوشته امیررضا کوهستانی به کارگردانی سیدجواد روشن در تماشاخانه انتظامی روی صحنه می‌رود.
«رقص روی لیوان‌ها» زندگی پسر جوانی به نام فرود را روایت می‌کند که مربی رقص و علاقه‌مند به دختر جوانی به نام شیوا است که از خانه فرار کرده است، فرود احساس می‌کند وظیفه دارد تا به وسیله رقص به شیوا کمک کند تا استعداد و ویژگی‌های مثبت خودش را بروز دهد؛ ولی این مسیر برای هر دو آنان پایان خوبی ندارد.
این نمایش محصول یک کارگاه آموزشی با دانشجویان است. جواد روشن گفته است از نیمه سال 95 کارگاه آموزشی با تعدادی از دانشجویان در رشته بازیگری دانشگاه علمی کاربردی برگزار کرده است که هدف از آن ارتقای سطح علمی و قابلیت‌های فردی و کسب تجربه‌های عملی برای دانشجویان علاقه‌مند، با انگیزه و توانمندی بود.
وی می‌افزاید: «این کارگاه به صورت رایگان برگزار شد و بخش پایانی کار روی متن بود. چندین نمایش ایرانی و خارجی که به لحاظ تعداد پرسوناژ، سن شخصیت‌ها، موضوع و ... مناسب شرایط و سلیقه کاری گروه بود مورد بررسی، خوانش و اتود قرار گرفت که در نهایت نمایش رقص روی لیوان‌ها انتخاب شد. این موضوع را با امیررضا کوهستانی مطرح کردم و از او اجازه گرفتم تا روی متن کار کنیم.»
روشن درباره نمایش می‌گوید: «این نمایش سوژه اجتماعی خوبی دارد. برخی از معضلات نسل جوان مثل بحران هویت، اعتیاد و .... از جمله مسائلی است که در این اثر مطرح می‌شود هنوز در جامعه ما مطرح است. همچنین این نمایش از 15 سال قبل که توسط خود امیررضا کوهستانی اجرا شد دیگر اجرای عمومی نداشته و فکر می‌کنم دیدن آن برای نسل جدیدتر جذاب خواهد بود.»
این نمایش از جمله اولین آثار امیررضا کوهستانی است که در 15 سال پیش با استقبال بسیار خوبی از سوی مخاطبان ... دیدن ادامه ›› روی صحنه رفت و آغاز سفرهای بین‌المللی امیررضا کوهستانی شد و جایگاه خاصی در کارنامه هنری او دارد.
البته روشن تأکید کرده است «من نمی‌خواستم اجرای کوهستانی را تکرار کنم و نگاه خودم را در کارگردانی اثر وارد کردم؛ ولی ساختار و ذات قصه ویژگی‌هایی دارد که نمی توان آن را خیلی تغییر داد و باید بر اساس آن حرکت کرد. مثل سکون و ایستایی که بخش مهمی از این اثر است.»
این نمایش در بخش مدرسان بیستمین جشنواره تئاتر دانشگاهی نیز در روز جمعه 22 اردیبهشت ماه دو اجرا در ساعت 18:30 و 21 در تالار انتظامی خانه هنرمندان خواهد داشت.
دیگر عوامل این نمایش عبارت است از: بازیگران : بابک خدایی، حمیدرضا تسلیخ و فاطمه عطایی، موسیقی: محمد فرشته‌ن‍ژاد، طراح صحنه: سینا ییلاق‌بیگی،‌ طراح پوستر و بروشور: مهدی دوایی، مدیر تولید: محمد رضایی، روابط عمومی: مریم شریعتی، عکاس: احسان رافتی.
این نمایش اجرای خود را از 24 اردیبهشت ماه در تالار استاد انتظامی خانه هنرمندان آغاز می‌کند که هر روز ساعت 18:30 روی صحنه می‌رود.
نیلوفر ثانی، پرند محمدی، امیرمسعود فدائی و رضا تهوری این را خواندند
farhad riazi این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
یادداشت سید جواد روشن به بهانه‌ی اجرای نمایش "شیش و بش" نوشته محمد چرمشیر در تالار سنگلج

