تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنر
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
مجموعه تئاتر لبخند
بلک باکس ایران مالSB > com/org | (HTTPS) localhost : 01:00:19
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
خوابیده ام بر زمینی سرد با نگاهی خیره .
باید قلبم را از جا برکنم تا به نهیبی عشق زنگار بسته اش را بزدایم .
باید جمجمه ام را بشکافم تا خاطرات ورم کرده ی مغزم را با ناخن به خراشی خط خطی کنم .
خطی از خون مسیر پیشانی ام را لغزان طی میکند .
بوی خون تازه در هوا می ترساندم.
کز می کنم , خیره می مانم به دیواری و حیاتم باز می ایستد .
تپش قلبم را حس نمی کنم . می ترسم . .
ترس راضی ام میکند .. زنده ام .
آرام و سبک قرن هاست که رویایی ندارم .
حرکات را در اتاق نمناک حس نمی کنم .
می بینم . صدای قدم ها را می ... دیدن ادامه ›› شنوم .
من مرده بودم . مرگم نا متعارف است مثل زندگی ام .
من مرگ قلبی شدم
و باید چیزی می نوشتم ... می گویم .
بعد از من انگشتانم را به دست باد دهید تا اگر روزی از مسیر موهایش گذشت , تکه ای از من نوازشش کند .
هنجرم را به جغدی لب فروبسته دهید تا هر شب ناله ای سر دهد با نوای قلبی دربدر.
نگاهم را به درختی دهید از اقاقی های کوچه شان تا هر غروب آمدنش را نظاره کند.
قلبم اما مرده است .. به خاک برگردانیدش که بی او بر هیچ هوایی سازگار نیست ..
خاطرش را با خود می برم .. این تنها چیزیست که دارم .
از: دل بی قرار
باید قلبم را از جا برکنم تا به نهیبی عشق زنگار بسته اش را بزدایم .
باید جمجمه ام را بشکافم تا خاطرات ورم کرده ی مغزم را با ناخن به خراشی خط خطی کنم .
خطی از خون مسیر پیشانی ام را لغزان طی میکند .
بوی خون تازه در هوا می ترساندم.
کز می کنم , خیره می مانم به دیواری و حیاتم باز می ایستد .
تپش قلبم را حس نمی کنم . می ترسم . .
ترس راضی ام میکند .. زنده ام .
آرام و سبک قرن هاست که رویایی ندارم .
حرکات را در اتاق نمناک حس نمی کنم .
می بینم . صدای قدم ها را می ... دیدن ادامه ›› شنوم .
من مرده بودم . مرگم نا متعارف است مثل زندگی ام .
من مرگ قلبی شدم
و باید چیزی می نوشتم ... می گویم .
بعد از من انگشتانم را به دست باد دهید تا اگر روزی از مسیر موهایش گذشت , تکه ای از من نوازشش کند .
هنجرم را به جغدی لب فروبسته دهید تا هر شب ناله ای سر دهد با نوای قلبی دربدر.
نگاهم را به درختی دهید از اقاقی های کوچه شان تا هر غروب آمدنش را نظاره کند.
قلبم اما مرده است .. به خاک برگردانیدش که بی او بر هیچ هوایی سازگار نیست ..
خاطرش را با خود می برم .. این تنها چیزیست که دارم .
از: دل بی قرار
کیمیا توکل نیا، مهسا علی پور، امیر هوشنگ صدری، زهرا، امیر تهرانی، امین و sanaz m.barin این را
دوست دارند
مهسا علی پور (mahsa_a6_us)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۱۷ شهریور ۱۳۹۱
بعد از من انگشتانم را به دست باد دهید تا اگر روزی از مسیر موهایش گذشت , تکه ای از من نوازشش کند .
