این تاتر تجربه خیلی خاصی بود برای من اینکه ردیف اولی بشینی نفس به نفس بازیگرا یجورایی انگار خودتم جزیی از اون خانواده بودی ،انقدر که وقتی خاله جون در حال اشک ریختن بود بی اختیار میخواستم برم بغلش کنم،یا وقتی رضا چشماشو رو همه چی بسته بود و داشت میشکافت تار و پود خانواده رو باید به یه سیلی مهمونش میکردم .عالی بود بازی تک تک بازیگرا
و فوق العاده باور پذیر.پیشنهاد میکنم ببینیدش این قصه ی پر از حرف رو...و دمتون گرم بخاطر این کار که حرف داشت برای گفتن