آخر اجرا کارگردان اثر خواستند صادقانه نظر خودمون رو در مورد نمایش در تیوال بنویسیم .
با احترام به ایشون و بازیگران
بنظر من به نمایش دراوردن این سبک از اجرا جسارتی رو میطلبه که هر کسی نداره و به همین دلیل این اولین حسن برای تهیه کننده و کارگردان اثر محسوب میشه که قدم در جایگاهی بزاره که کم تر کسی به اون سمت میره…
نکته دوم در مورد بازیگران اثره… هر کسی کار اجرا داشته باشه می دونه نقش فیزیک یک بازیگر چقدر در روانی اجرا تاثیر گذاره…به عقیده من تمام بازیگران به درستی انتخاب شده بودند از این حیث که توان بدنی خوبی رو با توجه به پرفورمنس خاص اثر به نمایش گذاشتند
نکته سوم دیالوگ های ماندگاری بود که به صورت پیوسته شنیده می‌شد …
از جمله : زندگی برای حس کردنه نه برای فهمیدن
یا
آدم های شجاع می می‌رن… آدم های ترسو هستن که زنده می مونن…
یا
نه من منتظر کسی هستم نه کسی منتظر منه….
و آخرین دیالوگ اثر که یک ... دیدن ادامه ›› به یک توسط بازیگران نمایش قبل از خروجشون از صحنه نمایش گفته می‌شد و ترجیح میدم ننویسم تا خودتون از نزدیک اون رو بشنوید و شاید کلیدی ترین چیزی هم که محوریت نمایش روی اون سوار بود همین جمله بود که بارها و بارها در طول مدت نمایش تکرار شد ….
و اما آخرین نکته …
زیبنده تر بود بعد از پایان نمایش تمامی بازیگران طبق سنت مرسوم دوباره روی صحنه بیان تا مورد تقدیر تماشاگران قرار بگیرن که این اتفاق نیفتاد …
این مساله نوعی احترام دو طرفه بین گروه اجرا و تماشاگران هست که میزارم به دلیل مسایلی چون کمبود وقت و تحویل سالن به گروه بعدی

توضیحات یک دقیقه ای کارگردان اثر در پایان بنظرم کار درستی بود که به جهت تنویر افکار تماشاگران از اجرایی که دیدن کمک می کرد …
می تونه الگویی برای سایر نمایش ها باشه .

به شخصه از انتخابی که داشتم و وقتی که اختصاص دادم راضی بودم
با آرزوی روز های روشن و اتفاقات نیک برای همگی عوامل نمایش قلندرو