خیلی خوب بود آفرین
خیلی خوب بود آفرین
۰۷ اسفند ۱۳۹۲
دوست‌دارم
پاسخ
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نقدی بر فرمایش جناب نورالدین حیدری ماهر
سلام. جناب نوری عزیز به نظرم یک نکته را فراموش کردید.(لطفا کمی تحمل فرمایید تا به نکته برسیم) قبول دارم که مبلغ ناچیزی را که به عنوان حمایت از طرف مرکز هنرهای نمایشی داده می شود کفاف هزینه ها را نمی دهد. حال که شما ادعا نموده اید که کلا هیچ حمایتی از این کار صورت نگرفته. تا آنجایی که بنده مطلعم در حال حاضر 2 نوع قرارداد وجود دارد. نوع اول حمایت مختصر مرکز +80 درصد گیشه. نوع دوم عدم حمایت +90(البته این رقم بنا به توافق تعیین می گردد) درصد گیشه . حال باز هم ادعای شما را می پذیریم که هیچ حمایتی صورت نگرفته و شما 25 درصد فروش را باید به تئاتر شهر و مرکز بپردازید.با همان استدلال شما اگر پیش برویم این مبلغ ناچیز برای پرداخت حقوق عوامل اجرایی تئاتر شهر کفایت نمی کند. نه تنها مبلغ دریافتی از گروه شما بلکه جمیع مبالغی که از این طریق بدست می اید. فلذا مشاهده می فرمایید به طور نامحسسوس مورد حمایت قرار گرفته اید0لازم به ذکر است که این حمایت واقعا ناچیز است و اصلا در حد و شان هنرمندان تئاتر نیست). و اما نکته ای را که فراموش کرده اید: هنرمند عزیز یک بام و دو هوا که نمی شود. شما یا می بایست مکانی را اجاره می کردید و ان موقع به عنوان تئاتر خصوصی قیمت بلیط را تعیین می کردید(مثلا مکانی مانند تئاتر ایرانشهر که در حال حاضر تنها مرکز تئاتریست که اندکی تمایل به سمت تئاتر خصوصی دارد). حال که در سالن اصلی تئاتر شهر مشغول به فعالیت شده اید باید پایبند همان قوانین و مقررات جاری باشید. در غیر اینصورت اگر هر گروهی به صرف بالا بودن هزینه ها خود قیمت بلیط را تعیین کند هرج و مرج موجود در تئاتر به صورت فزاینده ای افزایش می یابد.
روزگاری بهتر را برای شما و تئاتر ایران آرزومندم.
سلام. جناب نوری عزیز به نظرم یک نکته را فراموش کردید.(لطفا کمی تحمل فرمایید تا به نکته برسیم) قبول دارم که مبلغ ناچیزی را که به عنوان حمایت از طرف مرکز هنرهای نمایشی داده می شود کفاف هزینه ها را نمی دهد. حال که شما ادعا نموده اید که کلا هیچ حمایتی از این کار صورت نگرفته. تا آنجایی که بنده مطلعم در حال حاضر 2 نوع قرارداد وجود دارد. نوع اول حمایت مختصر مرکز +80 درصد گیشه. نوع دوم عدم حمایت +90(البته این رقم بنا به توافق تعیین می گردد) درصد گیشه . حال باز هم ادعای شما را می پذیریم که هیچ حمایتی صورت نگرفته و شما 25 درصد فروش را باید به تئاتر شهر و مرکز بپردازید.با همان استدلال شما اگر پیش برویم این مبلغ ناچیز برای پرداخت حقوق عوامل اجرایی تئاتر شهر کفایت نمی کند. نه تنها مبلغ دریافتی از گروه شما بلکه جمیع مبالغی که از این طریق بدست می اید. فلذا مشاهده می فرمایید به طور نامحسسوس مورد حمایت قرار گرفته اید0لازم به ذکر است که این حمایت واقعا ناچیز است و اصلا در حد و شان هنرمندان تئاتر نیست). و اما نکته ای را که فراموش کرده اید: هنرمند عزیز یک بام و دو هوا که نمی شود. شما یا می بایست مکانی را اجاره می کردید و ان موقع به عنوان تئاتر خصوصی قیمت بلیط را تعیین می کردید(مثلا مکانی مانند تئاتر ایرانشهر که در حال حاضر تنها مرکز تئاتریست که اندکی تمایل به سمت تئاتر خصوصی دارد). حال که در سالن اصلی تئاتر شهر مشغول به فعالیت شده اید باید پایبند همان قوانین و مقررات جاری باشید. در غیر اینصورت اگر هر گروهی به صرف بالا بودن هزینه ها خود قیمت بلیط را تعیین کند هرج و مرج موجود در تئاتر به صورت فزاینده ای افزایش می یابد.
