نمایش قبلی که تو این سالن دیدم افسانه ببر صدرالدین زاهد بود که خرسند بودم از دیدنم، ویژگی‌هایی که این نمایش‌های پربازیگر دارن اینه اگر حتی یک نفر از دوستان هر کدوم از بازیگرها بیاد و عضو تیوال بشه و کامنت خوب بذاره ممکنه کسی ترغیب بشه به دیدن نمایش. نمایش چه حرفی برای زدن داشت که توی مدیوم‌های مختلف با اجراها و تصویرسازی‌های بهتر ما مشاهده نکرده بودیم؟ کار به شدت شلخته بود و بیشتر انگار یه دورهمی دوستانه و "حالا بریم یه تئاتری بسازیم" بود، دکوری وجود نداشت و استفاده چندانی از نور نشده بود. نمایشنامه مشخصا محدود میشد به درست کردن چند موقعیت و نوشتن یک سری دیالوگ کلیشه‌ای. قسمت اشاره به وجود لوازم آرایشی تو کیف و اشاره به تئاتر شهر مشخصا خنده‌دار نبود و اصلا صحیح هم نبود. مشکلم با وجود چنین نمایشی نیست، که اصلا بودنش ارتباطی به مخاطب نداره تا زمانی که توهین آمیز نباشه، و حق هر کسی هست که بتونه چیزی که می‌خواد رو بسازه اما اگر خانه نمایش دا و بقیه سالن‌ها پارامتر کیفیت رو هم در قیمت‌گذاری دخیل کنن قطعا منصفانه‌تر خواهد شد.