دن المیریو مردی نجیبزاده و ثروتمند اسپانیایی است که شهرتی مخوف دارد؛ او از بین مستاجران یک زن را به عنوان همخانه انتخاب میکند و حقیقت آن است که همه چیز را بر پایه اعتماد به زنان قرار داده است.
- بازخوانی رمان "ریش آبی" نوشته امیلی بوتوم و ترجمه ویدا سامعی
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
به عنوان صرفا کسی که از دیدن تئاتر لذت میبره اون هم نه حرفه ای و فقط بیننده هوادارش و دوست داره با دیدن هر اجرایی جدا از لذت دیدن بازی های خوب بازیگر ها، اتفاقی یا تغییری یه ذهن و قلبم بیافته و یا آشنا بشم با نوع نگاه جدیدی به یه مقوله ای و ضمن تشکر از عوامل این نمایش به نظرم این اجرا موفق نبود
ی سوال دارم چرا باید دکور دقیقا دکور نمایش پدر که قبل این نمایش اجرا داره یکی باشه؟
یعنی دوزار خلاقیت صفر؟؟؟؟؟؟
هزینه نکردید بابت دکور که ماشینتون رو عوض کنید ؟بلیط هارو گرون تر کنید پول طراحی صحنه در بیاد اما به مخاطبتان اینجوری بی احترامی نکنید و احمق فرض نکنید
شماره کارت بدید برای اجرای بعدی هزینه طراحی صحنه رو بدیم حداقل چهارتا کابینت و ی ملافه نندازید واسه دوتا اجرا هر اجرا ۲۵۰ تومن
البته الان میاید میگید مگه کوری و اون چهارتا پله که فرق داشت با نمایش پدر رو ندیدی
این همه وایب منفی برای اینکار و نمیفهمم
من تئاتر زیاد میرم و واقعا از دیدن اینکار لذت بردم
کامنتها رو که قبل دیدن کار میخوندم گفتم الان میرم میخوره تو ذوقم میگم وای این چه کار بدی بود
ولی رفتم و کار و دیدم و بسیار لذت بردم
بازی خانم شاکردوست خیلی خوب بود
نوید پورفرح به نظرم عااالی بود و در حد و اندازه نقش بازی کرد و کاملا باور پذیر بود
و خسرو پسیانی هم شاهکار بود
به همه عوامل خسته نباشید میگم و ممنون از شب خوبی که یرای ما ساختین
تعریف هرکسی از خیلی خوب و عااالی و شاهکار متفاوته ولی باورپذیر بودن کارکتر باید برای همه یکی باشه...!
نوید پورفرج دقیقا همون کاراکتر بود
یه ادم مریض
خودخواه
که عقاید خودش و برتر میدونست ، با لحن کاملا سرد و مستبدانه...نقشش اینطوری بود و دقیقا همون ادم بود
بیشتر از نقشش بازی نکرد
اغراق خاصی هم نیورد تو نقشش