روزگاری بهتر را برای شما و تئاتر ایران آرزومندم.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
تاتر حسین کیانی، تاتری است با مولفه های ایرانی. هر چند برگرفته از آثار بزرگان جهان. تئاتری است که خارج از ادا و اصول هایی که متاسفانه در حال فراگیر شدن است ، داستان خود را بیان می کند و چقدر زیبا و فصیح این داستان تبیین می گردد. تئاتری است که می شود ریشه های ادبیات را در تار و پود آن دید. تئاتری است که داستانش برای زنده گی حال من است و تمام درد ها و رنج هایش درد ها و رنج های روزگار و مردمانی است که در جامعه من زنده گی می کنند.و این ایرانی بودن مهمترین ویژگی کار های حسین کیانی است.که این ویژگی آثارش را متمایز می کند.
و اما شوره زار:
در ابتدای ورود به سالن 2 چیز توجه ات را جلب می کند : درختی خشکیده در شوره زار و تعدادی انسان به خواب رفته .... تشویش اضطراب به دل می افکند..... نمی دانی قرار است با چه رو برو شوی...ولی با شروع و ادامه داستان متوجه می شوی که داستان بیان درد گروهی از مردمان جامعه است که با تر خیص تحمیلی از زنده گی مواجه شده اند. در مورد داستان اضافه گویی نمی کنم تا دیدنش برای عزیزان جذاب باشد.
برای اولین بار بازی خوب و متفاوتی از مجید صالحی در صحنه تئاتر دیدم. فکر کنم اندک اندک با بازی در مختصات تئاتر آشنا شده است.هنوز صدای دلنشین احمد ساعتچیان در گوشم طنین انداز است. و بازی بی نقص علی سلیمانی عزیز. در کل بازی ها روان و دلنشین و خالی از بزرگنمایی های بی مورد بود.
طراحی صحنه و لباس در خدمت نمایش بود. ساده اما درست.
نمی دانم شاید فهم من از طراحی نور ناقص است (که حتما اینگونه است) ولی برای دومین بار ... دیدن ادامه ›› است که از نو ر صحنه لذت بردم. نور پردازی بدون رفت و برگشت های بیجا. چیزی که چند سال قبل در تئاتر درس جناب مهرجویی دیدم.
سخن زیاده گفتن روا نییست چه بهتر که خود تماشاگر شوره زار حسین کیانی باشید.
راستی در شوره زار برای من یک پیامد دیگر نیز داشت و آن باز گشت به جمع یاران تیوالی.
و اما شوره زار:
در ابتدای ورود به سالن 2 چیز توجه ات را جلب می کند : درختی خشکیده در شوره زار و تعدادی انسان به خواب رفته .... تشویش اضطراب به دل می افکند..... نمی دانی قرار است با چه رو برو شوی...ولی با شروع و ادامه داستان متوجه می شوی که داستان بیان درد گروهی از مردمان جامعه است که با تر خیص تحمیلی از زنده گی مواجه شده اند. در مورد داستان اضافه گویی نمی کنم تا دیدنش برای عزیزان جذاب باشد.
برای اولین بار بازی خوب و متفاوتی از مجید صالحی در صحنه تئاتر دیدم. فکر کنم اندک اندک با بازی در مختصات تئاتر آشنا شده است.هنوز صدای دلنشین احمد ساعتچیان در گوشم طنین انداز است. و بازی بی نقص علی سلیمانی عزیز. در کل بازی ها روان و دلنشین و خالی از بزرگنمایی های بی مورد بود.
طراحی صحنه و لباس در خدمت نمایش بود. ساده اما درست.
نمی دانم شاید فهم من از طراحی نور ناقص است (که حتما اینگونه است) ولی برای دومین بار ... دیدن ادامه ›› است که از نو ر صحنه لذت بردم. نور پردازی بدون رفت و برگشت های بیجا. چیزی که چند سال قبل در تئاتر درس جناب مهرجویی دیدم.
سخن زیاده گفتن روا نییست چه بهتر که خود تماشاگر شوره زار حسین کیانی باشید.
راستی در شوره زار برای من یک پیامد دیگر نیز داشت و آن باز گشت به جمع یاران تیوالی.
حسین کوهی، زهرا غیاثیان، بیتا نجاتی، امید رستگار و آبتین کاردان این را
خواندند
۱۱ نفر این را دوست دارند
۱۱ نفر این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
عزیزان همیاری لطفا دلیل حذف تمام نوشته های قبلی بنده را اعلام نمایند. به نظرم پاسخ انتقاد ، حذف نیست.
