با درود خدمت گروه عزیز اجرایی
شاید اگر سه گانه های اخیر افشین زمانی را دیده باشید این نمایش شما را به وجد نیاورد، سبک و سیاق "الف غین میم" با آثار متاخر افشین زمانی همسو و یکسان است، داستان همان داستان شازده احتجاب است و روایت همان روایت قبل، با این تفاوت که منظر راوی تغییر کرده و اینبار آغا محمد خان در قامت مخنثی بی رحم و خونخوار به شرح ارتباط خویش با جامعه زنان می پردازد. اگر در سالهای گذشته اجراهای شازده احتجاب، هاری، کابوسها را ندیده اید با دیدن این نمایشِ پرقدرت و با شکوه حتما هیجان زده می شوید.
جوهر دوات افشین زمانی آهنگین و مسجع و پررنگ است، می تازد، می سوزد، می رقصد و می سازد. ادای همین نوشتار نیز پرصلابت و طنین انداز و با وقار است. او متن را برای صحنه و صحنه را برای متن بازخلق می کند. همه چیز به نظم و هم آهنگ پیش می رود، گویی دانه های تسبیح از پس هم سر می خورند و تصاویر موجز و بدیع خلق می کنند. بازیگران تمام بن مایه ی خویش را به صحنه آورده اند و کم فروشی در کار نیست. طراحی صحنه و لباسها چشم نواز است، گریم موفق و جذابی دارد، موسیقی در خدمت اثر است (هر چند در برخی صحنه ها صدای بازیگر را نمی شنویم) . طراحی نور و میزانسن ها نیز مینیمال و مطلوب است.
خدا قوت جانانه به افشین عزیز و گروه اجرایی بی نظیرش
بر صحنه مانا باشید