نمایش ایرانی در تالاری خاطره انگیز


سنگلج تالاری پر خاطره است که از افتتاح آن در مهرماه 1344، حدود نیم قرن می‌گذرد. یکی از قدیمی‌ترین تالارهای فعال کشور که در محله‌ای قدیمی واقع شده است و از همان ابتدا با نیت اجرای نمایش‌های ایرانی تاسیس شد و تلاش شده بود تا مخاطبان از طبقات مختلف را به خود جلب کند. سنگلج با خود خاطراتی از هنرنمایی بزرگانی چون عزت‌الله انتظامی، علی نصیریان، عباس جوانمرد، جعفر والی، داوود رشیدی، پرویز فنی‌زاده، اکبر زنجان‌پور، جمیله شیخی، هرمز هدایت، پرویز تائیدی، سعدی افشار و بسیاری دیگر از بزرگان تئاتر ایران را به همراه دارد. آنانی که تئاتر را از سال‌های دورتر دنبال می‌کنند بی شک نمایش‌های "امیر ارسلان"، "چوب به دست‌های ورزیل"، "بهترین بابای دنیا"، "بلبل سرگشته"، "پهلوان اکبر می‌میرد"، "سلطان ... دیدن ادامه ›› مار"، "کوروش پسر ماندانا"، "روزنه آبی"، "افول"، "شهر قصه" و بسیاری دیگر نمایش‌های به یاد ماندی از نویسندگانی چون پرویز کاردان، غلام‌حسین ساعدی، علی نصیریان، بهرام بیضایی، اکبر رادی، بیژن مفید و... را به یاد دارند. هر چند در مقطعی و قبل از انقلاب با تغییر سیاست‌ها نمایش‌های خارجی نیز در این تالار اجرا شده است ولی همواره به عنوان مرکز توجه و اجرای نمایش‌های ایرانی شناخته شده و می‌توان ادعا کرد در حال حاضر در کنار تالار هنر- که مختص اجرای نمایش‌های کودک و نوجوان است- تنها تالار حرفه‌ای در تهران است که هویت مشخصی برای مخاطبان خود دارد و اختلاف سلیقه‌های مدیران آن در طول سال‌ها شاید در کیفیت آثار اجرا شده در آن تاثیر گذاشته باشد ولی هویت ایرانی بودن تالار را حفظ کرده است. البته این سوال پیش می‌آید که منظور از نمایش ایرانی چیست؟ آیا نمایشی که توسط یک نویسنده‌ی ایرانی و در مورد موضوعی – اجتماعی، تاریخی و... - از جامعه‌ی ایران نوشته شده باشد، نمایش ایرانی محسوب می‌شود؟ و یا مراد آثاری است که بر اساس سنت نمایش‌های ایرانی همچون روحوضی، تعزیه، نقالی و... نگارش و اجرا شود؟ باید گفت به نظر پاسخ به این سوال هنوز محل بحث است. هستند اساتید و هنرمندانی که معتقدند با افزایش تالارهای تئاتری، تالار سنگلج باید صرفا مرکز تولید و اجرای نمایش‌های ایرانی – سنتی شود تا هنری مثل نمایش "سیاه بازی" همواره حفظ شود و از طرف دیگر هنرمندانی هستند که دامنه‌ی نمایش‌های ایرانی را بزرگتر می‌انگارند و به حفظ سابقه‌ی تاریخی این تالار که محل اجرای نمایش‌های متنوع ایرانی بوده است تاکید دارند. نکته‌ی اشتراک این دو نظر، اجرای نمایش‌هایی است بر گرفته از سنت، فرهنگ و اندیشه‌ی ایرانی که برای مخاطب ایرانی، قابل لمس و درک است.
نمایش "شیش و بش" نوشته‌ی محمد چرمشیر در ساحت متن با خود نشانه‌هایی دارد از شخصیت‌های آشنای نمایش‌های روحوضی مثل سیاه، حاجی، زن حاجی و... ولی به هیچ وجه تلاش نمی‌کند تا تبدیل به تیپ‌های سنتی این‌گونه نمایش‌ها شود و از ساختار و قواعد مرسوم نمایش‌های سنتی و روحوضی تبعیت ندارد. ولی فضای حاکم بر اثر که در دوره‌ی قاجار و تهران قدیم می‌گذرد پر است از نشانه‌های نمایش ایرانی. در اجرا نیز من بر اساس فضای حاکم بر نمایش‌نامه، با استفاده از دکور، موسیقی، شعر، آواز، لباس، لهجه و... کوشیده‌ام تا فضای آشنای نمایش ایرانی را برای مخاطب ایجاد کنم. "شیش و بش" فضایی کمدی دارد و در وهله‌ی اول تلاش داشتم تا مخاطب از دیدن نمایش لذت ببرد و سرگرم شود ولی فراموش نکردیم که هنر تئاتر، هنر اندیشه است. از این رو "شیش و بش" مذمت قضاوت‌های عجولانه و پرهیز از سوء تفاهم در زندگی اجتماعی است. متاسفانه امروزه در زندگی خیلی از ما موضوعات پیش پا افتاده‌ای باعث رنجش و ناراحتی‌های دراز مدت می‌شود. در صورتی که اگر کمی تامل کنیم در می‌یابیم که موضوع آنقدر هم اهمیت نداشته که به خاطرش دوستی‌ها را کنار بگذاریم. دامن زدن به موضوعات کوچک و قضاوت‌های یک طرفه و اشتباه، ناراحتی و اختلافات را بیشتر و عمیق‌تر می‌کند در صورتی که اگر به جای اینکه موضوعی را در ذهنمان پرورش دهیم و بی‌جهت بزرگ کنیم در موردش با دیگران حرف بزنیم به راحتی قابل حل خواهد بود. "شیش و بش" بیش از هر چیزی در این مورد صحبت می‌کند که به ظاهر مسائل خیلی توجه نکنیم و اجازه ندهیم تا سوء تفاهم‌های کوچک تبدیل به اختلاف‌های بزرگ شود.
امیدوارم اجرای نمایش "شیش و بش" برای مخاطبانش خاطره‌ای شیرین از دیدن یک نمایش ایرانی در تالاری خاطره‌انگیز باشد.
farhad riazi این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
برخی از هنرمندانی که تا کنون نمایش "شیش و بش" را دیده اند:

