محسن خانلری عزیز ... ممنونم که به دیدن سکوت سفید آمدید ... با آنکه با شما در برخی مطالبی که عنوان کردید مشخصا در مورد پرداختن به رابطه ی براون و مگی و نیز شخصیت پردازی و بازی جان براون اصلا موافق نیستم اما صمیمانه ممنونم که برای ما نوشتید و نیز ممنونم که تئاتر را همراهی می کنید ... ضمنا اشتباهی سهوی داشتید که این گونه اصلاح می کنم؛ مهدی جان بجستانی همانگونه که در متن مورد مطالعه ی شما و اجرای ما بارها اشاره شده نقش دکتر را بازی می کنند نه پرستار مرد ... درود و پاینده باشید ...

جناب خانلری، دوست عزیز؛ شما نظراتی درباره ی نمایش داشتید که برخی در تایید و تحسین بود که از آنها تشکر کردم و برخی هم بیانگر نظرات متفاوت شما با بنده در کارگردانی اثر بود که خب من مخالف آنها بودم و عرض کردم مخالفم ... حالا چه باید بگویم ... منظور شمال دقیقا چه نوع پاسخی ست که باید بدهم، شاید من متوجه نشدم منظورتان را...؟

آقای تفرشی عزیز ... دوباره نظر شما را خوالدم ... در کنار نظر لطفتان به نمایش و ویزگی های مثبت آن جایی پیشنهاد دادید انتهای نمایش تغییر کند که خب نظر شماست و محترم اما سکوت سفید همین است که شما با لطف به تماشایش نشستید ... و جایی هم دلیل جابجایی تخت را پرسیدید که من به دلیل مشغله ی بسیار نتوانستم پاسخ بدهم. اینجا عرض می کنم که از نظر ما براون به جهت ایجاد تغییر در نظم سخت و آهنین بیمارستان به جابجایی تخت دست می زند و البته به خاطر اینکه پنجره را بهتر ببیند ... اما راستش از نگاه کارگردانی و ایجاد تغییر در ترکیب بندی من هم به این جابجایی نیاز داشتم ... سوالی دیگر هم اگر هست بفرمایید ...