بانو ثانی شمآ عزیز دلید و سخنتانن بسیار صحیح و بر چشم،اما چه کنیم که مآ نیز خواه ناخواه درگیر این نظام سرمایه داریه عجیبْ شده ایم... امیدوارم جناب غنی زاده قدم به راه دوستانن خود نگذارند و اجازه ندهند منتظران به مانند من چشم شان به این صفحه خشک شود همآن گونه که بر صفحه جنایات و مکافات رضا ثروتی ماند و ماند و ماند...یا بداهه آروند جان دشت آرا :)
در هر حالل خوب است که هنوز عادت نکرده ایم، چرآ که تقدس هنر تئاتر از هر آن چه هست والا تر است.

قربونت میرآ جان اما بدون تعارف، یکی از زیباترین و بیادماندنی ترین نمایش هایی ست که دیدم و حق میدم چنین ذوقی و چنین شوری...و کیفور هم شدم ازاین حال زیبات...
منهم امیدوارم اینبار با موضع انتقادی که همایون خان در جشن منتقدان داشتند و نظرشو جسورانه بیان کرد ، دراین باره انعطاف بیشتری بخرج دهند.
درودها جان دل..