ط....طیب.....طهران....
نمایش طیب صحنه ای است سرشار سخن در سکوت فضای صحنه نمایشی که طیب های زمان رو احضار می کنه تا به خودشون نشون بده کی کجا ... دیدن ادامه ›› ایستادند!
نمایشی که برای من به شدت لذت بخش بود با متنی قوی جناب تاراج و بازیهای بسیار عالی!
شروع نمایش جذاب با صدایهای از رادیو ایران در مقاطع تاریخی مختلف این سرزمین بود که با صدای احضار زندانیها تموم شد!
صحنه تاریک با نوری کم سو در انتها که اجازه هر نوع تصویرسازی روبه مخاطب می داد تنها دکور میزی بود که در انتها به تابوت و جایگاه نویسنده تبدیل شد.
طیب شخصیت اصلی در این نمایش خودش ناظر وقایع زندگی خودش بود و نویسنده با احضار افراد آشنا دنبال یک سوال ازش بود: کدون طرف می ایستاد طرف مردم یا طرف حاکمیت!
اینکه نویسنده در نقش دانای کل در انتها در تابوت شخصیتها رو هدایت می کرد و در نهایت خودش رو و متنش رو مستحق تنبیه و قضاوت میدید سنت شکنی جالبی بود،ترنا به متن زده شد ولی هیج وقت خود طیب در مقابل ترنا قرار نگرفت حتی زمانی که کودک درونش این جسارت رو داشت که داوطلب بشه! بازی های همه عالی و بی نقص بودند، ورود بازیگران از سمت تماشاگران و مقابل بودن نویسنده ایده خلاقانه ای بود برای همزادپنداری بیشتر با شخصیتها.
نشون دادن کودکی طیب که به نظر من البته کودک درونش بود که قویتر از خودش عمل می کرد با بازی درخشان آبتین رحمتی به خوبی ضعف ها و ترس های پهلونها رو نشون می داد!
استفاده از عکس واقعی طیب بر روی تابوت و پرتاب گلوله های که در تفنگ خیالی پر شده بودن جالب بود و در پایان:


به زودی نوبت شما هم می رسه!

سپاس از همه عوامل، بدرخشید!