جعفر والی، هرمز هدایت، رضا بابک، داریوش اسدزاده، سهراب سلیمی، دکتر تاجبخش فنائیان،دکتر قطب الدین صادقی، داوود فتحعلی بیگی، آزاده پور مختار، اردلان شجاع کاوه، دکتر محمد حسین ناصربخت، اتابک نادری، خسرو احمدی، آندرانیک خچومیان، علی بی غم، فرزانه نشاط خواه، بهزاد خداویسی، محمد ساربان، دکتر سعید اسدی، منوچهر اکبرلو، مریم معترف، دکتر رحمت امینی، دکتر عطا الله کوپال، شهرام کرمی، شیرین یزدان‌بخش، کاظم هژیر آزاد، ناهید مسلمی، مهدی میامی، یارتا یاران، اصغر همت، آشا محرابی، عباس رنجبر، رضا آشفته، خیرا.. تقیانی پور، جواد انصافی، خسرو شهراز، ناصر آویژه، سیروس همتی، محمد نباتی مقدم، آرمان طیران، کرامت رودساز، ، فربد فرهنگ، جواد پورزند، فرشاد منظوفی نیا، همایون علی آبادی، سعید محبی، عیسی یوسفی‌پور، مهری آل آقا ، مصطفی محمودی، محمدرضا آزاد فر، افشین هاشمی، حسن باستانی، قاسم جعفری، بهرام سروری نژاد، میر نادر مظلومی، مرجانه گلچین، سیاوش چراغی پور، اکبر ثابت کسایی، مجید گیاهچی، اکرم قاسم پور، نقی سیف جمالی، کیومرث مرادی، کوروش سلیمانی، افسانه زمانی، هادی حجازی فر، ابراهیم گله دار زاده، وحید لک، هوشنگ قوانلو، فرید کشکولی، علی جعفری، فرشته حبیبی، سامان خلیلیان، فرهاد تجویدی و....

