انقدر توی کامنتها از تلخی این نمایش گفتهبودن با سلام صلوات رفتم و خیلی جدی قبل از شروع یه دستمال هم دستم گرفتم چون بشدت حساس و اشک دم مشک هستم
... دیدن ادامه ››
گفتم الان از اول تا آخر قراره آبغوره بگیرم آمادهباشم.
ولی واقعا گریهم نگرفت و فقط حرص خوردم و راستشو بخواین ته دلمم کیف کردم که این خانواده چنین چیزی سرشون اومد چون تمام مدت با زخم زبون از دختر مردم (عفت یا شهلا) نوع پوشش و عقایدش رو منع میکردن و با زبونشون رنجش میدادن و اونو عامل بیآبروییشون میدونستن. دلسوزی و گریه برای وقتیه که تو شاهد رنج کشیدن یه آدم مظلوم چه در واقعیت چه در فیلم و تئاتر و داستان یک کتاب باشی ولی این آدمها بی آزار نبودن زبون دراز و دندون درنده داشتن! یک لحظه شهلارو مورو تمسخر و تیکه انداختن قرار میدن لحظهی بعد پسرک خواستگار رو و یعد هجوم میبردن سمت داوود که تو خل و چلی !
من حقیقتا نه دلم برای این خانواده سوخت که گریهم بگیره نه بیآزار دیدمشون. اتفاقا تنها افراد معقول شهلا (عفت) و فرهاد (اسماعیل) بودن که نمونهی انسان مدرن و به دور از تعصبات بودن و باید کلاه از سر براشون بر میداشتم.
دخترک داره از درد جسمی و روحی تجاوز به خودش میپیچه برادرش به فکر آبروشونه! فرهنگ دون شانی که هنوزم توی خیلی از خانوادهها متاسفانه در جریانه.
بازیهارو دوست داشتم. چیدمان و طراحی صحنه عالی بود. عالیتر از همه انیس و داوود واقعا دلنشین بودن و بازی و دیالوگهاشدن کیفورم کرد و از ته دل خندیدم (خندهی شیرین و کیف کردن، نه خندهی تمسخر برای چنین افرادی که هر صفتی بهشون نسبت داده میشه)
یه چندتا نکته هم هست من بار اول بود این سالن میرفتم، صندلیهای عمارت نوفللوشاتو واقعا تنگ و ترش قرار گرفته شده هرکی میاومد رد شه یه لگدی به پای من میزد حق هم داشت واقعا جا برای قرار دادن پا کمه . و باز هم مشکل تمام سالنهای تئاتر تهران: تهویه هوا افتضاح....
ایننمایش برای دیدن و لذت بردن از صحنهی تئاتر خوبه ولی اینکه ۵ ستاره بدم و بگم حتما برید ببینین وگرنه چیزی رو از دست خواهید داد، نه متاسفانه چنین گیرا و اثرگذار برای من نبود.
خداقوت به تکتکشون که با بازیهاشون از جون مایه گذاشتن