از: خود
از: خود
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
من این نمایش را ندیدم فلذا نقدی در مورد چند و چون اجرا نخواهم داشت. نقد من درباره رفتار جناب پسیانی است. بنده مدتی در تئاتر شهر مشغول فعالیت بودم و سر نمایش پرفسور بوبوس هم شاهد این رفتار زننده جناب پسیانی بودم. قطعا روشن کردن موبایل بنا به هر دلیلی در زمان اجرا نکوهیده و مورد ملامت است آن هم به دلایل مختلف. این حق کارگردان است که از تماشاگران نمایشش انتظار رعایت این نکته را داشته باشد. بحث سر این است که نوع بیان و رفتار نباید زننده باشد. یکی از عمده ترین دلایل ممنوع بودن استفاده از گوشی همراه در زمان اجرای نمایش برهم زدن تمرکز سایر تماشاگران و حتی بازیگران است. حال آیا جناب پسیانی با رفت و آمد مکرر موجب عدم تمرکز تماشاگران نمی شوند؟ آیا این کار موجب ارتقای فرهنگ تماشای نمایش می شود؟ به نظرم اینگونه نیست . زیبنده آن است که ایشان قبل از شروع اجرا به جای آن صدای ضبط شده از تماشاگرانشان خواهش کنند که حداقل همکاری جهت اجرای بهتر نمایش و بهره مندی بیشتر از اجرای نمایش را داشته باشند و با عدم استفاده از گوشی همراه در این 100 دقبقه گروه را در راستای این مهم یاری برسانند. قطع به یقین به نتیجه بهتری دست خواهند یافت. جناب پسیانی حتی آن تماشاگری که به اشتباه حداقل ها را رعایت نمی کند تماشاگر شما است و نمایش شما با وجود ایشان معنی پیدا می کند و حرف درستباید به شیوه درست بیان شود . ( دلیل این نوشته برخورد ایشان با دوستی بود که برای اولین بار به دیدن یک نمایش می رفت و ... ممنونم جناب پسیانی برای افزودن تماشاگر به تئاتر. و همچنین چک کردن عکاسان به ان شیوه توسط دختر گرامشان )
نازنین ذاکری، امید رستگار، رسول حسینی، نیوشا شهیدیان و بهرنگ این را
خواندند
۱۳ نفر این را دوست دارند
۱۳ نفر این را دوست دارند
در برخی نمایشها(خصوصا نمایشهای آقای پسیانی) آدم احساس نیاز پیدا میکند که دائما ساعت را نگاه کند! سالن هم تاریک هست پس بهترین ساعت ساعت موبایل خواهد بود.
آقای پسیانی بد نیست کمی فکر کنند که چرا این موبایلها اینقدر سر تئاترهای ایشان روشن میشوند! همش که پیامک و زنگ و غیره نیست!!!
آقای پسیانی بد نیست کمی فکر کنند که چرا این موبایلها اینقدر سر تئاترهای ایشان روشن میشوند! همش که پیامک و زنگ و غیره نیست!!!
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سلام . حدودا 2 ماه پیش بود که با برخی از دوستان تیوالی نظیر عباس حکیم قدس و محمد مهدی نداف و... این موضوع را در میان گذاشتم که تیوال هم مسیر دیوار تئاتر شهر شده . متاسفانه. نمی دانم ایراد از کجا استو قصد توهین ندارم ولی بالاخره باید فهمید اشکال از کجاست؟ از جنجال اخیر شروع می کنم
متاسفانه بحث در مورد یک تئاتر و نمایش به جنجالی میان اعضا و کارگردان نمایش تبدیل می شود؟ دلیل واضح است تحمل نقد را نداریم و از آن بدتر نمی توانیم با گفتاری ادبی و مبتنی بر احترام یکدیگر را قانع کنیم و به ناچار متوسل می شویم به توهین . شما را به خدا آیا این در شان یک کارگردان و تماشاگر تئاتر است که با آن ادبیات که بیشتر مناسب بازار می باشد در مورد استرداد مبلغ بلیط نمایش با هم صحبت کنن؟
باز هم سوال خود را مطرح می کنم مشکل از کجاست؟
عزیزی این مکان مجازی را فیی بوک اشتباه گرفته بود همانطور که دیوار به این مصیبت دچار شد و تبدیل به فیس بوک ایرانی شد، متاسفانه هنوز هم رد هایی از این مصیبت در تیوال دیده می شود. (به هیچ عنوان قصدم جسارت به اعضای فهیم تیوال نیست ، به هر حال در هر اجتماعی انسان هایی از این دست یافت می شوند) پس چه کنیم تا این گروه ترک تیوال ... دیدن ادامه ›› کنند؟
به نظرم این دو مشکل یعنی نداشتن تحمل شنیدن نظر مخالف و اشتباه گرفتن تیوال با فیس بوک از مهمترین آسیب هایی است که باید چاره ای برایش اندیشیده شود . آقای عمرو آبادی ما یادمان نرفته شما هم فراموش نکنید که یکی از دلایل تخریب دیوار همین فهم نادرست از مکان بود ( چاپ شعری از ش.ن رو عرض می کنم) پس لطفا چاره ای بیابید زیبنده نیست که انسان یک اشتباه بزرگ را دوبار تکرار کند.
از: خود
متاسفانه بحث در مورد یک تئاتر و نمایش به جنجالی میان اعضا و کارگردان نمایش تبدیل می شود؟ دلیل واضح است تحمل نقد را نداریم و از آن بدتر نمی توانیم با گفتاری ادبی و مبتنی بر احترام یکدیگر را قانع کنیم و به ناچار متوسل می شویم به توهین . شما را به خدا آیا این در شان یک کارگردان و تماشاگر تئاتر است که با آن ادبیات که بیشتر مناسب بازار می باشد در مورد استرداد مبلغ بلیط نمایش با هم صحبت کنن؟
باز هم سوال خود را مطرح می کنم مشکل از کجاست؟
عزیزی این مکان مجازی را فیی بوک اشتباه گرفته بود همانطور که دیوار به این مصیبت دچار شد و تبدیل به فیس بوک ایرانی شد، متاسفانه هنوز هم رد هایی از این مصیبت در تیوال دیده می شود. (به هیچ عنوان قصدم جسارت به اعضای فهیم تیوال نیست ، به هر حال در هر اجتماعی انسان هایی از این دست یافت می شوند) پس چه کنیم تا این گروه ترک تیوال ... دیدن ادامه ›› کنند؟
به نظرم این دو مشکل یعنی نداشتن تحمل شنیدن نظر مخالف و اشتباه گرفتن تیوال با فیس بوک از مهمترین آسیب هایی است که باید چاره ای برایش اندیشیده شود . آقای عمرو آبادی ما یادمان نرفته شما هم فراموش نکنید که یکی از دلایل تخریب دیوار همین فهم نادرست از مکان بود ( چاپ شعری از ش.ن رو عرض می کنم) پس لطفا چاره ای بیابید زیبنده نیست که انسان یک اشتباه بزرگ را دوبار تکرار کند.
از: خود
جناب دفاعی کاملا درسته مطلبتون
البته نمیدونم شاید من هم جز آن دسته از آدم هایی که ذکر میکنید باشم
ولی درست زمانی که اون جنجالها میخواست به پا بشه خیلی اعتراض نسبت به حضور یه سری افراد تازه وارد شد (من دایم اون زمان سایت چک میکردم با سیل پست هایی رو به رو میشدیم از جانب آدم های مجهول هویت که به قضیه دامن زدن) ...ولی از دسته همیاری کاری ساخته نیست..چون هدفشون گسترش شبکه هست..اون دیگه بر میگرده به مسایل فرهنگی
البته نمیدونم شاید من هم جز آن دسته از آدم هایی که ذکر میکنید باشم
ولی درست زمانی که اون جنجالها میخواست به پا بشه خیلی اعتراض نسبت به حضور یه سری افراد تازه وارد شد (من دایم اون زمان سایت چک میکردم با سیل پست هایی رو به رو میشدیم از جانب آدم های مجهول هویت که به قضیه دامن زدن) ...ولی از دسته همیاری کاری ساخته نیست..چون هدفشون گسترش شبکه هست..اون دیگه بر میگرده به مسایل فرهنگی
سلام جناب شیخ بیات. عزیز مشکل در این است که گوشی برای شنیدن نیست . متاسفانه.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۵۵۳,۰۰۰ نفر
+۲۸,۵۵۰ برنامه
+۸,۹۶۵,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۷,۵۳۹ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
