فیلم›مجبوریم

وای وای وای، امشب دیدم این فیلمو، بعد از تئاتر دیشب که منو بلاتکلیف گذاشت، فیلم مجبوریم با همه تلخیاش به جیگرم نشست، مخصوصا با حضور بانو ژاله علو با اون صدای جادوییشون و چه حق گفتن تو قسمتی از فیلم که " اینجا هم غربته "
اصلِ سوژه،روایت،حال و هوای فیلم،بازیها، حتی اون چند دقیقه موسیقیِ فینال عالی بودن، گریم قاضی و آقا کریم فوق العاده است، فیلم پر از دیالوگهای تلخ اما دلنشینِ، اینکه یه مرضِ مزمن مثلِ یه غده سرطانی تو بطن جامعه ریشه دوونده و از پولدار و بی پول، از پایینی ترین نقطه شهر تا بالاترین،از بیسواد تا باسواد، همه رو دچار دغدغه کرده قشنگ مشهوده تو فیلم
این فیلم لایقِ ستاره باروونه