این روزها به دلیل دردسترس بودن تبلیغات برای مخاطبین هر عرصه واقعا حجم اطلاعات زیادی دردسترس هست و خوب تمییز دادن و انتخاب کردن مشکل شده من خودم شخصا خیلی به اسامی دلخواهم وزن میدم و هر جا ببینم برام از هر تبلیغی اثربخش تر هست مثلا سجاد افشاریان، پس!باید برم ببینم . کافیه! این دلیل انتخاب و خرید بلیت و به تماشا نشستنم بود.

اما نمایش ؛ خانم اسدی یکی از همون اسامی وزن دار شد برای من با این اجراشون عالی بودن گر چه به واسطه نقششون
معلوم بود ""همه خودشون نبودن "".
آقای افشاریان هم که والا من نمیتونم حتی ازشون تعریف بنویسم اونقدر طرفدارای حساسی دارن می‌ترسم خوشایندشون نباشه البته اینها از مضرات محبوبیت زیاده .
از حق نگذریم پای آقای خاکزاد هم خیلی نظرمو جلب کرده بود.

(تنهایی )؛ولی لجم گرفته بود از این کیت لامصب به نظرم یه کم واسه اون شرایط زیادی رمانتیک بود و غیر واقعی و البته به قول خودمون یه کم هم ... دیدن ادامه ›› هَوَل مرد حسابی ناسلامتی آمریکایی هستی البته یادم رفته بود متاهل و انتلکتوال و دکتره دیگه!

(تن ها)؛ من خودم چون دهه شصتی هستم و هیچوقت ندیدم قبح یه عملی مثل تجاوز تو کشورمون ریخته بشه گرچه هجمه سازی همیشه بوده مثلا دهه ۶۰ و زندانیان و یا وقایع جنگ و شهرهای مرزی دهه ۷۰ و دانشجویان و دهه ۸۰ و اغتشاش طلبان و دهه ۹۰ و مجددا اغتشاش طلبان و ... به هر حال کلا کلمه تجاوز برای من و همه ایرانیها زیاد مفهوم روشن و قابل درکی نیست شاید حتی سر خودمم اومده و باز درک روشنی ازش ندارم پس دورای عزیز باهات نتونستم ارتباط بگیرم.

(وطن هایی )؛ من نسل بعد انقلابم یجورایی از پرچمداران تربیت شده انقلاب هستم پس بالطبع با مفهوم وطن ارتباط عمیق و عجیبی دارم چون خوشبختانه کشورم همیشه خار چشم دشمنانم بوده و همیشه پیروز و مردمان سرافراز پس هیچ وقت نمیتونم بفهمم تو بوسنی یا هر جای دیگه ای که جنگ بوده چی گذشته چون حتی زمونی که خودمون تو جنگ هستیم هم نمیفهمم چی گذشت هنوزم نمیدونم چی گذشته این همه به لطف امنیتی هست که داریم و همچنان احاطمون کرده که مجبورم برای دل آزرده کردن خودم و کمی تجربه احساس ناامنی بیام مخاطب این جور نمایش‌ها بشم ولی باز هم در تعریف من از وطن فرقی ایجاد نمیشه همون که سالار عقیلی میخونه.

در کل عی بگی نگی عالی‌ بود.برید ببینید.