http://theater.ir/fa/61796

http://theater.ir/fa/61939
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید

سید جواد روشن در گفت و گو با خبرگزاری آنا:

«شیش و بش» تابع نمونه‌های عینی نمایش ایرانی نیست

سیدجواد روشن کارگردان نمایش «شیش و بش» گفت: «فضای کلی نمایشی که این روزها در تماشاخانه سنگلج روی صحنه است در عین‌حال که برگرفته از نمایش سنتی ایرانی است تابع نمونه‌های عینی نمایش ایرانی ... دیدن ادامه ›› نیست.»

سیدجواد روشن در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی آنا، گفت: «نمایش «شیش و بش» اثری است که در بستر نمایش‌های ایرانی به نگارش درآمده ولی الزاما از قرارداد‌ها یا شاخصه‌های نمایش ایرانی تبعیت نمی‌‌کند بلکه از ویژگی‌هایی برخوردار است که کاراکترها به برخی از شخصیت‌های نمایش ایرانی مثل سیاه شبیه می‌شوند در حالی که الزاماً سیاه نیستند و تنها برخی از ویژگی‌های آن را دارند.»

وی اظهار کرد: «فضای این اثر نمایشی نزدیک به فضای نمایش ایرانی است و قالب اصلی نمایش گویا از شیوه نمایش‌های غربی الهام گرفته شده است برای مثال ممکن است تصور شود که از کمدی اشتباهات و یا شاخصه‌های نمایش ایرانی تبعیت می‌کند در حالی که در حقیقت چنین چیزی نیست و این ویژگی و فضایی که است چرمشیر به خوبی توانسته ایجاد کند.»

کارگردان نمایش «شیش و بش» تصریح کرد: «ما در اجرای این اثر نمایشی سعی کرده‌ایم ویژگی‌های متن را در اجرا نیز لحاظ کنیم. فضای کلی نمایشی که این روزها در تماشاخانه سنگلج روی صحنه است در عین‌حال که برگرفته از نمایش سنتی ایرانی است تابع نمونه‌های عینی نمایش ایرانی نیست.»

وی یادآور شد: «تئاتر هنری قراردادی است و ما در اجرای نمایش‌های ایرانی با مخاطب قراردادهای هنری می‌گذاریم برای مثال در نمایش تعزیه تشت‌ آب به مثابه رود فرات است چنین فضاهایی در نمایش «شیش و بش» وجود دارد برای مثال شخصیتی در نمایش است که شبیه سیاه در نمایش‌های ایرانی است با این تفاوت که این کاراکتر عیناً سیاه نیست.»

این کارگردان تئاتر در سخنانش تصریح کرد: «فضاهایی که نزدیک به نمایش سنتی است گاه ویژگی خلق موقعیت‌های کمیک ایجاد کرده و به همین دلیل برای مخاطب نیز جذاب است.»

وی درباره اجرای نمایش «شیش و بش» در تماشاخانه سنگلج گفت: «من همواره دوست داشتم تا فرصتی ایجاد شود و بتوانم نمایشی را در تماشاخانه سنگلج اجرا کنم. در زمانی که به دنبال نمایش بودم تصمیم به اجرای نمایش کمدی گرفتم که در بستر نمایش ایرانی اجرا شود، پس از مطالعه متن متوجه جذابیت‌های نمایشنامه شدم و در نهایت تصمیم به انتخاب این متن برای اجرا گرفتم. این نمایش با توجه به طراحی و نوع میزانسنی که داشت برای اجرا در تالار قاب‌عکسی مناسب بود و به همین دلیل در سنگلج اجرا می‌شود.»

