دوستان هنرمند خوزستانی، لطفاً بحث حمایت از حیوانات بیسرپرست خیابونی رو تبدیل به ژست و نمایش نکنید!
امروز یک ویدیو دیدم که یک شخصی داره برای یه سگ ولگرد قطره چشم میریزه و همزمان خودش رو ضبط میکنه، بعد هم با اون همه ادعا گذاشته تو اینستاگرام و نوشته: «کمترین کاریه که میتونیم برای این فرشتههای خدا بکنیم».
دمت گرم که کمک کردی، شکی نیست کار قشنگیه… اما سؤال اینجاست:
اگه واقعاً نیت خیر داشتی، چرا باید با طبل و دهل اعلامش کنی؟ چرا باید جار بزنی که «ببینین من کار خیر کردم»؟
برادرِ من، خواهرِ من…
اگه میخواین کار خیر انجام بدین، برای دل خودتون باشه، برای آرامش وجدانتون، نه برای لایک و استوری و فُالوور!
کار خیر، اگه با نیت درست باشه، نه قاب میخواد، نه دوربین،
... دیدن ادامه ››
نه هشتگ.
یه ذره شعور اجتماعی میخواد و یککم صداقت با خودتون.
کمک واقعی اونیه که بیسروصدا انجام بشه و حال دلتو خوب کنه، نه اینکه بری دنبال خودنمایی و دستوپا زدن برای توجه!
لطفاً حمایت از حیوانات رو تبدیل به ابزار برندینگ شخصی نکنین؛ حیوان بیزبون ابزار شوآف نیست.