بنابر امتیاز تماشاچی به تماشا نشستم
بازی اقای رحمتی بی نهایت عالی و با تسلط لازم بود
اواز خوانی
پیوسته و با نت های گوش نواز
منتهی من این نمایش رو نپسندیدم به این دلیل که بدون ملموس بودن قصه از لهجه و گویش و شخصیتی به دیگری تبدیل میشد
صدای نمایش نتونست اون انقلاب فکری و مرور تاریخ رو روشن کنه
و البته مبحث ازاردهنده این روزهای هنر ایران که با هر کلام و شوخی فقط طلب توجه از مخاطب میکنند
به امید نمایش هایی با ماهیت حقیقی هنر