وی با تاکید بر این‌که تماشاخانه سنگلج بهترین انتخاب برای اجرای نمایش «شیش و بش» بود، افزود: «این اثر قبل از اجرای عمومی در جشنواره نمایش‌های آیینی سنتی اجرا شد، بنابراین در اجرای عمومی با توجه به مشاهده برخی از بازخورد‌ها و مشخص شدن نقاط قوت و ضعف کار یکسری دستخوش یکسری تغییرات شد که یکی از آنها کاهش بازی‌های نوری بود چراکه در اجرای جشنواره‌ای بخاطر تعدد صحنه‌ها رفت‌وآمد نوری زیادی داشتیم و بعد متوجه شدیم که همین امر باعث خسته‌شدن مخاطب می‌شود. بر اساس تغییرات ایجاد شده و چینش صحنه‌ها در نمایش تایم نمایش 15 دقیقه کاهش پیدا کرده است.»

روشن درباره بازخورد مخاطب در مواجهه با «شیش و بش» عنوان کرد: «تماشاخانه سنگلج دارای ظرفیتی حدود 220 نفر است و برای ما مهم است که به لحاظ اجرایی استفاده حداکثری از سالن داشته باشیم. در برخی آثار، نمایش‌ها با حضور افراد چهره روی صحنه می‌رود و همین امر باعث جذب مخاطبی که بلیت خریداری می‌کند، می‌شود. از این حیث توقع ما نسبت به جذب مخاطب برآورده نشده و با توجه به آنچه انتظار داشتیم فاصله داریم اما با درنظرگرفتن شرایط موجود در تالار که مخاطب خود را دارد می‌توان گفت که استقبال از «شیش و بش» قابل قبول بوده است.»

وی اضافه کرد: «از رضایت مخاطبان در زمان خروج از سالن بسیار خوشحال هستم البته این به معنای انجام دادن هرکاری برای کسب رضایت تماشاگر نیست چراکه ما سعی کرده‌ایم با حفظ اصول حرفه‌ای، نمایشی را تولید کنیم که هم مخاطب حرفه‌ای و تخصصی داشته باشد و هم مخاطب عام.»

درخصوص تبلیغات این نمایش بیان کرد: «تبلیغات آثار فرهنگی در حال تغییر است چراکه پیش از این به واسطه چاپ پوستر و تراکت این کار انجام می شد و در حال حاضر افراد با استفاده از فضای مجازی به تبلیغات می پردازند. ما در اطلاع‌رسانی اجرای این اثر هم از فضای مجازی و هم از شکل سنتی استفاده کرده‌ایم. در این بین واقعیت این است که ما همواره با تبلیغ آثار به دنبال جذب مخاطبی هستیم که هزینه صرف خرید بلیت کند. شاید بخشی از تبلیغات باعث دیده شدن آثار شود اما الزاماً منجر به خرید بلیت نمی‌شود.»

وی در سخنانش یکی از مشکلات گروه‌های نمایشی را محول کردن مسئولیت تبلیغات بر دوش گروه‌های نمایشی معرفی کرد و افزود: «سالن‌ها هم در سرنوشت موفق‌شدن یا موفق نشدن گروه‌ها تاثیرگذار هستند و به واسطه اعتبار و مسئولانی که تحت عنوان روابط عمومی دارند می توانند در این بخش نقش کمک‌کننده‌ای داشته باشند. همچنین مرکز هنرهای نمایشی مسئولیت دارد در دعوت مخاطبان و اطلاع رسانی برنامه‌ریزی داشته باشد.»

لینک گفت و گو:
http://www.ana.ir/news/125641

گزارش تصویری از نمایش "شیش و بش"

http://dourbin.net/albumdetail-12725-fa.html
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید