«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
دیشب به پیشنهاد یکی از رفقا که هنرجوی آموزشگاه بازیگری یه به تماشای این نمایش رفتم (البته باتخفیف ویژه دانشجویان)؛ نمایشی به شدت رئال با دکور؛ لباس و گریم ساده بدون زرق و برق های تبلیغاتی ...؛ بازی ها با وجود اینکه همه بازیگران جوان و بی نام بودند باورپذیر بود به خصوص دو سه نفرشون؛ چیزی که برای من جالب بود این بود که یه خانمی ردیف جلوی من نشسته بودن همراه با بازی و اشک ریختن بازیگر خانم اول نمایش طوری گریه میکردن که تکون خوردن شونه هاشون رو از هق هق گریه میشد دید و جالبتر اینکه در ادامه همین خانم با دیالوگهای طنز به خصوص قسمت فوتبالی نمایش کلی خندیدن و این تخلیه احساسات برای من خیلی جالب بود؛ من هم خیلی تحت تأثیر غم و شادی بازیگرها که مثل زندگی واقعی بود قرار گرفتم؛ در کل حال خوبی بعد از تموم شدن نمایش داشتم . امیدوارم این کارگردان جوان و گروه جوانشون هر روز موفق تر از قبل به راهشون ادامه بدن.
آرامش، حلقه مفقوده عصر جدید؛ کارگردانی آقای کوروش سلیمانی چه در این نمایش و چه در کار خرده نان که زندگی روزمره و تکراری زوجی سالخورده را نمایش میداد جای تقدیر داره؛ بازی های قابل قبول به خصوص بازی خانم اقبال نژاد در هر دو کار قابل تحسین بود.
نمایش های با درونمایه روان شناسانه برای من به شخصه بسیار جذابه ؛ تنهایی انسان در همه اعصار وجود داشته اما در عصر کنونی بیش از پیش همه گیر شده؛ امیال سرکوب شده ریشه بسیاری از مشکلات ما در جامعه است و پرداختن به این موضوعات در نمایش بسیار قابل تقدیره، بازی خوب بازیگران به خصوص خانم صالحی، دیالوگ های طنز و جذاب؛ کارگردانی و ترجمه خوب آقای اصغری و دکور ساده اما دلنشین نمایش با نورپردازی خوب برای من جالب بود؛ تبریک میگم به عوامل این نمایش . موفق باشید